Tijdens de kalmere perioden in de Gazastrook gaat het openbare leven, vooral binnen de steden zijn gangetje. Tot op zekere hoogte. Er zijn echter gebieden in de Gazastrook waar je onafhankelijk van relatieve kalmte altijd levensgevaar loopt. Iedere dag betreden vele mannen, vrouwen en kinderen deze gevarenzones, om hun families van inkomen te voorzien.
De meest zichtbare gevarenzone is het grensgebied tussen de Gazastrook en Israël. Daar heeft het Israëlische leger een zogenaamde ‘bufferzone’ gecreëerd, die tussen de 0,5 en 2 kilometer in de kuststrook reikt. Het gebied bestrijkt bijna 1/3 van Gaza’s landbouwgrond. Alles wat zich in die zone begeeft, wordt met scherp beschoten vanuit wachttorens die over de gehele lengte van de grens staan.
De term bufferzone doet voorkomen alsof militaire doeleinden of een veiligheidsoverweging aan dit ‘shoot to kill’ beleid ten grondslag liggen. De vele burgers (inclusief kinderen) die tijdens het werken op het land, verzamelen van schroot of doen van huishoudelijke bezigheden zijn verwond en gedood door het leger, illustreren een ander beeld. De landbouwgrond in het gehele gebied is met de grond gelijk gemaakt en duizenden mensen hebben hun woningen moeten verlaten vanwege de levensgevaarlijke omstandigheden en vernietiging van hun huizen en grond.
Enkele weken geleden bezocht ik één van de families die hun huis en grond achter heeft moeten laten. De vader van het gezin probeert af en toe nog op het land te werken, maar realiseert zich dat hij daarmee zijn leven riskeert. Hij zegt: ,,We hebben geen andere keus. Waar moeten we dan naartoe en waar moeten we van leven? Dit is onze grond”.
Het gezin woont nu op de benedenverdieping van een huis een eindje bij de bufferzone vandaan. Het heeft geen geld om de huur van te betalen nu hun landbouwgrond vrijwel ontoegankelijk is geworden. De vader en dochters zien er slecht uit. Donkere wallen onder hun ogen, erg mager en afwezig. De moeder heeft de broek aan in huis en probeert het haar gasten zo goed en kwaad als het gaat naar de zin te maken. Aan de gastvrijheid wordt niet getornd. Na het eten van een warme maaltijd en drinken van (heel veel) thee vertelt de moeder wat meer over de gezondheid van de kinderen. Na alles wat ze aan beschietingen, dood en verderf in de bufferzone hebben meegemaakt, hebben haar dochters psychische en lichamelijke klachten. De angst zit in haar kinderen en ze weet niet hoe ze die er ooit nog uitkrijgt.
De andere gevarenzone ligt in de viswateren van de Gazastrook, in dezelfde onbezorgde Mediteraanse zee als die van onze vakantiebestemmingen. Vissers uit de Gazastrook gooien er al sinds mensenheugenis hun netten uit. De afstand die vissers tegenwoordig vanaf het land kunnen afleggen totdat ze worden tegengehouden door de kogels, waterkanonnen, vernielingen en arrestaties van de Israëlische marine, wordt steeds kleiner.
De afgelopen decennia heeft Israël het overgrote deel van de Palestijnse territoriale wateren tot no-go area verklaard. Daarmee is het voor veel vissers onmogelijk geworden visvangsten binnen te halen. De beste en meeste vis bevindt zich namelijk in het ‘verboden’ gebied. Gaza’s rijke historie in de visserij wordt langzaam tot een gesloten hoofdstuk verklaard. De ruim 8.000 mannen die in de visindustrie werken ondervinden de grootste moeite om hun families van een inkomen te voorzien. De vissers op zee mogen al blij zijn als ze heelhuids en zonder schade aan de boten terug kunnen keren naar hun havens.
Mohammed el Najjar is één van de oude rotten in het vak. Wanneer ik hem ontmoet, zit hij in alle rust in een rieten hut in Rafah een visnet te repareren. Enkele mannelijke familieleden liggen aan de andere kant van de hut een dutje te doen. Voor mijn gevoel loop ik een onbezorgd tafereel binnen, met het geluid van de zee op de achtergrond. Maar zoals vaker hier in de Gazastrook komen na enkele minuten praten grimmige verhalen van een weerbarstige realiteit naar boven.
Mohammed vaart niet meer. Zijn boot en materieel zijn tijdens het vissen geconfisqueerd door de Israëlische marine en liggen al maanden in de Israëlische haven Ashdod. Zijn twee zoons hebben nog wel een boot waarop ze mee kunnen varen om te vissen, maar hij is erg bezorgd over ze. Ze lopen het risico gearresteerd of aangevallen te worden, zelfs wanneer ze in de door Israël aangewezen watergrenzen blijven. Met Mohammed en zijn familie zijn nog 65,000 andere Palestijnen direct de dupe van ingeperkte viswateren.
Tenslotte: de donkere, stoffige smokkeltunnels ten zuiden van Rafah. Die zijn als paddestoelen uit de grond geschoten sinds de afsluiting van de Gazastrook voor grote tekorten zorgt. De tunnels zorgen voornamelijk voor de toevoer van bouwmaterialen en etenswaren die door Israël niet of onvoldoende binnengelaten worden.
Wanneer een collega en ik door het gebied van de tunnelingangen (ten zuiden van Rafah) binnengaan worden we soms met argwaan tegemoet getreden en soms hartelijk verwelkomd. Bij een aantal tunnels reageren de mannen enigszins vijandig en nerveus. Enkele sjouwers zeggen dat een dag na het bezoek van buitenlandse journalisten vlakbij hun tunnel bombardementen werden uitgevoerd door de Israëlische luchtmacht. Sindsdien vertrouwen ze niemand meer en staan ze niet toe dat er gefotografeerd wordt.
Het zijn niet alleen de Israëlische luchtaanvallen die voor doden en gewonden zorgen. Ook instortingsgevaar en sporadische maatregelen van de Egyptische autoriteiten dragen bij aan de risico’s.
Het enige voordeel van het werken in de tunnels, is dat je er even kunt ontsnappen aan de zomerhitte. Daar probeerden enkele smokkelaars dan ook zoveel mogelijk grappen uit te halen toen ik ze vroeg naar hun ondergrondse leven. Met humor kom je een heel eind. Tussen de 150 en 800 meter om precies te zijn. Dat is de lengte van de smokkeltunnels tussen de Gazastrook en Egypte. De tunnels voor zwaar materiaal, zoals cement en stenen, bevinden zich op zo’n 24,5 meter diepte.
Zodra ik in een takellift enkele meters was afgedaald begonnen mijn longen zich al te verzetten tegen het stof. Daar hebben we weer zo’n buitenlandse softie, zullen die mannen in die tunnel gedacht hebben toen ze mij hoorden hoesten en proesten. Ook al lag het antwoord voor de hand, toch vroeg ik de smokkelaars hoe ze zich over de risico’s heen zetten; wat maakt dat ze iedere dag weer die tunnel weer in durven gaan? Een man die bezig was frisdrank naar boven te takelen antwoordde zonder aarzelen: ,,Ik sterf liever tijdens m’n werk dan dat ik om kom van de honger”. Dat de geldnood hoog is onder deze mannen blijkt wel uit het loon wat ze ontvangen: voor een week werken (12 uur per dag) ontvangen ze ongeveer 140 dollar. En daar moeten veel monden van gevoed worden. Je eten of je leven, daar komt het op neer in deze krimpende kuststrook.
Reacties (54)
Een mijnenveld voor de kust van Gaza zou waarschijnlijk effectiever wezen. Niet alleen kan zo de wapensmokkel worden tegengegaan, het houdt ook Turkse heethoofden tegen. Beide zaken bevorderen de vrede en stabiliteit in de regio en daar is tenslotte iedereen mee gediend.
De realiteit verschilt niet veel van een mijnenveld; http://www.pchrgaza.org/portal/en/index.php?option=com_content&view=article&id=7701:pchr-condemns-israeli-escalation-against-fishermen-in-the-gaza-strip-&catid=36:pchrpressreleases&Itemid=194
“De tunnels zorgen voornamelijk voor de toevoer van bouwmaterialen en etenswaren die door Israël niet of onvoldoende binnengelaten worden.” LOL
zo ken ik er nog wel een paar.
Het viel me nog mee dat babyvoeding niet expliciet werd genoemd.
Blijkbaar bouwen de Palestijnen aan de vrede met Libische AK-47’s en eten ze Ghaddifi’s anti-tankraketten.
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/libya/8718704/Looted-Libyan-arms-flooding-into-Gaza.html
Worden ze beschoten terwijl ze hun eigen akker staan te bewerken, gaan ze gewoon een wapen kopen. Ongehoord!
Als je zo’n bufferzone nodig vindt kan je hem natuurlijk ook aan je eigen kant van de grens leggen.
Maar dan hebben de Israeliers er last van, en zij zijn de “goede” kant dus dat mag niet….
Die is er ook.
“according to Israeli military officials”
Ook bekend van het fotosoepen van beeldmateriaal bij het enteren van Turkse schepen in Internationale wateren.
Niets over de oorzaak: het feit dat Hamas de Joden wil uitroeien – zoals vastgelegd in haar Handvest – en daar ook naar handelt.
Als Hamas de Joden uit wil roeien, waarom pleegt ze dan geen aanslagen in Florida, of op de nationale conventie van Hollywoodproducers, of op AIPAC?
Verder staat er in dat Hamas-handvest niks over Joden uitroeien: er staat iets over Joden verslaan op de dag des oordeels; hetgeen Hamas leest als een garantie dat de moslims Palestina nog eens zullen terugveroveren op de zionisten.
Als je het over ‘feiten’ hebt; zorg dan dat je ze op een rijtje hebt.
En als we dan op de dags des oordeels weer 6 miljoen Joden verder zijn, zal Prediker worden binnengehaald als vazal in het westen die de strijd onverbitterd heeft gesteund en krijgt hij zo’n mooie sjaal en een zwart-rood-groen lintje. Chapeau!
Dreigen met de dag des oordeels heeft niet zoveel zin…
omdat ze door dat voorlopig niet te doen idioten zoals jij voor hun karretje weten te spannen
Het staat er echt heel duidelijk:
Artikel 7: “De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht, totdat de Jood zich achter stenen en bomen verstopt. De stenen en bomen zullen zeggen: “O, moslims, o, Abdoela, er is een Jood achter mij, kom, en doodt mij”. Alleen de Gharkadboom zegt dit niet – want het is een Joodse boom.”
Het is dus volgens Hamas islamitische plicht om de Joden uit te roeien.
Dat is wat ze dagelijks uitdragen.
Zie bijvoorbeeld: http://www.likud.nl/artik059.html
Jammer dat jullie propagandisten slechte vertalers vanuit het Arabisch hebben (of is het bewuste misleiding ?). Het handvest van de Hamas citeert uit het werk van Bukhari, hier in het Arabisch: http://www.al-eman.com/library/book/book-display.htm?id=10&indexId=23472&showContent=true#s28 en hier in Engelse vertaling: http://www.searchtruth.com/book_display.php?book=52&translator=1&start=0&number=176 (nr. 176 en 177): het gaat om “vechten tegen joden” (in het Arabisch: qitaal) en niet “joden uitroeien”.
“Het staat er echt heel duidelijk: Artikel 7: “De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht”.” (vetdruk van mij).
Leuk, maar dat er ‘alle Joden’ in artikel 7 van het handvest van Hamas zou staan, verzin jij er maar even bij. Ik ben dat in geen enkele vertaling van het handvest tegengekomen.
Ik heb ook het origineel er maar even bijgepakt. Mijn arabisch is niet je-van-het, maar als ik het wel heb staat er op bladzijde 9 van het Handvest, sprekend over de Dag Des Oordeels: “De tijd zal niet komen voordat de moslims strijd leveren met de joden en de moslims hen doden”.
‘De joden’ heeft in artikel 7 expliciet betrekking op wat Hamas “de confrontatie met de zionistische invasie” noemt. De issue is daar niet zozeer dat het Joodse volk uitgeroeid dient te worden, maar dat Hamas aan Boechari en Moslim de profetische belofte ontleend dat de moslims nog eens in staat zullen zijn om de zionistische bezetters te verslaan en te verdrijven.
Wat denk jij nu? Dat als morgen alle Israëli’s hun boeltje pakken en verhuizen naar Amerika of Australië, dat Hamas ze dan achterna komt reizen?
U bakt ze erg bruin, dat het iets met Israel te maken zou hebben.
Het citaat is namelijk afkomstig uit de islamitische Hadith, al eeuwen oud.
The Hamas leader called to murder Israelis and Jews worldwide, including children.
http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/129242
@DSV; dat een kreet van een woordvoerder van Hamas in mei 2009. Hoeveel aanslagen hebben Hamas-cellen in Europa, de VS en Canada sindsdien al gepleegd op synagogen en joodse kleuterscholen?
Antwoord: nul. Noppes. Nada. Niks.
@Likoed Nederland; o, nou, als dat het argument is – Het citaat is afkomstig uit de islamitische Hadith, al eeuwen oud – dan hebben Joden niets te vrezen, want het citaat heeft in die hadieth betrekking op het einde der tijden, wanneer de islamitische variant op de antichrist verschijnt (Dajjaal), en met regimenten Perzen en Romeinen en Joden ten strijde trekt tegen de moslims. Bij die gelegenheid gaan zelfs de bomen spreken.
Aangezien dat de apocalyps is, en de apocalyps altijd net voorbij de horizon ligt, wordt er een hoop alarm geslagen om niets.
Maar zo functioneert het natuurlijk niet in het handvest van Hamas. Daar wordt die voorspelling van de moslims die bloedig krijg leveren met ‘de Joden’ en hen verslaan immers uit de apocalyptische tijd gehaald en geplaatst in de historische tijd, als iets dat in deze wereld nog gaat gebeuren.
Dat kan namelijk met citaten uit middeleeuwse geloofstradities: je kunt die in een 20e eeuws handvest steken en daar een 20e eeuwse politieke draai aan geven die betrekking heeft op 20e eeuwse politieke omstandigheden: zoals de omstandigheid dat de zionisten etnische zuiveringen hebben uitgevoerd in Palestina om daar een Joodse staat te kunnen te vestigen; en de politieke omstandigheid dat het stelen van land van de Arabische bevolking op de Westbank gewoon doorgaat (zelfs tijdens de zogenaamd ‘vredesbesprekingen’ van Oslo).
Het handvest van Hamas zegt in Artikel 7 ook met zoveel woorden dat ze een verzetsbeweging is die er op uit is om met geweld de zionisten te verdrijven uit Palestina.
“De Islamitische Verzetsbeweging is één van de schakels in de keten van de worsteling tegen de zionistische indringers. Dit gaat terug tot 1939, tot de opkomst van de martelaar Izz al-Din al Kissam en zijn krijgsbroeders, leden van de moslimbroederschap. Het gaat verder en strekt zich uit om een te worden met een ander schakel die de worsteling insluit van de Palestijnen en de moslimbroederschap in de oorlog van 1948 en de jihad-operaties van de moslimbroederschap in 1968 en daarna.
“Bovendien, als de schakels ver van elkaar af zijn komen te staan en als obstakels, gelegd door de lakeien van het zionisme, op de weg van de strijders de voortzetting van de worsteling blokkeerden, ambieert de Islamitische Verzets Beweging de verwezenlijking van Allah’s belofte, ongeacht hoe lang dat mag duren.”
Het helpt je natuurlijk wel, als je zelf je vertalingen schrijft en ze dan wat aandikt, zodat ze je eigen standpunt onderschrijven. Op de vraag om een onafhankelijke vertaling te presenteren, reageer je niet. Je hebt immers je eigen vertaling. Of die juist of niet, of die door vijanden van de moslims geschreven is of niet, het doet er allemaal niet toe, want je hebt gelijk en je bewijst dat door een zelf geschreven vertaling te citeren, die je gelijk bewijst.
Kun je dat eens zwart op wit geven? En dan van betrouwbare (in dit geval dus niet-zionistische) bron.
Ik heb nog een leuk stukje uit de Talmoed gevonden
Talmoed: Baba mezia, 114b
“De Akum (niet-jood) is als een hond. Ja, de geschriften leren ons aan de hond meer eer te betonen dan aan de niet-jood.”
Ereget Raschi Erod. 22 30 Als dit ook wordt uitgedragen is het wangedrag van bepaalde kolonisten wel te verklaren
Dit kwam er achteraan,sorry dat het in tweeen gaat maar ik ben niet handig.[…Zelfs hoewel God de niet-jood schiep zijn het nog altijd dieren in menselijke gedaante. Het is niet gepast voor een jood om te worden gediend door een dier. Daarom zal hij worden gediend door dieren in mensengedaante. ”
Midrasch Talpioth, p. 255, Warsaw 1855
“Het is de wet om iedereen te doden die de Torah ontkent. De Christenen behoren tot de ontkenners van de Torah. ”
Coschen hamischpat 425 Hagah 425. 5…]
De reacties van het voetvolk zijn weer verheffend.Complimenten voor het verslag Lydia.
Ah, de Agitprop afdeling van Hamas is ook wakker..
Cali past de past een schoentje.
Het is heel erg kwalijk dat er voor mensen geen vreedzame weg meer open gelaten wordt om in hun eigen levensonderhoud te voorzien – ook niet voor degenen die met het conflict zelf weinig of niets te maken hebben. Dat heeft volgens mij in de geschiedenis nog nooit geleid tot een betere oplossing, en zal dat hier ook niet doen.
Het is ook tamelijk irritant (en kinderachtig) om de reacties vol te spammen met allerlei … tsja, wat is het woord er eigenlijk voor? Spam voldoet het beste denk ik. Ongevraagd, ongewenst en inhoudsloos. (Zou er nou nog iets nuttigs instaan, een basis voor een behoorlijke discussie, dan zou het welkom zijn maar zo?)
Lydia: laat je niet ontmoedigen door dat soort spammers, denk ook niet dat ze het gros van de lezers vertegenwoordigen, en blijf vooral schrijven!
Schitterend hoe een simpel verslag van het dagelijks leven al die vrijwillige propagandisten de gordijnen injaagt.
Het meeste verbazen met figuren als DSV en Cali: die schijnen geen groter genoegen te kennen dan de afkeer van de Israelische politiek aan te wakkeren met provocaties. Nou vind ik de reacties van Likoed Nederland al behoorlijk contra-productief, maar als je met zulke supporters bent opgezadeld…
Overigens is het wel opvallend dat de strijdkreet:”Ik zeg wat ik denk, ik doe wat ik zeg”,
sinds Breivik amper nog gebezigd wordt.
Als je alles buiten de linkse bubble tot provocatie bestempelt, kan ik me die verbazing wel voorstellen.
Mooi, maar dat doe ik niet, want anders was het lijstje namen wel langer.
Voetvolk? Dus nu ook de gewone man op sargasso kijkt ga je je even superieur voelen? Tja niet iedereen is even eloquent danwel inteligent in zijn comments. Maar komop zeg je kunt je toch voorstellen dat een dergelijk stuk emotie en reacties oproept bij mensen likoed nl dsv etc? Logisch en normaal vind ik dat.
Voetvolk = soldaten te voet en niet “de gewone man”. Ik kan niet voor Brusselman spreken natuurlijk, maar ik denk dat hij de mensen bedoelt die gewillig de hasbara verspreiden. Brusselman is nou niet echt het type dat zich laat voorstaan op zijn intelligentie. Hij is zeker niet dom, maar schrijft altijd heel simpel en direct.
Zou dit stuk werkelijk emoties oproepen bij mensen likoed nl dsv cali etc.?
Misschien, maar het is in elk geval geen medeleven.
Gister las ik de inleiding van Joris Luyendijk’s ‘antropologische verkenningen’ in de Londense city.
Daarin verhaalde hij over z’n periode dat hij beurtelings verslag deed over ontmoetingen met Hamas-leden en Israëli’s.
Ik doe het even uit m’n hoofd, maar één uitspraak viel me op: Zodra hij mensen een ‘gezicht’, een ‘persoon’ gaf (itt tot dehumanizing werden de reacties uit ‘het andere kamp’ extra giftig.
Ik moest meteen denken aan de reacties als die van Likoed NL, DSV en Cali op de stukjes van Lydia.
Ik vind het ook bijzonder symphatiek dat ze vaak, als reacties op de artikelen van Abu of Lydia een tijdje zijn uitgebleven,weer de aandacht hierop vestigen
De hartekreet uit het handvest is zeer actueel, zoals blijkt uit een blik op Hamas TV:
Hamas: Palestijnen komt de eer toe om de Joden uit te roeien
http://www.likud.nl/artik059.html
De bedoelingen en uitspraken zijn duidelijker dan in Mein Kampf.
Nogmaals een stukje Talmoed om het wangedrag van kolonisten te verklaren:
Leerstelling van de Talmoed: Niet-joden zijn niet menselijk
“De Joden worden mensen genoemd, maar niet-Joden zijn geen mensen. Het zijn beesten.”
Talmoed: Baba mezia, 114b
“De Akum (niet-jood) is als een hond. Ja, de geschriften leren ons aan de hond meer eer te betonen dan aan de niet-jood.”
Ereget Raschi Erod. 22 30
“Zelfs hoewel God de niet-jood schiep zijn het nog altijd dieren in menselijke gedaante. Het is niet gepast voor een jood om te worden gediend door een dier. Daarom zal hij worden gediend door dieren in mensengedaante. ”
Midrasch Talpioth, p. 255, Warsaw 1855
“Het is de wet om iedereen te doden die de Torah ontkent. De Christenen behoren tot de ontkenners van de Torah. ”
Coschen hamischpat 425 Hagah 425. 5
Dit soort reacties worden over het algemeen genegeerd door het “voetvolk”
De Israëliers komt dan weer de “eer” toe de Palestijnen de woestijn in te pesten. Weet je wie ook een Ostpolitik uitvoerde?
Zonder die Israëliers was er nooit iets anders geweest dan woestijn.
Wat een kutargument. Er is niks mis met woestijn.
Hoor je dat Frank? Er is niks mis met woestijn. Su zegt het.
Dat geeft de Israëliers nog niet het recht om originele bewoners weg te pesten van de schaarse middelen.
In de woestijn zijn de omstandigheden extreem ,om te overleven moeten mensen zich daarbij aanpassen.Als vervolgens hun handelen extreme trekjes vertoond is dat volkomen logisch.Daarom zijn woestijngodsdiensten zo hard t.o. van “vijanden” van dat geloof.Dat geld ook voor de ideologie van rev. bewegingen .
Zonder woestijn was er nooit een woestijngodsdienst als die van het jodendom ontstaan.
In 1944-’46 hebben de Britten een uitgebreid overzicht gemaakt over de geografie, demografie, maatschappelijke opbouw, economische bedrijvigheid, etc. van Palestina.
Daarin is nauwkeurig omschreven wat de Palestijnen allemaal aan landbouwproducten verbouwden en dat is best indrukwekkend. Wie deed de woestijn opbloeien? Het blijkt dat de Palestijnen daar zelf behoorlijk succesvol in waren.
Weer een mythe ontzenuwd,de zionisten claimen altijd dat dat hun werk is.Ze doen net of de Palestijnen een achterlijke stam was terwijl het een behoorlijk succesvol volk was.
Hier klopt niets van.
In het officiele Britse rapport van de Peel commissie in 1937 is te lezen:
“veel van het land waar nu sinaasappelboomgaarden staan, waren zandduinen of moeras toen het het werd aangekocht. Er is geen bewijs dat de toenmalige eigenaren over de benodigde kennis of middelen beschikten om het land zelf te ontwikkelen.”
Ook concluseerde de Peel commissie dat de Joden een enorme impuls geven aan de Palestijnse maatschappij: “Elk jaar wordt het contrast groter tussen de moderne en goed georganiseerde Joodse gemeenschap en de ouderwetse Arabische wereld. Dit blijkt overal, wellicht het meest op cultureel gebied.”
Kijk naar het Arabische deel van het mandaatgebied Palestina (Jordanie): zelfde geografie, maar daar bleef de agragrische ontwikkeling hopeloos achter, zoals overal in de Arabische landen.
Voor een uitgebreidere vaststelling uit die tijd, zie:
http://www.likud.nl/persnl148.html
LN probeert ons hier voor te spiegelen dat de Palestijnen niet in staat waren om de Joodse productiewinst bij te benen. Maar uit pagina 336 van de overzicht kunnen we een ander beeld opmaken:
Citrus fruit has for some time past constituted the principal agricultural export of Palestine and the Jaffa (or Shamouti) orange is world renowned. [..] The area of approximately 30,000 dunums in 1923 had more than doubled by 1928; at that time the Arabs owned more than 50 per cent. of the groves. In the years immediately following 1930, however, the Jewish owned area increased more rapidly and then for a period exceeded the Arab owned area, but by 1939, when the area totalled some 293,000 dunums, both Arab and Jewish areas were roughly equal.
http://www.palestineremembered.com/Articles/A-Survey-of-Palestine/Story6777.html
Wat aardig nu weer.Likoed brengt ons weer een vergeten draadje onder de aandacht.
Dat het met een link naar een eigen publicatie gaat doet er niet toe.
Kunnen we Lydia niet de eerste 3 plaatsen in de top 10 bezorgen?
Dat is sinds de Beatles al niet meer voorgekomen.
Zo, dat is beter!