Zo nu en dan krijgen we bij de redactie merkwaardige mailtjes binnen: Mijn huis is toe aan een schilderbeurt. Om de kosten te drukken zou ik graag enkele Polen willen vragen om dit zwart te doen. Ik las via Google iets hierover, vandaar dat ik deze mail stuur. Heeft U verdere informatie hierover? Voor bepaalde weblogs zou dit aanleiding zijn om de (verwarde) afzender met naam en toenaam eens flink te kakken te zetten. Maar een kwaliteitsblog heeft dat niet nodig. Opzich zijn deze mailtjes niet eens zo raar als je je bedenkt dat de meerderheid van de Nederlanders geen blogs leest. Je zal dan maar opeens als wazig webgebruiker via Google in een postje over Poolse bouwvakkers terechtkomen: dan is de verwarring compleet. Toch vraag je je af hoeveel brieven de Volkskrant krijgt over camperen in Frankrijk naar aanleiding van een artikel over Sarkozy? Terwijl alles erop weesie dat weblogs mainstream waren geworden bewijst keihard onderzoek [.pdf] het tegendeel: 60% van de Nederlanders leest nooit een weblog, 22% leest meerdere weblogs, 12% houdt het bij één weblog en 6% weet niet wat ie leest (en zoekt trouwens ook nog Poolse bouwvakkers, het liefst zwart). De vraag die iedere zelfbewuste blogger zich (bijna zes jaar nadat alt0169 stopte) dan vervolgens stelt: zit er nog wel groei in die weblogs? Niet iedere Nederlander verstaat blijkbaar de schoone kunst van het lurken en reaguren en/of is bereid zich daar in te bekwamen. Hoog tijd voor een poll !!
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Hoe om te gaan met trollen