Please. As I was saying, she stumbled upon a solution whereby nearly 99.9% of all test subjects accepted the program, as long as they were given a choice, even if they were only aware of the choice at a near unconscious level. While this answer functioned, it was obviously fundamentally flawed, thus creating the otherwise contradictory systemic anomaly, that if left unchecked might threaten the system itself. Ergo, those that refused the program, while a minority, if unchecked, would constitute an escalating probability of disaster.
Zo sprak de Architect van The Matrix.
Stel dat er een kern van waarheid zit in het onderliggende verhaal van The Matrix. De mens is niet in staat met een perfecte samenleving om te gaan.
Als machthebber(s) zou je toch graag willen streven naar een zo perfect mogelijke wereld voor jouw burgers. Maar uitgaande van de voorgaande stelling, moet je dus eigenlijk accepteren dat er iets zit in de maatschappij dat de perfectie tegenwerkt, een vlekje op het blazoen. Noem het een soort overdrukventiel waarmee de dissonanten het gevoel hebben iets aan de “illusie” te doen. Maar dan wel iets dat eigenlijk geen echte bedreiging is.
Stel u bent nu de machthebber en u gelooft in bovenstaande. Welke groepering/stroming/organisatie/etc dat eigenlijk buiten de kaders (wetten/regels) van uw staat opereert, zou u niet te hard aanpakken zodat ze kunnen dienen als overdrukventiel.
Reacties (50)
Het internet zelf. Sterker nog: ik zou zelf, als machthebber zijnde, zgn. dissonante groepjes in het leven roepen, om potentiële dissonante mensen te ‘vangen’. Zo zou ik maximale controle kunnen blijven houden en zullen uiteindelijke veranderingen alleen in mijn voordeel zijn…
Perfectie bestaat niet.
En als ze wel zou bestaan, is de perfecte maatschappijvorm niet a priori gegeven. Een zoektocht naar één van de vele benaderingen van perfectie zal dus noodgedwongen via trial and error moeten verlopen. Willekeurige fluctaties in het systeem zijn dus noodzakelijk (jouw dissonanten). Ik geloof niet dat je a priori kunt zeggen welke dissonanten “nuttig” zijn en welke “schadelijk”. Dat moet de tijd leren.
Eigenlijk is het gewoon Darwin, maar dan op een ander schaalniveau.
En dan nog: perfectie is saai. De verveling zal dissonantie promoten.
Leuke vrijdagvraag!
Het gaat minder om het overdrukventiel. Een systeem zonder variatie is een tot sterven gedoemd systeem. In de evolutie – en dus in de overleving van de soort – is variatie de essentie.
Als machthebber zou ik dus niet streven naar een enkelvoudige levenswijze (systeemopbouw) maar ik zou streven naar een maximum aan variatie die binnen een voldoende stabiele situatie kan blijven bestaan.
@Dallas Barr: Volgens mij kunnen we jou zo ergens inzetten als interim-dictator. Je spreekt met ervaring :-)
@boog: De perfectie is een veronderstelling voor de vraag. Staat verder niet ter discussie.
Maar met jouw antwoord geef je eigenlijk gelijk al aan dat je bij die 0.01% hoort. Dus vertel op, bij welke organisatie zit jij :-)
@HansR: Een perfect systeem kan toch ook variatie bevatten? Maar geen elementen die alles tegenwerken.
hmmmmm… Dan zou je toch eerst een gedegen keuze moeten presenteren. Als je mensen alleen maar de keuze tussen A of B voorschotelt maar ze niet vertelt dat er ook nog een keuze C is (die mogelijk wordt aangehangen door die 0.01%), tsja, dan wordt de stelling al lastiger en ingewikkeld.
En vandaar dus de gemakkelijke keuze tussen A of B ;)
@Steeph
Een perfect systeem kan toch ook variatie bevatten?
Dat hangt van je definitie van perfectie af. Tot nu toe heb ik niet de indruk dat afwijking van het systeem door heersers wordt gezien als perfectie.
Antiglobalisten
Strijden in hun ogen voor een goede zaak, maar zetten zichzelf eigenlijk al buitenspel om echt invloedrijk te worden. het grote publiek zullen ze niet snel bereiken. Hou ze als machthebber af en toe een zoet met een waterkanon, en de druk is weer van de ketel.
Precies, af en toe met een waterkanon aan de slag. Lijkt het net alsof je ze serieus neemt als bedreiging. Maar vervolgens die je lekker helemaal niets. Iedereen tevreden naar huis.
”Als machthebber(s) zou je toch graag willen streven naar een zo perfect mogelijke wereld voor jouw burgers.”
lol! voor zover het komische intermezzo.
De geinformeerde despoot zorgt natuurlijk dat de dissonanten/rebellen zo veel mogelijk energie steken in zaken die geen afbraak doen aan de bestaande orde. Zolang mensen maar het gevoel hebben dat ze het ‘systeem’ bevechten maar dat in feite niet doen is alles koek en ei. Alle potentiele rebellen met een minder ontwikkeld doortastend vermogen houdt je natuurlijk zoet met entertainment. Films, boeken, spellen &c. laten de bankrebel zich identificeren met tegenculturen maar zorgen er in feite voor dat het dus blijft bij op de bank zitten. De eerste groep van ogenschijnlijke rebellen die je zo veel mogelijk hun gang laat gaan zijn dus bepaalde elementen in de entertainment industrie.
Vervolgens laat je alle dissonanten die symptoombestrijding als verzetsdaad zien zo veel mogelijk hun gang gaan. Iedereen die bijvoorbeeld armoede wil aanpakken door waterputten te gaan slaan in Afrika ipv bij zijn/haar regering te gaan eisen dat deze het economische geweld tegen de derde wereld staakt is lekker van de straat.
Het belangrijkste van allemaal is echter dat je alle dissonanten die hun eigen doelen belachelijk of beangstigend maken in de ogen van de rest van de brave burgerbevolking zo veel mogelijk hun gang laat gaan. Goede voorbeelden hiervan zijn mensen die gaan rellen bij een G8 top of mensen die compleet belachelijke samenzweringstheorieën proberen te verkopen aan de rest van de bevolking. Deze mensen koester je. Zij zorgen er voor dat echt verzet altijd een bezigheid voor extremisten en exentriekelingen blijft.
Al Quaeda. En dan riep ik ook heel hard dat alle ellende hun schuld was. Oh shit, de “Drie B’s” zijn me al voor…
Leuk vrijdagvraagje.
Variatie binnen een systeem is natuurlijk iets anders dan afwijking van het systeem. Over de Matrix las ik ooit de volgende typering van deze grens:
“If your ambitions in the Matrix are relatively small-scale, like opening a restaurant or becoming a famous actor, then you may very well be able to achieve them. But if your ambitions are larger—e.g., introducing some long-term social change—then whatever progress you make towards that goal will be wiped out when the simulation gets reset. Any long-term efforts of this sort would be an exercise an futility.”
James Pryor – What’s so bad about living in the Matrix?
De benaming ‘perfecte wereld’ in Steeph’s vraag, lees ik als ‘perfect beheersbare wereld’. Ik zou zorgen voor clubjes die tegen elkaar in een arena strijden (met bv. een balspel) en daar dan een wekelijkse gebeurtenis van maken die kan worden bezocht door veel zich met die clubjes identificerend gepeupel om daar hun frustraties te ontluchten.
Mijn samenleving zou rechts-liberalen gedogen.
Jaja, mij tot een Godwin forceren, stiekemerd!
Een perfecte staat is natuurlijk ook vooral een stabiele staat.
Despotisch geleide staten vallen dan direct al af, aangezien absolute macht absolute corruptie tot gevolg heeft. Voor een éénpartijenstaat geldt hetzelfde.
Een tweepartijenstaat (VS, UK (de facto)) werkt veel beter: de politiek krijgt de vorm van een slingerbeweging, die als dusdanig op lange termijn behoorlijk stabiel is.
Veelpartijenstaten (NL, Israel) zijn ook geen toppunt van stabiliteit, omdat het systeem zoveel meer vrijheidsgraden kent. Elk regeerakkoord is een bloedeloos compromis. Lastige belhamelpartijen krijgen een te grote bek. Als men op het centrum is uitgekeken, trekken de incompatibele extremen aan…
Eigenlijk is de staat in zichzelf al het overdrukventiel.
Ik begrijp hem best wel (al verwoord..perfectie bestaat niet/ saai/ maximum variatie enz.)…de vrijdagvraag..en toch begreep ik hem niet. De vraagstelling an sich dus. Hij is in ieder geval leuk: “U bent nu de machthebber”. Zwellend van trots liep ik schaterend en handenwrijvend naar de koffieautomaat. Oké..ik ben nu machthebber. De voorwaarden lezend: Wie (stroming/ groepering) zal ik nu es NIET hard gaan aanpakken. Niet? Hoho…dáár was ik natuurlijk geen machthebber voor geworden. “Kijk…daar lopen er twee!” Neenee..denk erom: NIET te hard aanpakken. Als ik niet te hard mag aanpakken hoeft het voor mij dus niet.
Maar wacht even…hard aanpakken MAG..alleen: niet TE hard. Hmm…maar waar ligt die grens…wanneer is sprake van té hard aanpakken? Waterboarding, daar is iedereen het over eens..dah’s te hard. Of in een perfecte samenleving afgetuigd worden door 4 agenten omdat je bij de paardeslager wat ál te openlijk smalend deed tegen dat kleine venijnige teringhondje van die voordringende kakmadam met uilebril en dito idioot bontje en een dusdanige laag dagcrème op vrouws (noem het maar “vrouw”) gegroefde poppenkop dat je er makkelijk een muurtje mee had kunnen metselen. (waar gebeurd, behalve het aftuigen)
Gewoon hard of té?
Ik denk er nog even over na…of ik het doe…
Hoi Steeph,
Op de eerste plaats weer een leuke stelling voor de vrijdag. Eerst wil ik even iets zeggen over de inleiding. Een paradigma bestaat nooit alleen, er zijn altijd verschillende paradigma’s aan het werk in de gemeenschap. Dat een meederheid – in dit geval 99.9% – een paradigma accepteert, wil niet zeggen dat er geen mensen zijn die een ander paradigma zullen aanhangen. Het grootste paradigma- en daarmee de gedisciplineerde matrix van Kuhn- verschaft geen waarheid of absolutie maar brengt een bepaalde kijk op de werkelijkheid
zich mee.
Als voorbeeld – om op de vraag in te gaan- wil ik China in brengen om het concreet te maken.
We weten allemaal dat China een opkomende wereldmacht is en dit vooral uit te drukken in economische termen. Toch heeft de wereldgemeenschap er toch voor gekozen om de Olympische spelen te houden in China. Wat mij persoonlijk verbaasde (maar ook weer niet.) Want de mensenrechten worden nog steeds geschonden. Al die hulporganisaties, mensenrechtenorganisaties en al zij meer krijgen op deze wijze geen voet op de grond, wanneer de wereldgemeenschap China op deze wijze en andere wijze blijft ‘belonen’ of accepteren dat de menserechten worden geschonden, omdat ze straks economisch afhankelijk worden…Dus wat ik wil zeggen is dat je bijvoordbeeld groepen als mensenrechtenorganisaties of andere organisaties kunt hebben als tegenstander – mensen die geen gewapende strijd leveren – maar die door de gemeenschap buiten de staat worden tegengewerkt uit andere belangen door afhankelijkheid. Een organisatie als uitlaatklep…
Ik zou een democratisch gekozen kabinet en regering instellen, die nooit echt wat bereikt. Houdt iedereen bezig en iedereen denkt ook invloed te hebben, terwijl ik een “topambtenaar op de achtergrond” zou blijven.
Shit, nu heb ik me verluld.
@7, ja antiglobalisten zijn een prima overdrukventiel…
@12 zolang je geen invloed vergaard ben jij dus ook een prima overdrukventiel ;-)
@boog Een twee partijenstelsel mag dan wel politiek stabiel zijn, maar een stabiele cultuur levert het niet op juist omdat de cultuur zich met zo’n heterogeen politiek landschap moeilijk kan aanpassen aan veranderende omstandigheden.
@YP: Te hard is het wanneer als gevolg van het optreden de organisatie verdwijnt. :-)
@Winston: Deze excercitie wordt natuurlijk wat ingewikkelder als je het binnen internationaal perspectief plaatst. Dan is er zeker sprake van verschillende paradigma’s. Ik durf overigens ook niet te beweren dat er één paradigma is welke kan zorgen voor een perfecte samenleving. Maar om deze theoretische oefening te doen, is dat wel even het uitgangspunt.
@Siquo: Maar dan vind je dus eigenlijk wel dat we in een perfecte maatschappij leven…..
Het idee dat “de verveling zal dissonantie promoten” (zie boog,2) vind je ook terug in de laatste hoofdstukken van Fukuyamas boek The end of history and the last man.
Volgens Fukuyama gebruiken sommige verveelden uit de eerste wereld nu de derde wereld als een soort speeltuin voor hun verkeerde ideeën. Fukuyama voorziet dat op de lange termijn er geen derde wereld meer zal zijn en vraagt zich af waar de verveelden dan naar toe zullen gaan?
Hoewel ik wel wat zie in de opvattingen van 12 Joy), 15 (su) en 18 (Siqou) zou mijn matrix ook wel baat hebben bij het instand houden van Endemol’s Talpa. Met op de eerste plaats natuurlijk het voetbal en las sterke tweede de gouden kooi. Elke stevige matrix zou zo’n kooi moeten hebben. Je houdt de “dissonanten” achter slot en grendel en het biedt vermaak voor het brave matrix-publiek.
@steeph: Je kan het intern en extern bekijken. Ook dat maakt voor een paradigma niet uit, wel voor de matrix als gedeeld – door de meerderheid – beeld. Intern kunnen in mijn geval studenten zijn die actief zijn, maar wel de toekomst vormen die zoals gezegd door andere bewegingen het zwijgen opgelegd krijgen. Bij de stelling ga ik ook uit van geweldloosheid. Geweld lokt Geweld uit maar kan als de minderheid (de uitlaatklep, die geen brede aanhang vindt) klein is, zoals bepaalde bewegingen, goed onderdrukt worden door een groot leger…, de juiste propaganda en het zij nog meer…
Geef wat de Romeinen deden – al hier even
The Gladiator aan , wat dit prima verbeeld – de mensen brood en spelen… oftewel houd ze dom…..
EVen op Siqoe te terug te komen…zo wordt het altijd al gedaan…Kijk naar Bush, die weet echt van toeten of bellen. Yes Minister, No minister was zo’n leuke serie…
In de quote is er eigenlijk geen sprake van een ideale wereld, maar van de schijn van een ideale wereld die de meerderheid bereid is te accepteren als zodanig om uitbuiting van die meerderheid te faciliteren.
@21: Wou je zeggen dat men het zo slecht heeft in Nederland dan? De enige dingen waar men hier over valt zijn zulke infantiele “problemen” dat de hele matrix quote bewaarheid wordt: mensen moeten gewoon wat te zeiken overhouden, anders is ons bestaansrecht verdwenen, of erger nog, zouden we aan introspectie moeten gaan doen.
De NS.
“Te hard is het wanneer als gevolg van het optreden de organisatie verdwijnt.”
Waarom zou je dan energie verspillen Steeph. Sowieso? Door ze hárd maar niet té hard aan te pakken? Niét aanpakken dan…als de betreffende organisatie tóch niet weg hoeft. Verspilde energie. Als je iets “aanpakt” beoog je een doel te halen. O, je wilt er de “scherpe kantjes af halen”. Ik probeer het even te volgen. Je zegt b.v. tegen het Dierenbevrijdingsfront: “Jullie mogen bést protesteren over de leefomstandigheden van nertsen maar Denk Erom: niet de kooitjes open zetten anders zwaait er wat, begrepen”. Niet hard genoeg! Front maakt kooitjes wél open. Ze kunnen niet anders, anders noem je jezelf geen Bevrijdingsfront. En dat wou je nu juist niét hebben. Absoluut niet.
Hard aanpakken tot het punt van té hard heeft geen enkele zin plus verspilde energie. En té hard aanpakken…en je organisatie is weg.
Rarara- politiepet..hoe pakken we dát aan?
Ik kom er ineens even niet meer uit nu…
Verschillende dingen zijn al genoemd, en ik denk dat de eerste reactie volledig gelijk heeft. Vergeleek trouwens pas niet iemand internet met de jaren zestig? Ik wil het wel vergelijken met de piratentijd (hence: Pirate Bay)
Zo bezien zijn er steeds nieuwe overdrukventielen die mensen in de zittende (bijna perfecte) maatschappij een soort van waarschuwing geven (pas op voor verval en uitwas), die de machthebbers de kans geeft om niet alle aandacht op zichzelf gericht te hebben, en die dissidenten de ruimte geeft.
Ik denk dat je vraag anders moet stellen, welke drukventielen hebben we al gezien? Wanneer wordt een drukventiel een lekke band (revolutie) en dan beginnen we weer opnieuw.
O ja, lekke band kan geplakt worden (revolutie voorkomen), maar kan ook klappen. Na vele lekke banden volgt een klapband ;)
De aap uit de mouw spinnen…
@boog: Volgens jouw redenatie zou een dictatuur nog stabieler (kunnen) zijn dan een tweepartijenstelsel. En dat klopt ook, maar omdat de meeste burgers gelukkig een gezond autoriteitsprobleem hebben, werkt dat in de meeste praktijken niet.
Het hele stabiliteits’probleem’ wordt dan ook versterkt/veroorzaaks doordat hedendaagse overheden het vreemde idee hebben zich overal mee te moeten bemoeien; hoe breder de overheid, hoe groter de mate waarin de stabiliteit afhankelijk is van die overheid.
Op zich komt dit ook wel leuk naar voren uit de vraagstelling; die rept van machthebbers, wat natuurlijk een nogal vreemde term is want het hele concept ‘macht’ (over iemand anders) is natuurlijk iets vreselijks. Het is een noodgreep om het barbaarse in de mens een beetje in toom te houden.
Het genoemde overdrukventiel werkt dan ook uitsluitend in een samenleving met een walgelijk brede overheid; dat blijkt ook wel uit de problematiek waar die overdrukventielen dan gebruik zouden moeten maken. Die problematiek is in het gros van de gevallen ingegeven door de overheid en in de praktijk werkt het volgens mij zelfs zo dat de ‘overdrukventielen’ eigenlijk strijden voor een nog bredere overheid.
Neem bijvoorbeeld de anti-globalisten; die zijn blijkbaar voor meer controle en regelgeving op import/export. Tegenstanders van de AWACS zijn er blijkbaar voorstander van dat de overheid zich bemoeit met wat vliegtuigen mogen. Tegenstanders van roken in horeca zijn er blijkbaar voorstander van dat de overheid zich bemoeit met wat je in een kroeg wel en niet mag etc. etc. Tegenstanders van het afschaffen van de hypotheekrenteafrek zijn er blijkbaar voorstander van dat de overheid hypothecaire leningen meefinanciert. Tegenstanders van abortus enzo zijn er blijkbaar voorstander van dat de overheid zich bemoeit met hun lichaam.
Volgens mij bestaat het overdrukventiel niet. De meeste overdrukventielen die ik kan bedenken zijn stiekem hefbomen om de overheid nog breder en logger te maken. Ze richten zich op symptomen van een te brede overheid en verwachten tegelijkertijd dat die overheid die symptomen oplost middels een nog bredere overheid die nog meer onwenselijke symptomen met zich meebrengt en op die manier groeit en groeit.
Conclusie: democratien zijn gedoemd te verworden tot een voortdurend groeiende hel van regeltjes. Hoe meer compromissen en hoe meer partijen, hoe minder efficient die groei, hoe langer de situatie draaglijk blijft voor mensen zoals ik met een autoriteitsprobleem. Wellicht was de oorspronkelijke pure democratie helemaal zo’n gek idee nog niet.
@zmc: Ik betoogde juist dat een dictatuur onstabiel is want corrupt. Dit argument gaat ook op voor een verlicht despotisme.
@IPM: cultuur moet juist onstabiel zijn. Stabiele cultuur is nog saaier dan een stabiele staatsvorm.
En dan nog: in een perfecte wereld hoeft niemand meer te werken, maar wie haalt dan het vuilnis op?
Om een ideale maatschappij te benaderen lijkt mij in deze vraagstelling dat de machthebber vooral zichzelf moet aanpakken, alleen maar aanpakken wat zich buiten mijn/de wet begeeft lijkt mij een gevaarlijk smalle benadering van grootheidswaanzin die gedoemd is om in een totale catastrofe te eindigen.
Stel nu:
de aarde is al de matrix.
vanaf de dinosaurus tot aan de mens: het uitsterven en alle oorlogen van de mensheid enz==>Drukventielen om een overbevolkte aarde tegen te gaan.
hence de aarde (matrix) houd zichzelf in stand!
Wijven.
Agent Smith maakt het nog bonter:
Deze is ook mooi:
Is dit het spelletje stel een vraag en ontvang veertig wedervragen?
@Joy: Nee, dat is Sargasso. Moest er zelf ook aan wennen eerst.
Perfectie valt onder de zelfde noemer als god, de duivel, heksen, de ooievaar, de kerstman en de hemel. M.a.w is dus een geloof.
Geloof is voor ieder mens uniek. Ieder mens heeft dus een uniek idee wat perfectie is, en over geloof valt niet te discuseren. Je kunt alleen in de discussie laten blijken wat jouw ideeen zijn over een perfecte maatschappij waarin jij de machthebber bent.
Nou succes ermee.
@Anton, perfectie is afhankelijk van de cultuur. De perfecte circel was in de “Griekse” bakermat-tijd perfect rond en dus God.
Dit in tegenstelling tot Aziatische landen, daar is de perfecte cirkel juist niet “perfect”.
Bij perfecte circelvormige uitdijingen vanuit een imaginair punt (oerknal bijvoorbeeld) blijft de bol perfect rond en homogeen. Het is de imperfectie die concentraties..stervorming..zonder./met planeten (mislukte sterren) ..en uiteindelijk leven zoals we het kennen tot gevolg heeft.
Perfect is dood, imperfect is leven (zie de Matrix). De wijzen kwamen uit het Oosten, in deze.
38, 42 ;-))
Toch nog even over de verveling die dissonantie zal promoten.
Is Bono daar een voorbeeld van:
http://spiked-online.com/index.php?/site/article/3481 ?
Een samenvatting van dit artikel staat vandaag in de NRC.
Heb ff tijd en wil nog reageren op de vraag vanuit een wetenschapsfilosofische benadering waar ik mee begon.
Als je staat ziet als een paradigma, die wordt omgeven door een kader, en de dissonanten als anomalieen die niet passen in het paradigma, dan kan een machthebber heir om een aantal manieren op reageren. Beide kunnen naast elkaar blijven bestaan, wanneer de anomalieen geen begreiging vormen voor het kader of staatsbestel. Wanneer zij dat wel doen, dan kan een machthebber hierop reageren door zijn kaders te beschermen naar binnen en buiten doormiddel van geweld of anderzijds.
Dit kan betekent onderdrukking ,misleiding van het volk op enige wijze betekenen en het afwentelen van de anomalieen buiten het staatsbestel of een van beide…
Om dit empirisch te ankeren mag een ieder invullen.
Groet
@ joy en steeph
een probleem geeft altijd deelproblemen, zo ook meer vragen om het probleem te analyseren. Deze zouden eetrst moeten worden beantwoord, alleen of met elkaar, omdat oplossingen te komen.
Dat maakt het toch leuk…
en als laatste… Als iemand of groep zich buiten de staat stelt in staat en deze wordt geregeerd door een machthebber, dan impliceert dat voor mij, dat de organisatie of groepering zich afzet tegen de regels en wetten door verzet op een bepaalde manier – meestal geweld- waardoor je snel denkt aan milities, terroristen of andere geweldadige fracties…die door geweld of andere milities, geheime eenheden worden aangepakt, klein gehouden, of opgedoekt. Zolang dit kan worden beheert danwel worden overheerst…en zo voort.
Kan het niet laten, daarom…De perfecte staat is een staat waar iedereen gelooft dat de leider (ik dus) een god is. Dat scheelt al veel discussie want god is perfect en heeft dus altijd gelijk. Er zijn dus niet veel tegenstanders omdat iedereen gelooft dat god het beste met hun voor heeft. Dus iedereen werkt heel hard en bijna voor niets, en desnoods willen ze nog zelfmoordacties voor je plegen ook. Misdaden worden niet gepleegd want god ziet alles en straft meteen.
Bewijs dat het werkt: in het oude Egypte waren de koningen goden , en streng gelovige mensen doen alles wat hun god van hun verlangt.