Colombia is aan de beterende hand. Er kan tussen vrijwel alle steden weer gewoon, veilig, met de bus gereisd worden. De bananen- en koffieplantages liggen er mooi bij, de bruinkoolmijnen draaien, het toerisme zit voorzichtig in de lift. Maar iedere medaille heeft een keerzijde: de positie van de Colombiaanse vrouw is weinig begerenswaardig.
Op het oog is Colombia een zeer geëmancipeerd land. Vrouwen bezetten functies in de regering, bij het leger en de politie en door de trieste historie van geweld staat aan het hoofd van heel wat families een vrouw, weduwe van een geliquideerde patriarch. De negentiende-eeuwse vrijheidsstrijdster Policarpe Salavarietta siert het biljet van 10000 pesos en is daarmee een van de weinige burgervrouwen ter wereld die het schopt tot papiergeld. In Nederland is zelfs voor de koningin muntgeld het hoogst haalbare.
Onder de oppervlakte is Colombia een van de meest ‘machismo’ samenlevingen van Zuid-Amerika. De eerste vrouw studeerde in 1936 af. Stemmen mocht ze pas in 1957.
Een gevaarlijkere kant van het machismo is het geweld tegen vrouwen. Media berichten er dagelijks over en de algemene opinie is dat het geweld toeneemt. Naar schatting heeft 60 tot 70 procent van de Colombiaanse vrouwen te maken gehad met verkrachting, fysiek of verbaal geweld of intimidatie. Sinds de militaire ‘crack-down’ tegen de gewapende rebellengroepen in het land is het aantal incidenten waarbij vrouwen lastig gevallen werden door militairen verdrievoudigd.
Huiselijk geweld is een zaak van alledag die inmiddels bespreekbaar is geworden, mede dankzij het verhaal van Lissette Ochoa, dat in 2006 het hele land in beroering bracht. Inmiddels draaien enorme campagnes en worden protestmarsen georganiseerd om het geweld tegen vrouwen een halt toe te roepen.
Tegelijkertijd is uiterlijk het allerbelangrijkste in het leven van een vrouw. Het is warm, dus is de kleding luchtig en weinig verhullend. Vrouwen zijn kort van stuk, dus dienen hoge hakken ter compensatie. Wie naaldhakken en diepe decolletés, minirokken en hotpants voor vrouwen van rond de veertig wat hoerig vindt aandoen kan op straat in een willekeurig Colombiaanse stad zijn lol op.
Vrouwen zijn eraan gewend hun fysiek tot het uiterste te manipuleren. Haar wordt geverfd (ravenzwart en blond zijn de favorieten) onwillige ogen worden gelaserd en boezems worden zo massaal opgevuld met siliconen dat zelfs een substantieel deel van de etalagepoppen met absurd grote, zwaartekrachtontkennende voorgevels in de etalage staat. Push-up bh’s en korsetten liggen prominent in alle winkels en op tv wordt reclame gemaakt voor een spijkerbroek met de slogan: drie centimeter extra kont (het woord ‘cola’ wordt gebruikt, niet het neutralere ‘nalgas’, ofwel ‘billen’) . In de winkels liggen de broeken te koop als ‘levantacolas’ (kontophalers).
Ronde borsten en billen zijn de norm. Niet voor niets zingt nationaal idool Shakira over haar kleine, bescheiden borsten. Een knipoog van een vrouw die verder volledig conformistisch als sekssymbool functioneert, met clips vol halfnaakt gedraai en gekreun. Succesvol zijn als vrouw in Colombia kan best met kleine borsten, maar zonder overduidelijk vertoon van seksualiteit kom je nergens.
Een verband tussen een volledig oversekst vrouwbeeld en geweld tegen vrouwen is nog niet gelegd, maar wie enige tijd in het land verblijft kan zich niet aan het idee ontrekken dat vrouwen alleen serieus genomen worden (no pun intended) als ze seks uitstralen. En de vraag is dan nog hoe serieus dat is.
Het zal nog lang duren voordat het weer een vrouw lukt op Colombiaans geld afgedrukt te worden.
Reacties (16)
Tegelijkertijd is uiterlijk het allerbelangrijkste in het leven van een vrouw(…)Een verband tussen een volledig oversekst vrouwbeeld en geweld tegen vrouwen is nog niet gelegd, maar wie enige tijd in het land verblijft kan zich niet aan het idee ontrekken dat vrouwen alleen serieus genomen worden (no pun intended) als ze seks uitstralen. En de vraag is dan nog hoe serieus dat is.
Oneens. Heb je ooit op een Nederlandse faculteit Sociale Wetenschappen of Letteren rondgelopen? Strings boven strakke broeken tot zover het mannelijk oog reikt. Toch wordt er zeer zelden een studente aangerand of verkracht. Een beetje beschaafd man moet er gewoon tegen kunnen.
Shakira op een bankbiljet, geen slecht idee lijkt me.
@1: is waar, maar wat je op een faculteit FSW ziet, zie je in Colombia tot in de kerk, de supermarkt, de kleuterschool en verder overal. De string ofwel ‘hilo dental’ (tandflos) is alom aanwezig. Een beschaafd man moet er tegen kunnen…tja, wellicht zit daar het probleem.
@1: verdomme, toch (weer!) de verkeerde studie gekozen…
Verder eens met #2.
@1 Geen vergelijking. Ik geloof niet dat Nederland altijd rondbazuint de mooiste vrouwen ter wereld te hebben. Of zoveel nadruk legt op schoonheid dat missverkiezingen alomtegenwoordig zijn.
@1 Jij bedoelt vast een Hollandse faculteit… En de reden dat ze niet verkracht worden is dat daar (FSW) ook nauwelijks mannen lopen… waardoor het probleem van discriminatie ook niet speelt.
Wat het artikel betreft, tja, in warmere gebieden zijn mensen op één of andere manier altijd gemiddeld (globaal gezien) primitiever (vgl. met koudere contreien). Op zich op rudimentair/basaal niveau verklaarbaar, want zonlicht heeft een stimulerende uitwerking op de hypofyse, die weer via hormonen de testikels stimuleren om testosteron te maken, waardoor enz. Geen idee hoe dit bij vrouwen zit, die passen zich waarschijnlijk aan…
@5: Die snap ik niet.
@6: Nee hoor. Utrecht en Nijmegen liggen niet in Holland. En daarnaast zijn er genoeg mannen in de Letterenbieb hier: de corpsballen komen speciaal voor de meisjes.
Ik verzet mij tegen elke suggestie dat uitdagend geklede vrouwen sexueel geweld op zich af roepen. Waarom? Omdat er een positief verband bestaat tussen de algemeen gedeeldheid van een dergelijke mening en de hoeveelheid sexueel geweld die vrouwen ondervinden. Met Latijns Amerika en het Midden-Oosten als hoogtepunt.
Wat het artikel betreft, tja, in warmere gebieden zijn mensen op één of andere manier altijd gemiddeld (globaal gezien) primitiever
Uhm… okee?
>> Stemmen mocht ze pas in 1957 <<
14 jaar eerder dan in Zwitserland dus.
Waarom kies ik altijd een kutstudie zonder vrouwen?
@1 Strings boven strakke broeken stralen niet automatisch seks uit. In Nederland zijn het vaak onverzorgde studentes met vet haar en een brak hoofd die me eerder doen kokhalzen dan verlangen naar seks.
Het verschil met Colombia (en andere Amerikaanse landen) is er zeker wel en dat zie je nog het beste als de meisjes jong zijn. In Nederland kom je weinig 13-jarige meisjes tegen die op straat tegen je zeggen dat je mooie ogen hebt en dat ze een kind met zulke ogen willen…
@5 Oh, ik ben het volkomen en helemaal met je eens als je zegt dat seksueel geweld geen gevolg is van uitdagende kleding en dat dat niet gesuggereerd moet worden. Maar ik las het anders en dacht niet dat Hanedop dat bedoelde, hoewel het er even op leek. Hij speculeert over het verband tussen een oversekst vrouwbeeld en geweld tegen vrouwen. Zo’n beeld komt niet per definitie tot uiting in halfnaakt rondlopende vrouwen – zie alleen al gemeenschappen waarin vrouwen geen blote elleboog mogen laten zien omdat dat mannen te veel zou opwinden. Maar wél in de benadering van vrouwen als sekssymbolen, wat correleert met bepaalde, ehm, kledingvoorschriften, of dat nou bedekken is of ontbloten. En dat lijkt daar toch echt wel aan de hand.
Waar ik dus op doelde is dat dat de context is waarin strings en strakke broeken worden gedragen in Colombia, en dat die anders is dan hier. (hoewel ook weer niet zo… nou ja)
@11: je verwoordt het goed: ik speculeer over een verband tussen een oversekst vrouwbeeld en geweld tegen vrouwen. Het gaat dan niet zozeer om hoe dat oversekste beeld zich manifesteert (strings, meloengrote namaakboezems) maar om het bestaan er van op zichzelf. vrouwen hebben een bepaalde rol in de colombiaanse samenleving (en vele andere samenlevingen): die rol is seks. Wie op een of andere manier buiten die rol valt kan op maatschappelijke afkeuring en mogelijk op huiselijk geweld rekenen.
@12 Dank je. Overigens ben ik het nu met je laatste zin weer absoluut niet eens. Huiselijk/seksueel geweld is niet een soort straf voor het niet conformeren of buiten de toebedeelde rol treden. Daar klopt niets van, en de implicatie is bovendien dat iemand het kan voorkomen door wél in het rolpatroon te vallen. Of begrijp ik je verkeerd?
Het heeft eerder te maken met scheve machtsverhoudingen of de perceptie daarvan bij de dader. Wat ook besloten ligt in het beeld van vrouwen als zowel objecten als poortwachters voor seks, tegenover dat van mannen die zich niet zouden kunnen of hoeven beheersen.
@13: zijn het denk ik toch vrij sterk eens. Met dat ‘buiten die rol vallen’ bedoel ik vrouwen die door wat ze doen in de perceptie van hun man de machtsverhouding verstoren. Door meer te verdienen, meer aanzien te hebben, sterker of zelfstandiger te zijn of op welke wijze dan ook. Las ergens dat er per dag een Colombiaanse vrouw door om het leven komt.
Mwah, ja, maar ik bekijk het denk ik van een iets andere kant. Vrouwen die niet eens iets bijzonders hoeven doen omdat ze toevallig een op controle belust type hebben getroffen die de macht probeert te nemen met zijn knuisten. “Welke wijze dan ook” kan ook een verkeerd geserveerd kopje thee zijn in dit soort verhoudingen.
Eénmaal een colombiaanse vrouw en ooit meer een andere !