COLUMN - We zijn geconditioneerd geraakt dat de overheid onze gangen moet kunnen nagaan. Waar we zijn, wat we kopen, wie we mailen, bellen of sms’en, welke websites we bekijken: de overheid moet die informatie vastleggen. Het beoogde doel van deze ongeëvenaarde surveillance, wordt ons op het hart gedrukt, is terroristen vangen. Of criminelen. Mensen die in kinderporno doen. Of fraudeurs.
Mogelijk begon de grootschalige afluisteroperatie waarin we verzeild zijn geraakt, inderdaad zo: met het oprechte verlangen om boeven te vangen. Maar inmiddels zijn we in een radicaal andere fase beland.
De documenten die Edward Snowden prijsgaf, laten zien dat alle burgers in het westen permanent worden afgeluisterd, zowel door hun eigen als door andere overheden, en wel op grotere schaal dan iedereen voor mogelijk hield. Vrijwel niets wat gewone burgers doen, valt buiten de spiedende blik van de veiligheidsdiensten.
Ze beperken zich daarbij niet tot het legaal onderscheppen van informatie. De verzamelde westerse geheime diensten zijn inmiddels akelig proactief geworden.
Belgacom onderhoudt een van de grootste internethubs ter wereld: veel Afrikaanse en Aziatische internetverbindingen lopen via hen. De Britse geheime dienst – na de NSA de grootste afluistervink ter wereld – had geen wettelijke grond om toegang te krijgen tot de netwerken die Belgacom beheert, en besloot toen om de boel dan maar te hacken. Ze installeerden dusdanig ingenieuze achterdeuren in de systemen van Belgacom dat het bedrijf de hack pas twee jaar later ontdekte.
Heb je het ooit zo zout gegeten?! De Britse geheime dienst hackt een keurig Europees bedrijf in een bevriende natie teneinde toegang te krijgen tot al het verkeer van de internationale klanten van dat bedrijf, nota bene om daarmee de aan diezelfde geheime dienst opgelegde wettelijke beperkingen te omzeilen?
De Snowden-documenten die Der Spiegel onlangs publiceerde, bewijzen dat deze Belgische affaire geen uitzondering is. De NSA blijkt ook de Grieken af te luisteren. Met welk doel of recht? Niet om terroristen of kinderpornohandelaars op te sporen, dunkt me.
Diezelfde documenten tonen aan dat de NSA zich al jarenlang inspant om encryptie te breken. Ze forceren bedrijven om achterdeuren in te bouwen in voorheen veilige protocollen, lekken in software houden ze achter teneinde die zelf te kunnen misbruiken, en tijdens internationaal vergaderingen over cybersecurity doet de NSA alles om veilige protocollen af te zwakken en deugdelijke standaards te compromitteren.
Dat uw bankverkeer straks niet meer veilig is, dankt u aan de NSA. Veilig bankverkeer vinden zij namelijk lastig, net als privacy dat eerder was.
We worden door meerdere overheden tegelijk in de gaten gehouden. Geen van die overheden legt daarvoor verantwoording af, en allemaal schenden ze op grote schaal burgerrechten, wetten en verdragen.
We leven in de DDR. In versie 2.0, dat dan weer wel.
Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.
Reacties (2)
Edward Snowden kwam er toch ook mee dat de meeste surveillance werd gebruikt om de gangen van geliefdes te traceren?
http://www.reuters.com/article/2013/09/27/us-usa-surveillance-watchdog-idUSBRE98Q14G20130927
De mensen waar je van houdt zijn namelijk de grootste terroristen. Die moet je bij voortduring stalken om te zien of de buurman niet in hun bed komt liggen. In liefde en de war on terror is alles geoorloofd…
Uiteindelijk zitten er gewone mensen aan de knoppen bij de afdeling terreurbestrijding. Da’s ook precies de reden waarom er wat meer controle op zou moeten zijn. Maar juist in de naam van de veiligheid hoeft dat blijkbaar niet.
Goed betoog. “Vrijwel niets wat gewone burgers doen, valt buiten de spiedende blik van de veiligheidsdiensten.”
Directeur Hans de Zwart van Bits of Freedom schreef een mooi, lang exposé over de gestadig toenemende (zelf)surveillance.
Op m’n blog doe ik een eigenzinnige greep uit zijn verhaal.