Chinezen nieuwe slavendrijvers Afrika?

Toegegeven de "Chinees in Afrika" zit bij Sargasso ook regelmatig op het verdachtenbankje. Om de enorme productie van de Chinese fabrieken van grondstoffen te voorzien investeert China steeds meer in de olie- en mijnbouw sector van Afrikaanse landen. Twee jaar geleden werd hier al het begin van de Chinees Afrikaanse eeuw gesignaleerd. Inmiddels nemen steeds meer journalisten de Afrikaans-Chinese betrekkingen onder de loep, vaak met schokkende vondsten. Optimisten zien de Chinees-Afrikaanse zakenrelaties zich voltrekken op een gelijkere basis dan de contacten van Afrika met voormalige kolonisatoren uit het Westen. Inmiddels prefereren veel Afrikaanse overheden Chinese investeringen boven Westerse omdat deze laatste partij in toenemende mate sociale en ecologische criteria aan haar investeringen (en leningen) verbindt. China handelt eenvoudiger: "wij geven jullie een brug, drie scholen en een weg en als tegenprestatie wij mogen jullie koperaderen afgraven". Voor beide benaderingen valt wat te zeggen maar de Britse journalist Peter Hitchens is een stuk minder optimistisch over de Chinezen in Afrika.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige