Closing Time | The Gift

https://www.youtube.com/watch?v=-qkM7Tp3IvY Er waren al een dikke  twee maand voorbij sinds  Waldo Jeffers zijn Marsha Bronson voor het laatst in zijn armen had gehouden, Twee maanden. Zij zat nu in Wisconsin, en hij in Locust, Pennsylvania. En in die twee maanden had hij drie brieven ontvangen van haar en ze hadden twee keer met elkaar gebeld. En daar voelde hij zich niet goed bij. ’s Nachts lag hij er wakker van.  Ze had gezegd dat ze misschien wel wat zou uitgaan, wat daten, maar ze zou trouw blijven. Maar Waldo was daar niet zo zeker van. Hij miste haar. En zij had hem nodig, hij begreep haar, wist wat ze nodig had. Ze zou hem trouw blijven toch? Ondertussen in Wisconsin, zit Marsha er toch iets anders in. Ze overdenkt haar drankovergoten weekeinde, 'O, die ‘Bill, hij was net een octopus, zijn handen waren overal, echt’. Waldo Jeffers had ondertussen een idee gekregen: hij zou zichzelf als postpakket sturen naar zijn Marsha. Het was goedkoop,  het was een verrassing, en ze waren weer samen. Dus Waldo prepareerde een doos met een kussen, luchtgaten en wat te eten voor onderweg. Wat zou Marsha opkijken als ze de doos zou openen. Hoe dit afloopt? Sluiten Waldo en Marsha elkaar weer in de armen? Ach, arme Waldo. Het is The Velvet Underground, maar het is geen rocksong. Het is te verhalend daarvoor. En bovendien, Lou Reed was toch meestal op zang bij The Velvet Underground?  En dit klinkt toch meer Engels? Dat klopt. Dit uh, lugubere spoken word verhaal avant la lettre, wordt gebracht door John Cale, die een Welshman is, vandaar.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.