Woord van het jaar is niet bokitoproof

Duyvendakken, obamania, paktaks, nahuwelijk en horroropa, lifehacking, wiiën, smirten, zwemboerka en algenkerosine. Een greep uit de groslijst van de honderd leukste, mooiste, belangwekkendste of kenmerkendste nieuwe woorden, bij elkaar geharkt door Van Dale-hoofdredacteur en 'wordwatcher' Ton den Boom. Bosbank, nahuwelijk en rokerskerk, ook al nieuwe woorden die mogelijk voldoende houdbaarheid bezitten, om in de dikke Van Dale te worden opgenomen. Maar het woord van het jaar werd 'swaffelen', en dat vooral omdat een ons allen bekend weblog dit geintje onder haar bezoekers pushte tijdens de internetverkiezing, die de afgelopen twee weken plaatshad. Liefst 57 %, tegen 12 % voor de nummer twee: 'wiiën'. In ieder geval weten nu veel GS-reaguurders dat er zoiets als een Genootschap Onze Taal bestaat. Onderwijl zien we op de journaals eindeloos vaak dat youtube-filmpje langskomen van de piemelzwaaier tegen de Taj Mahal. Een trendy dingetje dus en als woord eerder puberdialect. Ik schat dat tijdens het Brabantse en Limburgse carnaval heel wat zal worden afgeswaffeld, maar daarna is dit woord net zo hard weer uitgeluld. Gaat dus dezelfde kant op als de nummer één uit 2007: bokitoproof, allang weer in onbruik geraakt. Swaffelen, gewoon een lelijk woord ook. Duyvendakken bekt een stuk lekkerder en gastroseksueel is zeker een blijvertje. En waar is wiettop eigenlijk gebleven?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour – Dzjurnalism 2.0

“I do not doubt that most or all of the facts in the article have a place, but they are a drop in the ocean. THERE IS NO ATMOSPHERE OF FEAR in the country, though the journalist is subtly painting the picture of a ‘bloody regime’ that pressures its citizens. We do have problems and we will solve them in time. Democracy is great when you live under a warm roof and have your piece of bread with butter for lunch. For now, the people do not need democracy, but the possibility to live humanely. Please, do not teach us how to live”.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.