After the Meltdown

'Where are they now?' Het Amerikaanse Center for Public Integrity zocht uit hoe een aantal verantwoordelijken voor de financiële crisis van 2008 tegenwoordig hun dagen slijten. Gisteren vijf jaar geleden, op 15 september 2008, leidde het faillissement van investeringsbank Lehman Brothers de bijna-ineenstorting van het wereldwijde financiële systeem in. De gevolgen daarvan zijn nog dagelijks merkbaar. En ook de rekening voor het redden van een hele serie banken die 'too big to fail' werden geacht, is ook nog lang niet afbetaald. Het Amerikaanse Center for Public Integrity, een non-profit instelling voor onderzoeksjournalistiek, publiceerde onlangs een serie van drie verhalen over de nasleep van de financiële crisis onder de noemer After the Meltdown. Deze serie laat onder meer zien hoe het voormalige hoofd van de Amerikaanse financiële toezichthouder tegenwoordig financiële instellingen helpt de nieuwe, 'strengere' regelgeving te omzeilen. Een ander aflevering verhaalt dat de CEO's van de verstrekkers van rommelhypotheken (die de trigger voor de financiële meltdown vormden) inmiddels weer met hun zelfde oude streken bezig zijn: het verstrekken van dubieuze leningen aan financieel zwakke consumenten. Een derde aflevering in de serie, tenslotte, beschrijft hoe het de leidinggevenden van een aantal grote zakenbanken is vergaan, die met miljarden aan belastinggeld overeind moesten worden gehouden.

Zakenbanken betrokken bij beursgang Twitter gaven topcliënten andere informatie dan overige investeerders

Iemand nog verbaasd? Ik niet.

According to the Wall Street Journal, analysts who work for Goldman Sachs and other banks on the IPO, which raised $1.8 billion, have been privately telling select investors that Twitter’s revenue may not increase as fast as expected. […]

Investment banks under-hyping a deal they’re selling might not sound like a bad thing. […]

But it became a big issue in the bungled Facebook IPO, leading many to call the offering unfair to average investors. Facebook executives, shortly before the IPO, allegedly told a group of analysts employed by its underwriters that sales projections for the company were too high. The analysts then passed that information on to certain investors. But it didn’t come out until after the IPO that Wall Street’s favorite clients got a glimpse at potential problems at Facebook, at the same time that average investors were being whipped into a frenzy about the deal.

Morgan Stanley (MS) eventually had to pay $5 million to the State of Massachusetts for its role in Facebook’s selective disclosure of information. Facebook and its underwriters are still facing class action suits related to the deal.

And yet the same thing appears to have happened in the Twitter IPO.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Op zoek naar de ‘alfawinst’

De laatste decennia hebben institutionele beleggers in toenemende mate geïnvesteerd in verwachte marktbewegingen, in plaats van ouderwetse aandelen en obligaties. Zolang dit doorgaat blijft het risico op spectaculaire financiële fiasco’s onverantwoord groot.

Enkele dagen geleden publiceerde het webzine Salon een bijdrage van Wallace Turbeville, een financiële insider en voormalig VP van Goldman Sachs. In dit stuk wees Turbeville op een fundamentele verandering die de afgelopen dertig jaar heeft plaatsgevonden op de financiële markten. Ooit investeerden marktpartijen hoofdzakelijk voor de lange termijn, in bedrijven of obligaties waarvan men verwachtte dat de intrinsieke waarde zou stijgen. Tegenwoordig investeert men vooral in de markt zelf, door te anticiperen op bewegingen in de markt. Met andere woorden: ooit werd winst gemaakt door de waardestijging van aandelen, momenteel maakt men winst door korte termijn investeringen op het juiste moment aan te schaffen en weer door te verkopen:

‘There was a time […], when investment was primarily about the fundamental value of shares of stock and corporate and municipal bonds. Investors acquired with a view to hold their investments long enough to realize this fundamental value. But the investing public is now enthralled by the mythic trader, able to spin gold from straw using only his sharp wits. […] The quest is a search for “alpha” returns that exceed the markets. Investment in a sound company or a plain vanilla municipal bond seems so very boring when the opportunity to grab a fraction of the limitless wealth of the Wall Street trader is on offer.’

Libor-gate: zijn zakenbanken de nieuwe maffia?

Barclays ligt onder vuur wegens Libor-gate. Waar gaat het schandaal over en wat zegt het over zakenbanken? Een gastbijdrage van historicus Jeroen Laemers.

De Britse zakenbank Barclays ligt onder vuur wegens ‘Libor-gate’ en moest al 290 miljoen pond aan boetes betalen. Vanzelfsprekend doet dit nieuwe schandaal de reeds belabberde reputatie van de bankensector geen goed. Toch is de verontwaardiging nog lang niet zo groot als deze zou moeten zijn.

Voor een belangrijk deel is dit te wijten aan de ondoorzichtigheid van de malversaties. Iedereen begrijpt straatroof. Het manipuleren van zaken als ‘Libor’ en ‘Euribor’ daarentegen, doet weinigen meteen de wenkbrauwen fronsen. Niettemin is het laatste aanzienlijk winstgevender en, voor de samenleving als geheel, een stuk kwalijker.

Wat is Libor?

Libor staat voor ‘London Interbank Offered Rate’, met andere woorden: het (geschatte) rentetarief waartegen vooraanstaande Londense banken geld van elkaar kunnen lenen. Hoewel de daadwerkelijk in rekening gebrachte rentetarieven van uur tot uur variëren, is Libor een gezaghebbende richtlijn waarvan in de praktijk weinig wordt afgeweken. Euribor is vergelijkbaar met Libor, maar gaat uit van de interbancaire rentetarieven die gelden binnen de eurozone in plaats van de Londense City.

Waarvan wordt Barclays beschuldigd?

Barclays heeft inmiddels toegegeven stelselmatig lagere rentetarieven te hebben doorgegeven aan de British Bankers’ Association dan deze bank in de praktijk aan andere geldverstrekkers moest betalen. Omdat Barclays een zogenaamde ‘designated contributor bank’ is, is Barclays’ opgave van invloed op de Libor als geheel.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.