Tegenzinnen | De beer op links

Met het rap bijeen brengen van een kabinet vol vaderlijke figuren zal de beoogd leider van deze ministersploeg, misschien wel aan het handje genomen door één van hen, vandaag de trappen van het paleis betreden. Maar met het voltooien van z’n opdracht als formateur verliest Rutte het initiatief in de zoektocht naar de vraag of zijn eerste kabinet kan rekenen op een vruchtbare samenwerking met de Staten Generaal. Het antwoord daarop wordt misschien wel gegeven door iemand aan wie Rutte dat zeker niet zou willen overlaten.
Het kabinet zal een mooie strategie verzinnen om tot 2 maart alleen maar beste beentjes voor te zetten. Want tot de provinciale verkiezingen moet het mooi weer blijven, om het electoraat te overtuigen dat het kabinet ook in de Eerste Kamer een meerderheid verdient.

Maar er zijn vele beren op de weg, zoals de dierenpolitie. Want is zo’n proefballonnetje te verkopen aan de kiezer die voor meer dan twee miljard euro aan extra zorgkosten moet ophoesten? Een ander probleem zijn de ca. 200 serieuze kandidaten die Wilders voor de provinciale kieslijsten moet gaan werven. Elke kandidaat wordt onder het vergrootglas gelegd, op zoek naar vrouwenmishandeling, overmatig alcoholgebruik, wapenbezit en loshoofdigheid.

De grootste beer is echter Emile Roemer. Zijn partij vormt het linkse uiterste van de bypass die boze kiezers van rechts naar links kan voeren. Gisteren PVV, morgen SP, denken ze op het partijbureau van de socialisten. Vermoedelijk zijn ze de enige linkse partij die met een goed geoliede campagne de meerderheid voor de oppositie in de Eerste Kamer kan behouden.

Misschien toch wel slim dus van Rutte, dat allegaartje van een regeerakkoord dat als je aan je vingers likte toch eigenlijk naar niks smaakt. Het is tenslotte moeilijker oppositie voeren tegen een akkoord, als een overkoepelend idee dat je aan zou willen pakken ontbreekt.