22 oktober is de finale datum waarop de brief van De Nederlandsche Bank (DNB) ontvangen moet zijn, op grond van de administratie die de failliete IJslandse bank heeft overgedragen teneinde de inmiddels door de staat overgenomen garantieregeling uit te voeren. Enige opluchting voor degenen die de twijfelachtige eer hebben voor het eerst een brief van dit machtige instituut te ontvangen. Het klamme zweet is er voor die spaarders, die geen bericht hebben ontvangen. Hen wacht een eindeloze procedure, om hun spaarcenten alsnog boven het ijswater te krijgen. Maar voor allen geldt dat geduld een schone zaak zal zijn: als het meezit komen de liquide middelen over een maand of drie beschikbaar. Met pech duurt het een half jaar of langer, of een eeuwigheid.
Dit bericht zou niet geschreven zijn als deze blogger niet zou zijn aangeschreven met een brief waarin DNB ons persoonlijk meldt dat de Collectieve Garantieregeling uiteindelijk zal leiden tot teruggave van de spaartegoeden. Dat is een zucht van opluchting waard. Zeker als men bedenkt dat de betreffende bank in haar vlucht uit het Amsterdamse alle 1,5 miljard aan spaartegoeden, incluis de eigenaren en overige administratie, op een lullige usb-stick heeft weggeschreven. DNB-man Nout Wellink vertelde dit nogal lakoniek, vrij snel nadat de bancaire kantooretage geheel ontzield werd aangetroffen. Wat als dit stickje corrupt was geweest, of op een of andere wijze verloren was gegaan? Kan het absurdistischer: 1,5 miljard euro op zo’n plastic fluitje flashmemory!
Een heel apart gevoel van binnen
Voor het eerst van ons leven hebben we onze schuldeisers tot geduld moeten verzoeken in verband met het in bevroren toestand geraken van normaal direct opeisbare spaartegoeden. Dat geeft inderdaad een ‘heel apart gevoel van binnen’. Afijn, de eerste stap is genomen en het eerste kleine beetje zekerheid is binnen. Maar de pecunia nog lang niet, want een van de voorwaarden die DNB stelt aan uitbetaling van het spaartegoed is een saldobericht van Icesave of Landsbanki “dat U is of wordt toegestuurd”. Nou niet dus, geen reet! En wat als die klojo’s daar totaal niets van zich laten horen? Kalm blijven….
De brief van DNB is zakelijk van toon maar een passage erin doet ons toch de wenkbrauwen fronsen: “Rekeninghouders van Icesave hoeven geen apart verzoek in te dienen voor uitkering van een vergoeding onder het IJslandse garantiestelsel. DNB draagt zorg voor de verwerking van de aanvraag en de uitkering van de vergoeding waarop recht bestaat onder de voorwaarden van het IJslandse garantiestelsel”. Wat de fock betekent dit? Moeten we nu wachten op het moment dat DNB het geld uit IJsland heeft teruggehaald (never nooit dus) of schiet DNB het geld voor en worden we uitbetaald, hoe dan ook? Waarom niet hier gezegd: wat er ook gebeurt, binnen drie maanden of iets langer heeft U uw geld terug!
Als eenmaal ook het saldobericht van IJszeef binnen is kan langs elektronische omweg de aanvraag worden ingediend. Op de DNB site is een aparte plek aangemaakt waar met een in de brief vermelde login en een wachtwoord een aanvraagformulier moet worden ingevuld. Tot zover de automatisering want vervolgens moet het formulier worden uitgeprint, van handtekening worden voorzien en samen met kopie paspoort en het (nog niet aanwezige) saldobericht van Icesave per brief aan DNB worden verzonden.
In behandeling…..huh?
Dan pas kan de aanvraag in behandeling worden genomen, zo meldt de brief. Maar pas op: “U ontvangt van DNB geen bevestiging van ontvangst van het formulier”. Okee, dat is handig maar niet heus! Dus zijn er maar twee mogelijkheden om zeker te weten of de zaak wel ‘in behandeling’ is: per aangetekende post verzenden, dan wel DNB overspoelen met telefoontjes om zeker te weten dat de zaak inderdaad ‘in behandeling’ is genomen. En Nederlanders kennende zal dat laatste gebeuren, want dat is goedkoper. Nou Wellink, huur maar vast een paar call-centers in om die 120 duizend phonechecks te verwerken.
Onbegrijpelijk dat het invullen van dat online formulier (dat wel degelijk is bedoeld om bij DNB de claims te verzamelen, gezien de inlogcodes en het feit dat het online formulier daar eenmaal geaccordeerd niet meer te wijziging is) niet door DNB wordt aangewend om de indieners ervan te vergewissen dat de gegevens goed zijn aangekomen. Dat zij vervolgens per post het formulier en de bijlagen nog moeten verzenden, om de aanvraag te formaliseren. Een gemiste kans: DNB doet het voorkomen dat het elektronisch ingevulde en geaccordeerde formulier slechts een online hulpje is voor de aanvragers. Maar dat is het natuurlijk niet: eenmaal online ingevuld zit het daar al in het systeem.
Wanneer komt dat geld terug?
Genereus is daarentegen wel de indieningstermijn: tot en met 16 maart kunnen de claims worden ingediend, zodat zelfs in uitzonderlijke gevallen (bijvoorbeeld spaarders die inmiddels zijn overleden en waar het tegoed onderdeel uitmaakt van de erfboedel) voldoende tijd is om de claim in te dienen. Maar hoe dan ook: het Lange Wachten is begonnen. ‘In beginsel’ worden door de staat gegarandeerde spaartegoeden binnen drie maanden op de rekening bijgeschreven, maar onduidelijk is nog of dat ook voor de eerste 20.000 euro geldt, die vallen onder de IJslandse garantieregeling.
De 120.000 spaarders aanduiden als IJszeef-dummies is overigens een bewuste keus, Want we willen de comments die hier mogelijk verschijnen en die Icesave-spaarders opnieuw een gebrek aan gezond verstand toeschrijven, alvast even voor zijn.
Tenslotte mag het geen naam hebben dat het hachje van miljoenen ‘verstandige’ spaarders en risicomijdende beleggers eveneens is gered: de ‘zekere’ obligaties, garantiefondsen, pensioenverzekeringen etc., bij Fortis Nederland, ABN Amro, ING en mogelijk AEGON. En dat allemaal voor een slordig bedrag van 25 tot 35 miljard aan harde euro’s uit de staatskas.
Reacties (13)
Nou, die icesavers mogen wel in hun handjes knijpen dat DNB zo behulpzaam is. Immers, bij het afsluiten was duidelijk dat voor de eerste 20.000 bij IJsland aangeklopt zou moeten worden.
En al helemaal niet te klagen hebben de icesavers dat zij kunnen profiteren van het ca. tijdens het omvallen van die bank opgehoogde garantiebedrag van 100.000 euro.
Tja de ICT afdeling van DNB had tot voor kort alleen een saaie website waar niemand op kwam, dan kun je niet binnen twee weken een veilig online systeem opzetten waarmee betaling van meer dan een miljard euro aan honderdduizenden gebruikers veilig geschiedt.
(ze hadden de belastingdienst moeten vragen het te doen)
Er heeft in div. persberichten gestaan dat DNB het geld voorschiet en later probeert te claimen bij IJsland. Tevens dat DNB er voor staat, om binnen drie maanden, of “zo spoedig mogelijk” het spaargeld terug te betalen.
Dat zou ook heel verstandig zijn, want heel sparend Nederland kijkt naar deze zaak. Gaat het allemaal veel te lang duren, en krijgt meer onzekerheid de overhand, zullen veel spaarders alsnog overwegen om hun geld van de div. banken af te halen en een safe te kopen.
Alleen het hachje van de Fortissianen kostte de staatskas tot nu toe een paar miljard die hopelijk terug kan worden verdiend met de doorverkoop van de banken. De ING kreeg een soort lening-met-eigendomsrecht, een net-geen-aandeel, waarvan de totale waarde in feite in bezit blijft van de staat. Voor de rest gaat het om garanties die (nog) niks kosten.
Roekie,
Dit is een goede post, eindelijk eens iemad die snapt waarom de overheid er zo’n vaart achter zet!!
De meeste Nederlanders zien ons spaargeld het liefst verdampen; aangezien de spaarders “enorme” risico’s hebben genomen!!??
Roekie en Alzie hebben elkaar gevonden. Ik gok beiden Icesavespaarders die erop wachten hun geld terug te krijgen. Het argument (lees: verkapte dreigement?) dat de overheid moet helpen omdat anders het vertrouwen in andere banken ook te lijden heeft, speelde misschien tijdens de grootste paniek, maar nu is wel duidelijk dat de IJslandse misere toch echt een klasse apart is. Met name omdat het kleine landje veel lastiger de banken kan helpen dan de Nederlandse overheid dat kan. Dus als de icesavers extra lang moeten wachten, dan zullen de andere Nederlandse spaarders daar echt niet heel zenuwachtig van worden.
Wat opmerkelijk is bij dit soort constructies is dat de IJslandse belastingbetaler moet meebetalen aan de garantie van de IJslandse overheid. Nu heeft de financiële sector immense welvaart gebracht in IJsland, dus misschien voelt de meerderheid dat zij terecht op de blaren moeten zitten. Maar het voelt toch wel apart dat ING, na ontvangst van de miljarden overheidsinjectie, over de grens reclame maakt met de hoge Nederlandse garantie. Hoe zou u zich voelen als ING om zou vallen en de Nederlandse belastingbetaler moet bloeden voor de tegoeden van de Britse spaarders? Of loopt het niet zo’n vaart en zullen andere NL-banken het grootste deel van deze kosten kunnen (en willen, zie Rabo) dragen?
In Groot-Brittannië maakt ING Direct reclame met de volgende slogan: “Uw spaartegoeden zijn veilig, want ze worden tot 100.000 euro gegarandeerd door de Nederlandse overheid!”
http://www.z24.nl/bedrijven/finance/artikel_36925.z24/ING_schermt_met_spaargarantie.html
het lijkt wel kassa hier..
Ik denk dat mr Bianconero dolblij mag zijn dat de DNB iets voor hem gaat doen (alhoewel begrepen eigenbelang, Roekie).
Op dit blog wordt regelmatig het kleinburgerlijke van de nederlander te kakken gezet, en terecht, maar als de eigen portomonnee in het geding is voert verontwaardiging en onnadenkendheid ineens de boventoon. Jammer.
Daar heb je wel een punt Mark. Het zou natuurlijk bijzonder jammer zijn als dit gebeurd. Het hele “exotische” sparen is eigenlijk wel ingegeven door banken zoals Rabo en met name Postbank. Door zulke lage rentes te geven en met tijd ze ook nog te laten dalen tot 1 procent is vragen om problemen. Dat spaarders meer rendement zoeken is logisch, maar schermen met een garantie stelling van een land op dit moment is niet geheel eerlijk.
Wat betreft Icesave, ik heb daar inderdaad geld staan en was in de veronderstelling dat het niet zo’n vaart zou lopen, daar heb me lelijk in vergist. Maar het feit blijft dat het spaargeld is en dat kan je niet zomaar kwijtraken, anders zouden de garanties waardeloos zijn. En dat is nu net het probleem van het Icesave gebeuren. 10% afdragen aan een goed doel lijkt een prima les voor dit debacle. Dat ga ik ook zeker doen.
In de hele papierwinkel staat het niet met zoveel woorden, maar tijdens het invullen van het online formulier zul je ontdekken dat een print van de Icesave-site ook volstaat. Ik denk inderdaad dat wachten op een saldo-overzicht per post tamelijk zinloos is – dat gaat er niet komen.
Wel jammer dat ING/Amro en Fortis/postbank niet failliet zijn gegaan. Wat hadden we dan kunnen lachen om die domme spaarders die hun geld aan deze banken hadden toevertrouwd.
De gegevens stonden trouwens niet alleen op een USB stick maar ook op een harde schijf. Al die tijd kon je namelijk nog inloggen via de directe link naar de inlogsite.
Ipv het saldo-overzicht of een printje van de Icesave-site mag volgens een vriendelijke dame van DNB ook een kopie van het bankafschrift waaruit de storting op het rekeningnummer bij Icesave blijkt, worden meegezonden. Wel zo handig voor degenen die niet bij Icesave kunnen inloggen vanwege bijv. problemen met het wachtwoord.
#9 en #11 Dank voor de tips
Probeer het maar: als je volgens de procedure inlogt op je rekening bij Icesafe, krijg je een saldo-overzicht te zien met alle mutaties. Dit downloaden of kopieren en saven en uitprinten en de juffrouw bij DNB vertelde dat dit ook geaccepteerd wordt.