Door Newton te gebruiken tegen een massa van 140 ton met een massa van 14 ton (?) kun je in 12 dagen de gevaarlijke koers verleggen. You sure ?
#2
larie
Inderdaad..Lijkt me ook sterk overdreven, dat effect dan. Zelf zou ik niet Newton ‘gebruiken’ maar Lienard-Wiechert equations die later door een uitermate grote slimme man Brahmagupta (spelling?) zijn uitgewerkt in een soort van formule waarin je het verschil in gewicht kan berekenen van een persoon als hij/zij b.v. vanuit een huis de open ruimte instapt.
Kortom, ik denk dat er maar wat geneuzeld wordt in het geciteerde bericht. Enfin we hebben nog wat jaren te gaan om kennis ter zake te ontwikkelen want nodig is het zeker zou iedere Ghaia’ist (wat ik niet ben) zeggen.
We zijn hier om de planeet op lage termijn te redden, toch?
*steekt nog een wierrookstokje op:)*
#3
dNEUS
de broeikas-fud begint nu al sleet te vertonen? en dit is de opvolger?
#4
mark
Zeker doen dit. Al was het maar om expertise op te bouwen, zodat we tegen de grote asteroïderegen van 2249 zijn opgewassen.
Ik ga er overigens van uit dat ze kunnen uitsluiten dat de asteroïde zo op te blazen dat talloze projectielen ontstaan, waardoor de kans op inslag wordt vergroot.
#5
mescaline
Talking ‘bout ongeleide projectielen… daarvan zijn er al zoveel meer en zoveel gevaarlijker.
#6
larie
Wellicht dat vergruizen iets gaat worden. Nu al is het mogelijk om middels een stampende unit de eigenvector van een massa op te zoeken. (TNO is daar lang mee bezig geweest). Eenmaal ‘raak’ begint het geheel te trillen en komt in een golf die a.h.w. zichzelf versterkt en..patsboem.
Zoiets als b.v. tijdens de douche te neurien en dan met je hoofd op diverse plekken in de douche luisteren naar je eigen geluid. Er is altijd een plekje te vinden waar de volumeknop hoger lijkt te staan.
#7
Siquo
Zwaartekracht zou voldoende moeten zijn op de lange termijn. Als je vroeg begint, en je hangt er een paar dagen naast, en de snelheid van dat ding verandert maar een micrometer een andere kant op, zal ie ons al missen. Iets raken (bijv een klein planeetje) in de ruimte op zo’n afstand is heel moeilijk. Er is heeeeel veel ruimte en maar hele kleine bolletjes waarvan wij er op maar 1 wonen.
En het is lief voor die asteroide/milieuvriendelijk voor de ruimte, misschien woont daar wel iemand op, of als je hem vergruist worden de gasvissen op jupiter getrakteerd op een gruisregen waardoor ze uitsterven. Je weet het niet.
#8
heidekonijn
@3
Damn straight, ze hebben al eens geprobeerd met een watertekort, maar op een planeet die grotendeels uit water bestaat, is dat niet echt aangeslaan. Y2K daarentegen..
#9
mescaline
En vergeet niet de torenhoge kans dat er een vogelgriepepidemie op uitbreken stond. All that gripes, for that matter.
Reacties (10)
Door Newton te gebruiken tegen een massa van 140 ton met een massa van 14 ton (?) kun je in 12 dagen de gevaarlijke koers verleggen. You sure ?
Inderdaad..Lijkt me ook sterk overdreven, dat effect dan. Zelf zou ik niet Newton ‘gebruiken’ maar Lienard-Wiechert equations die later door een uitermate grote slimme man Brahmagupta (spelling?) zijn uitgewerkt in een soort van formule waarin je het verschil in gewicht kan berekenen van een persoon als hij/zij b.v. vanuit een huis de open ruimte instapt.
Kortom, ik denk dat er maar wat geneuzeld wordt in het geciteerde bericht. Enfin we hebben nog wat jaren te gaan om kennis ter zake te ontwikkelen want nodig is het zeker zou iedere Ghaia’ist (wat ik niet ben) zeggen.
We zijn hier om de planeet op lage termijn te redden, toch?
*steekt nog een wierrookstokje op:)*
de broeikas-fud begint nu al sleet te vertonen? en dit is de opvolger?
Zeker doen dit. Al was het maar om expertise op te bouwen, zodat we tegen de grote asteroïderegen van 2249 zijn opgewassen.
Ik ga er overigens van uit dat ze kunnen uitsluiten dat de asteroïde zo op te blazen dat talloze projectielen ontstaan, waardoor de kans op inslag wordt vergroot.
Talking ‘bout ongeleide projectielen… daarvan zijn er al zoveel meer en zoveel gevaarlijker.
Wellicht dat vergruizen iets gaat worden. Nu al is het mogelijk om middels een stampende unit de eigenvector van een massa op te zoeken. (TNO is daar lang mee bezig geweest). Eenmaal ‘raak’ begint het geheel te trillen en komt in een golf die a.h.w. zichzelf versterkt en..patsboem.
Zoiets als b.v. tijdens de douche te neurien en dan met je hoofd op diverse plekken in de douche luisteren naar je eigen geluid. Er is altijd een plekje te vinden waar de volumeknop hoger lijkt te staan.
Zwaartekracht zou voldoende moeten zijn op de lange termijn. Als je vroeg begint, en je hangt er een paar dagen naast, en de snelheid van dat ding verandert maar een micrometer een andere kant op, zal ie ons al missen. Iets raken (bijv een klein planeetje) in de ruimte op zo’n afstand is heel moeilijk. Er is heeeeel veel ruimte en maar hele kleine bolletjes waarvan wij er op maar 1 wonen.
En het is lief voor die asteroide/milieuvriendelijk voor de ruimte, misschien woont daar wel iemand op, of als je hem vergruist worden de gasvissen op jupiter getrakteerd op een gruisregen waardoor ze uitsterven. Je weet het niet.
@3
Damn straight, ze hebben al eens geprobeerd met een watertekort, maar op een planeet die grotendeels uit water bestaat, is dat niet echt aangeslaan. Y2K daarentegen..
En vergeet niet de torenhoge kans dat er een vogelgriepepidemie op uitbreken stond. All that gripes, for that matter.
Zure regen. alle bos is bijna dood.