Vandaag in Kunst op Zondag een gastbijdrage van Clinton P. Verdonschot, een artikel dat eerder verscheen op Bij Nader Inzien. Toen afgelopen 5 mei Childish Gambino (a.k.a. Donald Glover) de single “This is America” uitbracht, ontplofte het internet. Iedereen, zo leek, had vrij genomen voor een bijzondere sessie muziekvideo bingewatchen. Dat leek mij niet eens zo gek: de eerste keer dat ik de clip zelf zag, voelde als een lawine van subtiele en minder subtiele verwijzingen naar de kwestie van racisme in de V.S. Ik heb meteen die avond de video nog minstens drie keer bekeken, daarna heb ik een nieuwsartikel gelezen over de vele verwijzingen in de clip, en toen heb ik de clip nóg maar een keer gekeken. Dit is de clip, voor degenen die hem nog niet hebben gezien: https://www.youtube.com/watch?v=VYOjWnS4cMY Waar ik het nu vooral over wil hebben is dat nieuwsartikel en de talrijke interpretaties die worden aangeboden op YouTube. Die variëren namelijk van zinnige observaties tot wilde fan-theorieën over de ‘diepere’ betekenis van de song.
Ik weet niet waarom ik Daft Punk en The Chemical Brothers verwar, misschien omdat ze in dezelfde jaren populair werden en omdat ik hun muziek niet zo boeiend en vaak ronduit irritant vind, maar ze wel allebei een video maakten die me aan de buis gekluisterd hield. In het geval van The Chemical Brothers de video bij het nummer ‘Star Guitar’ dus.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Goedemiddag deze vrijdagmiddag… hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto! Dus u dacht dat alleen in de islamitische wereld opgefokte standjes om het censureren van culturele uitingen riepen? Toegegeven mijn Seks & Religie postje van begin deze maand heeft u wellicht op het verkeerde been gezet. Mea culpa wederom. Maar die boeddhisten kunnen er ook wat van, nou zeg! Niks peace, love en wierrook. Gewelddadige protesten en een heuse Facebook-boycot ontstonden er in Sri Lanka tegen de komst van de Amerikaanse rapper Akon. Wat was het geval? In de populaire videoclip Sexy Bitch van de bouncende heren Akon en Guetta komt een split second een boeddha standbeeld voor [zie foto] en dat was tegen het zere been van een groep fundamentalistische boeddhisten op Sri Lanka. De heilige Boeddha mag volgens deze lieden namelijk niet samen in beeld met halfblote vrouwen die een goede tijd hebben op lekkere muziek? De Sri Lankaanse overheid zwichtte afgelopen woensdag onder de maatschappelijke druk en verstrekte geen visa aan Akon die juist zo graag had willen optreden in Colombo. In solidariteit met Guetta en Akon draaien wij deze vrijdagmiddagborrel Sexy Bitch en de flitsboeddha tot het onze oren uitkomt…
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Met het afscheid van Daft Punk nemen we ook afscheid van een vernieuwend duo op het gebied van muziekvideo’s, zo lees ik in de obituaries. En ja inderdaad, ‘Da Funk’ is mijn favoriete nummer van Daft Punk, een nummer dat totaal oninteressant is als je het alleen hoort, maar juist voor die video keek ik MTV.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Fun fact of the day: Anton Corbijn (die de videoclip voor dit nummer maakte) verstond de songtitel verkeerd en dacht de titel ‘Egg Hunter’ was, waardoor eieren een thema in de clip werden.
Ja, met Powerpoint.
Een perfect uitgevoerde dubstep die vanaf 04min08sec naar het ‘niveau cyborg’ stijgt. Klikken is geloven:
Nog steeds niet overtuigd? Kijk dan deze slow motion moves langs de kant van de weg:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.