Wisconsin, USA. Maart 2011: vakbonden, democratie en de klassenstrijd
Voor de zekerheid heb ik plaats en datum maar in de titel gezet want wat zich de afgelopen maand in de Senaat van Wisconsin afspeelde deed eerder denken aan de 19e dan aan de 21e eeuw en bovendien is de VS geen bananenrepubliek maar een moderne westerse industriële natie. Wat is er gebeurd? De hele Democratische Senaatsfractie was de staat uit gevlucht en “ondergedoken” in de aangrenzende staat Illinois. De gouverneur had een arrestatiebevel tegen hen uitgevaardigd en een boete opgelegd van 100$ voor elke dag dat ze absent waren. Hun stafmedewerkers was de toegang tot faciliteiten in het parlement (zoals kopieermachines) ontzegd. Het was een laatste desperate zet van de Democraten om te voorkomen dat een wet tegen vakbonden werd aangenomen. Door hun afwezigheid was er geen quorum in de Senaat meer en zo hoopten ze de gouverneur, Republikein Scott Walker, tegen te houden. Deze wilde per wet verbieden dat vakbonden van overheidspersoneel namens hun leden kunnen onderhandelen over arbeidsvoorwaarden. Uiteindelijk heeft het allemaal niet geholpen. De Senatoren zijn inmiddels weer terug want de wet is toch – tijdens hun afwezigheid – aangenomen dankzij een paar handige manoeuvres van de Republikeinen.
Tegen Walkers wetsvoorstel is 4 weken massaal geprotesteerd in Madison, de hoofdstad van Wisconsin. Vorig weekend – de dag na de aardbeving in Japan – bereikte dit haar hoogte punt toen 100.000 mensen demonstreerden, de grootste protesten sinds de Vietnamoorlog. De directe aanleiding voor het laatste massale protest was de listige manier waarop de Republikein de quorumeis hadden weten te omzeilen. Door alle niet-fiscale onderdelen uit de wet te halen was volgens hun geen quorum nodig – dat is alleen nodig als het om begrotingszaken gaat. Een paar weken daarvoor werd deze wet ook al op een bijzondere manier aangenomen. Om te voorkomen dat Democraten de zaak zouden kunnen vertragen werd de vergadering 5 minuten eerder dan gepland geopend en werd in een paar minuten durende vergadering, de wet er bijna letterlijk doorheen gehamerd. De Democraten kregen geen kans om te protesteren of zelfs maar tegen stemmen.