Is het een goede zaak als Europa drie waakhonden in het leven roept voor de bewaking van de financiële markten? Of kan je zeggen dat hoe meer waakhonden je nodig hebt, hoe duidelijker het is dat de marktregels niet werken?
Vrijdagvraag | Waakhonden
Foto:
Reacties (12)
Goedemogge….
2e vraag: ja, de masrtktregels werken niet, of op zijn minst slecht. Overigens heeft het huidige toezicht ook niet best gewerkt.
1e vraag: ik begrijp dat er voor de banken een toezichthouder komt, en één voor de verzekeringen, en nog eentje voor de effectenmarkten.
Lijkt me prima. Slechts één waakhond voor de hele business zou het wel erg druk krijgen. Anderzijds is er de kans langs elkaar heen te werken.
In Europees verband lijkt me 3 nog te weinig. Of het moeten grote doggies worden, die verstand hebben van (bijvoorbeeld) de britse mores èn de roemeense.
Ik heb nog niet ergens iets gelezen hoe het dan verder gaat met de nationale waakhonden. Blijven die bestaan?
maar…regels werken toch alleen als je ervoor zorgt dat veel bedrijven ze nakomen, ook ‘marktregels’? ‘waakhonden’ helpen daarbij. de stelling ‘er zijn meer waakhonden nodig dus de regels werken niet’ lijkt me daarmee de omgekeerde wereld.
Die vraag heeft Galbraith al beantwoord, in zijn boek The Great Crash, 1929. Ja, toezicht op de financiële markten is nodig. Maar wie gaat dit doen? Alleen mensen uit de bankensector zelf hebben voldoende kennis om te beoordelen of het wel klopt wat er gebeurt. En hoe veel stropers zijn er over te halen om jachtopziener te worden?
En blijft dit zo? Door de jaren heen? Als telkens weer mensen gevraagd wordt het werk van oud-collega’s te beoordelen?
Eén van de meest fundamentele kritiekpunten van het Amerikaanse financiële beleid momenteel is, dat ja, er wel beter toezicht komt, maar ook dit onder leiding staat van oud-Goldman Sachs-mensen. Net als zo ongeveer alles verder, tot aan het ministerie van Financiën toe.
Komt nog bij dat Nederlandse en Europese politici graag daadkrachtig regels instellen, maar het vervolgens altijd mis gaat bij de handhaving.
@1: het nadeel van meerdere waakhonden is versnippering van verantwoordelijkheid. ‘Oh, viel dat onder mijn jurisdictie? Nee hoor, da’s voor de andere partij.’. Daarnaast kun je ook tegen elkaar uitgespeeld worden.
Daarnaast heeft Melvyn King gezegd dat ‘meer toezicht’ niet de enige oplossing is. De overheid loopt altijd achter, en de financiele sector weet altijd beter de gaatjes te vinden in de wetgeving. Je kunt beter banken en verzekeraars zodanig in mootjes hakken dat ze niet al te grote schade kunnen aanrichten als ze eens omvallen. Vergelijkbaar met brandpaden in het bos, en sommige stukken bos waar je beter om de paar jaar een kleine brand hebt dan eens in de dertig jaar een hele grote.
Men moet uitkijken geen kennel te beginnen.
Steeph, heb je het nu over marktwerking of over regels? Als je het eerste bedoelt dan is het antwoord simpel: Marktwerking werkt wel, maar zal niet tot een evenwicht leiden of economische equilibria (hoe mooi de wiskundige formules ook bedacht zijn, en hoe intelligent die bedenkers van deze formules ook moge zijn). Ook kan de markt niet zelfregulerend uitwassen en excessen elimineren. De markt is immers geen actor (een handelende entiteit), ook al denken sommigen van wel. Anyway, elke economie (elke, ook de meest liberale Angelsaksische monetaristische) heeft een institutioneel kader (inbedding zoals dat heet) nodig om economische excessen en grillen in goede banen te leiden, of op z’n minst een beetje in het gareel te houden. Dit institutioneel kader kan bestaan uit wetgeving, waakhonden en regels (en normen en cultuurdingetjes en waarden en bedrijfscodes en gentlemen agreements). Blijft de vraag hoe je economische excessen probeert te kanaliseren. Dit is een politieke vraag. Ik denk dat ‘links’ meer heil ziet in keiharde wetgeving en ‘rechts’ meer ziet in tabaksbladachtige codes en gentlements agrements. Waakhonden zitten – mijn inziens – er een beetje tussen in: een paar regeltjes opstellen en dan zoveel mogelijk ‘aan de markt overlaten’, maar wel vanuit overheidswege een oogje in het zeil houden, zo goed en zo kwaad als het kan. Om antwoord op je vraag te geven: waakhonden laten niet zien of het marktmechanisme wel of niet werkt, want dat bestaat niet, maar het is een ideologische keuze om processen in de markt te kanaliseren. Het is natuurlijk weer een heel andere vraag of waakhonden daartoe in staat zijn. Woef!
Het probleem is dat de regelmakers niet altijd slimmer of moreler zijn dan de markt, waarschijnlijk vaker dan andersom. Niemand heeft de huidige crisis echt zien aankomen nog de regelmakers, nog de markt. Je kan je keurig aan de regels houden, en nog zo’n goede waakhond hebben, als er iets onverwachts gebeurd zoals nu heb je alsnog het nakijken.
Het is gewoon onmogelijk alle risico’s met regeltjes uit te sluiten. je kan 10 airbag’s in een auto verplicht stellen, en je zult zien dat er iemand om het leven komt doordat er net een 11e ontbrak. Intussen slepen we steeds meer regeltjes met ons mee, waarvan we 9 van de 10 nooit nodig zullen hebben en waarvan we alleen maar hinder zullen ondervinden.
Niemand heeft de huidige crisis echt zien aankomen nog de regelmakers, nog de markt.
Bedoel je dit serieus?
@gronk:
Je kunt beter banken en verzekeraars zodanig in mootjes hakken dat ze niet al te grote schade kunnen aanrichten als ze eens omvallen.
Dat is lekenlogica. Geen land met zoveel kleine regionale banken als de V.S. En geen land waarin zoveel banken zijn omgevallen. Juist vanwege hun kleine omvang.
@JSK : dat er kleine banken omvallen is, mits er een garantieregeling is, niet zo’n probleem. Het gaat juist om de grote: als die op omvallen staan, heb je als overheid geen andere keuze dan ze overeind te houden omdat het financiële stelsel als geheel anders teveel schade oploopt.
Vergelijk het met Nederland: DSB was klein en kon daarom zonder problemen aan z’n lot overgelaten worden en omvallen. ING en ABNAmro, daarentegen, moesten met steun van de overheid in de lucht gehouden worden om te voorkomen dat ze in hun val de hele Nederlandse economie zouden meeslepen.
voorstander van toezichthouders
*openheid van de boeken bij banken (met “echte” zaken op de balans, accountants praten nu papiertjes na zonder echt inzicht te hebben of willen hebben in de onderliggende waarde)
*afschaffen van fractional reserve
*afschaffen van het woud aan verschillende financiele “producten” (het is nix, niet tastbaar, je kan het niet eten of vastpakken, het voegt geen waarde toe, misleidend etc etc)
*terug naar de goudstandaard (of een combo van willekeurige andere TASTBARE goederen bijv: hout, brood, melk, vlees o.i.d. -eten moeten we allemaal, dus een logische standaard-)
*hoofdelijke aansprakelijkheid van bankpersoneel (allemaal laten toetsen door de rechter: directeur tot woekerpolisverkoper)
Ga zo maar door, ik denk niet dat enkele extra toezichthouders echt een beter systeem brengen. Misschien ietsjes. Het systeem is fraudulent en dus klappert het over de kop om de zoveel tijd. Te veel belanghebbenden, te weinig met invloed; inflatie=moderne slavernij.
@9 Ze zijn omgevallen omdat ze niet gered worden. Hun omvang was niet relevant voor hun prestatie enkel de keuze van de overheid een aparte categorie te creëren van too small to save.