Het videospel als cultuurverval

"De mensheid ontwikkelt zich, of gaat vooruit, zolang haar 'spelen' structureel simpeler, maar functioneel complexer worden. Wat dat betreft is een structureel complex, maar functioneel simpel televisietoestel een vorm van totale decadentie." De mediafilosoof en cultuurpessimist Vilem Flusser bedenkt een redenering, waarom technologische vooruitgang met culturele decadentie gepaard moet gaan. Het ultieme voorbeeld, voor hem, van een spel dat structureel simpel maar functioneel complex is, is het schaakspel. Iedereen kan met een zakmes en een blok hout z'n eigen schaakspel maken, en de zetten kun je uitleggen aan een kleuter van vier. Maar om het spel optimaal te beheersen, en het op een werkelijk hoog niveau te kunnen spelen, is een zeer hoge intellectuele capaciteit vereist. De parallel kan doorgetrokken worden. Het schaakspel heeft nog zes verschillende stukken. Er zijn aficionados die menen dat het damspel, met slechts een stuk, in zijn implicaties complexer en eleganter is dan schaak. Dit is controversieel, maar dat het go-spel, ook met slechts een stuk, op het hoogste niveau moeilijker is dan schaak wordt vrij algemeen aangenomen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Mantel der Onzichtbaarheid uit vloeistof

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

De mantel van Luke werkt nog niet hoewel hij daar zelf anders over denkt (Foto: Flickr/robpatrick)

In één van de beste afleveringen van de radioshow This American Life vraagt schrijver en komiek John Hodgman zichzelf en mensen om hem heen de eeuwenoude en fundamentele vraag: Onzichtbaarheid of vliegen? Deze twee superkrachten staan al sinds mensenheugenis op het verlanglijstje van dromers wereldwijd. Maar sinds de gebroeders Wright in 1903 een vliegmachine de lucht inkregen behoort de magische mogelijkheid tot vliegen tot een ieders arsenaal. Het is weliswaar niet Superman-vliegen, maar toch tamelijk indrukwekkend (Komiek Louis CK merkte overigens uiterst komisch op dat we ons best wel wat meer bewust mogen zijn van ‘Miracle of Human Flight’).

Van onzichtbaarheid lijkt daarentegen tot nu toe nog weinig terechtgekomen. Maar achter de schermen werken wetenschappers al jaren aan onzichtbaarheids- mantels, zoals die onder andere zijn voorgesteld in Griekse mythen, door E.R. Burroughs en laatstelijk door J.K. Rowling. Deze mantels zullen gemaakt worden van zogenaamde metamaterialen.


De basis voor het idee van metamaterialen werd in 1968 gelegd door de Sovjet-natuurkundige Victor Veselago en in de jaren ’90 en ’00 uitgewerkt door de Engelse wetenschapper John Pendry. Metamaterialen zijn kunstmatig geproduceerde materialen met bijzondere eigenschappen die ze krijgen door de manier waarop de micro of nano-deeltjes gestructureerd zijn. Om een stof te maken die onzichtbaarheid veroorzaakt wordt gewerkt aan metamaterialen met een negatieve brekingsindex. Dit kan er theoretisch voor zorgen dat licht van één kant van een verborgen object zich daarom heen kan buigen en aan de andere kant weer verder gaat alsof er niks in de verborgen ruimte aanwezig is. Onderzoekers aan de Duke Universiteit is het in 2006 gelukt om voor een cilinder onzichtbaar te maken voor één enkele golflengte en later lukte het onderzoekers om objecten voor een heel bereik van bandbreedten te verstoppen. Jammer genoeg gaat het hier slechts om microgolven en nog niet om zichtbaar licht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mojib Latif misbruikt door klimaatontkenners

Nu de vorst op het Noordelijk Halfrond wat langer aanhoudt dan we de afgelopen jaren gewend waren weten klimaatontkenners het onderzoek van een gerenommeerd klimaatwetenschapper succesvol in de media te spinnen. Mojib Latif van het Leibniz Institute is co-auteur van een in 2008 gepubliceerd Nature-artikel getiteld: Advancing decadal-scale climate prediction in the North Atlantic sector. Op basis van onderzoek aan de variatie in zeewater oppervlakte-temperatuur wordt in het artikel geconcludeerd dat door natuurlijke variaties in de North Atlantic en tropical Pacific de komende tien jaar antropogene temperatuurstijging tijdelijk teniet wordt gedaan. In de Noord-Atlantische regio zal tijdelijk een lichte afkoeling worden waargenomen en in de tropische Pacifische regio een stabilisatie. Zijn boodschap is helder: variatie in de oceaan overroelt tijdelijk de temperatuurstijging, waarschijnlijk niet langer dan 10 jaar.

Mojib Latif, wiens onderzoeksresultaten ook worden gebruikt door het IPCC, is een van de honderden wetenschappers die continu bijdragen aan het vergroten van onze kennis van het klimaat op aarde. Ook hij is ervan overtuigd dat antropogene stijging van de CO2 concentratie in de atmosfeer leidt tot een mondiale temperatuurstijging. Helaas wordt Latif nu door de klimaatontkenners naar voren geschoven als zijnde de boodschapper van de zo vurig verlangde global cooling. Deze groep mensen die doorgaans alle positieve feedbacks bagatelliseren zijn opeens heel erg gelovig in één specifieke negatieve feedback: de variatie in zeewatertemperatuur. In de Guardian verwoordt Latif zijn ontsteltenis: “It comes as a surprise to me that people would try to use my statements to try to dispute the nature of global warming. I believe in manmade global warming”. Hoe frusterend moet het dan zijn om te zien dat jouw wetenschappelijke onderzoek en genuanceerde interpretaties worden misbruikt voor het produceren van tendentieuze quatsch door een stel beroepsfarizeeërs en er onnozele interpretaties in de sensatiemedia opduiken die uit jouw naam een Kleine IJstijd van 30 jaar voorspellen?! Tamelijk storend, lijkt mij zo, maar dat is de prijs die we betalen in een wereld waar iedere gek zijn zeepkist heeft.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gödel redt De Speld uit zwart gat

Elke week maakt GeenCommentaar ruimte voor een artikel van de satirische website de Speld! Nieuws zonder de ‘feitish’ van de reguliere media.

Gat waar server tijdelijk was (Foto: De Speld)

Bij het publiceren van een nieuw artikel heeft De Speld vandaag een klassieke fout gemaakt, waardoor de website enkele lange uren niet bereikbaar was. Dankzij de inspanningen van de wetenschapper Kurt Gödel is alles weer in orde gekomen. Bron van het disfunctioneren is een artikel getiteld ‘PVV hekelt rectificatie artikel PVV na klachten PVV’. Hierin wordt op hilarische wijze de verwachte respons op de niet-bestaande rectificatie van het eerdere artikel ‘PVV vestigt aandacht op duistere kant Shaffy’ uiteengezet. Na het drukken op de ‘Publiceer’-knop verdween de gehele server echter uit het wereldwijde digitale pretpark.

“Een typisch geval van zelfreferentie,” aldus Kurt Gödel, befaamd wiskundige en logicus. “Mijn voorganger Bertrand Russel heeft met zijn paradox al aangetoond dat alles wat aan zichzelf refereert, automatisch in het niets verdwijnt. De publicatie van het artikel resulteerde in een Escheriaans Droste-effect, hetgeen de spontane creatie van een plaatselijk zwart gat ten gevolge had.”

Door het artikelen te herordenen in eerste-, tweede- en derdegraads artikelen, wist de logicus de paradox op te heffen. De Speld is Kurt Gödel dankbaar voor het feit dat hij, ondanks de intensieve voorbereidingen op zijn 32e sterfdag, bereid was te hulp te schieten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Kepler vindt vijf nieuwe buren

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

De Kepler-sonde (Foto: NASA/geen copyright)

Langzaam aan, beetje bij beetje maar gestaag wordt er door astronomen gewerkt aan een antwoord op één van de Grote Vragen: zijn we alleen in het universum of hebben we buren? Alle speculaties en berekeningen ten spijt is er eigenlijk maar één manier waarop we zeker weten hoe de zaken ervoor staan, we zullen het met onze eigen ogen moeten zien. Empirisch bewijs van buitenaards leven dus. Geen gemakkelijke opgave, gesteld dat het voorlopig nog wel even buiten ons bereik zal blijven om zelfs maar naar de meest dichtstbijzijnde sterren te reizen. De aanpak die astronomen nu voor handen hebben gaat dan ook niet uit van dichtbij zijn maar van heel goed kijken. Om precies en ver te kunnen kijken bouwen de heren en dames sterrenkundigen aan de ene kant steeds grotere telescopen en lanceren ze aan de andere kant steeds betere telescopen de ruimte in, waar ze geen last hebben van lichtvervuiling en dampkringen.

In mei 2009 werd de Kepler sonde gelanceerd door NASA. Deze satelliet bestaat uit een hele grote telescoop die gebruikt wordt om exoplaneten te ontdekken. Exoplaneten zijn planeten die horen bij andere sterren dan onze zon en aangezien al het bekende leven zich tot nu toe op planeten bevindt is het een zinnige eerste stap om naar nieuw leven te zoeken (hoewel het volgens sommigen waarschijnlijker is dat buitenaardsen op de manen van die exoplaneten zullen leven).

Tot op heden werden exoplaneten ontdekt door te zoeken naar zogenaamde ‘wobbelende’ sterren. Door de aantrekkingskracht van hun planeten draaien deze sterren niet geheel rond hun eigen as maar wiebelen ze een beetje heen en weer (zoals een kogelslingeraar ook niet geheel rond zijn as draait). Dit is alleen merkbaar het geval als de exoplaneet erg groot is. De planeten die tot nu toe gevonden zijn (bijvoorbeeld door de Hubble telescoop) zijn dan ook van het formaat Jupiter en dus niet bewoonbaar voor Aarde-achtig leven. De zoektocht naar exoplaneten is tot nu toe erg succesvol. Er zijn inmiddels al meer dan 400 (grote) exoplaneten ontdekt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De nieuwe hard drug – gierenhersens

Een kop waar alleen een moeder van kan houden (Foto: Flickr/usr.c)

In theorie zou je denken dat de gieren, van al de vele verschillende diersoorten in Afrika, het beste opgewassen zouden zijn tegen de komst van de moderne wereld. Gieren zijn opportunisten, die genadeloos alles opeten wat ze tegenkomen, onsympathieke beesten, de meer gespierde, beter bewapende en beter vliegende tegenhangers van onze kraaien. Instinctief is het makkelijk om te geloven dat mooie, majesteitelijke dieren sneller uitsterven dan deze vliegende doodgravers. De gier is in Afrika echter sterk bedreigd, en misschien wel juist door zijn reputatie als handige linkmiechel.

Gieren staan er namelijk bekend om dat ze heel snel lijken kunnen vinden. Ze vliegen hoog over de savanne, en zien, met hun goede ogen, van kilometers afstand al dode of stervende dieren. Ze zijn er vaak zo snel bij, dat het geloof post heeft gevat dat ze in de toekomst kunnen kijken.

Er is een categorie drugs die de mentale helderheid tijdelijk versterkt. Cocaine kan hiertoe gerekend worden. Gierenhersens zijn, volgens de hype, een nog net iets sterkere drug. Het roken van gierenhersens zou volgens de verkopers niet alleen de helderheid verhogen, maar de roker ook de helderziendheid van de gier geven. Duizenden Afrikanen hopen deze claim te gebruiken om met wedden op sportevenementen en dergelijke zich aan hun ellende te ontworstelen. Een levendige handel in gierenhersens dreigt de komende jaren de gier in Afrika tot aan de rand van de uitsterving te drijven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende