Zouden ze het zelf nu geloven, al die partijcoryfeeën die gisteren met een doodernstig gezicht voor de camera's stonden te verkondigen dat de kiezer massaal voor PvdA en VVD had gestemd omdat deze "het regeringsbeleid steunde", of zich juist "aangesproken wist door het verhaal van de PvdA", of "had gekozen voor stabiliteit", of "vond dat de problemen nu eens echt aangepakt moesten worden"? Commentatoren waagden zich nog verder de diepte in. Wim Voermans proclameert al het einde van de Fortuyn-revolte, Nausicaa Marbe het einde van het populisme. En Claes de Vreese ziet in de uitslag "een keuze voor partijen die kiezen voor een toekomstgerichte, oplossingsgerichte aanpak". Buitenlandse kranten schreven dat Nederland kiest voor een pro-Europese koers. Ik geloof er eerlijk gezegd allemaal geen biet van.
Laatste update: 21.53 uur 13 september 2012
Percentage stemmen geteld: 99%
Opkomst: 73.8%
Andere verkiezingspagina’s:
NOS
de Volkskrant
NRC
De Telegraaf
Kaartje: Google
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
DATA - De Twentsche Courant/Tubantia vroeg lijsttrekkers naar hun voorspelling van de uitslag van de verkiezingen. Nadere data-analyse van de uitkomsten laat zien dat linkse lijsttrekkers gemiddeld twee keer zo optimistisch zijn als rechtse.
Bas Paternotte van HP/de Tijd had al opgemerkt dat als de lijsttrekkers de voorspelling van hun eigen partij goed zouden hebben, er 44 extra kamerzetels nodig waren.
Dat riep onmiddelijk de vraag op wie nou de grootste optimist was.
Daartoe hebben we eerst het gemiddelde (afgerond weergegeven) genomen van hun uitslagen:
VVD – 32
PvdA – 27
PVV – 18
CDA – 15
SP – 26
GroenLinks – 5
D66 – 14
ChristenUnie – 6
PvdD – 3
SGP – 2
50PLUS – 2
DPK – 0
Overig – 0
Om het optimisme te peilen nemen we het verschil tussen de schatting van de lijsttrekker van zijn of haar eigen partij en de gemiddelde schatting en delen dat ook daardoor. Dan krijg je een procentuele afwijking. Zo is Jolande Sap 85% optimistischer dan het gemiddeld en is Arie Slob spot on.
Nemen we weer het gemiddelde van de linkse partijen die in de kamer zitten, komen we op een optimisme indicator van 49%. Doen we dit bij de rechtse partijen komen we op slechts 23% uit.
Conclusie: linkse lijsttrekkers zijn twee keer zo optimistisch als rechtse lijsttrekkers. En er zitten geen pessimisten onder de lijsttrekkers.
De derde dinsdag van september komt eraan, maar door de verkiezingen van morgen dit jaar helaas geen Prinsjesdag. Dat betekent dat onze koningin ook geen Troonrede uit zal spreken. VPRO’s Tegenlicht kwam daarom met een eigen troonrede voor ons geplaagde land. Ramsey Nasr, onze Dichter des Vaderlands, is de gids van dienst. Hij neemt ons mee naar de werkelijkheid van Nederland op een keerpunt.
De aflevering heet ‘Dichter op Nederland’, wat vast een leuk bedoelde woordgrap is vanwege het feit dat Ramsey Nasr de aflevering presenteert. Maar het laat inderdaad een mooi beeld zien van ons Nederland: een beeld dat we nogal eens vergeten als we naar de repetitieve oneliners in de vele, vele verkiezingsdebatten zitten te kijken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
DATA - Kiezers zijn niet trouw, maar in sommige gemeenten lijken ze ontrouwer dan in andere. Waar wonen de meest grillige stemmers? En waar is als partij veel te winnen en te verliezen?
Dit wordt een vreemd verhaal. We kunnen de hierboven gestelde vragen namelijk (nog) niet beantwoorden. We hebben prachtige data, we hebben prima analyses en we hebben een trend gevonden. Maar wat zegt deze trend? Dat levert ons dermate veel hoofdbrekens op, dat we uw hulp inroepen. Bij deze.
Wat is er aan de hand?
Het lijkt erop dat de zuidelijke gemeenten – Brabant, Limburg – grilliger kiesgedrag vertonen dan de noordelijke en oostelijke gemeenten. Grillig betekent in dit verhaal dat partijen veel kiezers winnen en verliezen in het zuiden dan in het noorden. Een grillige kiezer is niet per se een zwevende kiezer: een grillige kiezer kan immers heel doelbewust stemmen.
Dit is een hypothese met een belangrijke implicatie. Als het klopt, zou je kunnen concluderen dat partijen hun campagnestrategie meer op het zuiden moeten richten: mogelijk winst en verlies zijn daar namelijk groter. Zie onderstaande kaart die de mate van ‘grilligheid’ aangeeft. Daarom spreken we op onze burelen van ‘swing-gemeenten’.
Beste medekiezer,
We hebben het aardig voor onze kiezen gekregen de afgelopen weken. De campagnes duurden weliswaar niet lang, maar waren vrij intensief. Je kon de tv of radio nauwelijks aanzetten zonder in een debat te belanden. Politici doken op bij Lingo, Boulevard, Bauer en lieten zelfs hun ster zien aan Peter van der Vorst. Hoogste tijd om te gaan stemmen en ze weer eens écht aan het werk te zetten dus.
Voor wie door de ruziënde en liegende bomen het politieke bos niet meer ziet, zijn er allerlei wijzers en kompassen die na enkele vragen jouw ideale partij ophoesten. Of althans pretenderen dat te doen. Ondanks de foutmarge van een half politiek spectrum, zijn ze blijkbaar nogal populair. Het internet is inmiddels namelijk vergeven van de advieserende sites. Voor wie door die advieserende bomen het meningenbos niet meer ziet, volgt hier een stemwijzer-wijzer.
De Stemwijzer en het Kieskompas kent iedereen. Het aardige van het kieskompas is dat hij aangeeft waar je zit in het politieke spectrum (als je in het vakje rechtsbovenin zit, heb je de vragen goed beantwoord). Voor wie er met dit soort geijkte vragenlijsten echter niet uitkomt, bijvoorbeeld omdat hij een totaal politiek onbenul is, is er brandvoting. Aan de hand van je favoriete wasmiddel en gedroomde automerk rolt er binnen een paar minuten een stemadvies van de band. Hoe het werkt, laat zich raden: wie Audi rijdt, krijgt VVD advies en wie zijn kleren koopt bij de Wibra, SP.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
DATA - Tot aan de verkiezingen komen we dagelijks met een opmerkelijke, niet al te serieuze correlatie, of zetten we een aantal partijen tegen elkaar af op gemeenteniveau. Vandaag: wat valt waar te halen voor SP, PvdA en PVV?
Een interessante stemmenstelerij speelt zich af tussen drie partijen, met SP in het midden. De PvdA lijkt stemmers weg te zuigen ter ‘rechterzijde’ van de SP. De SP op zijn beurt lijkt weer stemmers weg te zuigen bij de linkse PVV’ers. Er kan nog een paar dagen campagne gevoerd worden. Als we de partijen tegenover elkaar projecteren, krijgen we een idee waar de laatste inzet nut heeft, want sommige gemeenten lijken zeer stevige voorkeuren te hebben. Die kun je wellicht beter links laten liggen.
In onderstaande interactieve grafiek heb ik de SP afgezet tegen PVV en tegen de PvdA. Als je een denkbeeldige lijn trekt van linksonder naar rechtsboven, zie je in welke gemeenten meer voor de ene partij dan voor de andere wordt gestemd. Wat in het midden zit, verreweg de meeste gemeenten, is mogelijk interessant. Een aantal gemeenten echter kun je met je campagnebus zo voorbij rijden.
De PVV heeft bijvoorbeeld weinig te zoeken in Boxmeer. In 2010 stemde 34 procent van het electoraat op de SP. Niet zo verwonderlijk, het is de thuisbasis van Roemer. Twaalf procent stemde PVV. Ook Sint-Anthonis is een SP-bolwerk: 24 procent voor de rooien, 10 voor de bruinen.
Op dit uitzonderlijke tijdtip een extra verkiezingsaflevering van Kunst op Zondag. Het zal voor weinig kiezers doorslaggevend zijn wat politieke partijen te zeggen hebben over kunst. Voor de twijfelaars die nog op zoek zijn naar een programmapuntje dat de doorslag kan geven voor hun stemkeuze, zet Kunst op Zondag (late nacht editie) de kunstparagrafen op een rij.
In veel gevallen hebben de partrijen een “kunst en cultuur” paragraaf, waaronder ook het mediabeleid en soms sport en wetenschap valt. We beperken ons tot de teksten die alleen over beeldende kunsten, dans, toneel en muziek gaan.
Wie kunst absoluut niet van belang vindt, moet bij 50Plus, de Anti Europa Partij, de Libertarische Partij, Nederland Lokaal, Partij NXD, de SGP, de SOPN of de PVV zijn. Al deze partijen vermelden helemaal niets over kunst. Pardon, de PVV heeft drie woorden aan de kunsten gewijd: “Einde aan kunstsubsidies”.
Wat zeggen de overige dertien partijen? Op alfabetische volgorde van partijnamen citeren we uit de verkiezingsprogramma’s. Hoewel, als we ‘cultureel ondernemerschap’ en ‘cultureel erfgoed’ noemen, hebben we alle programma’s wel genoeg samengevat. Maar goed, laten we eens kijken wat de nuanceringen zijn.
Het CDA (pagina 21 van het programma) koppelt kunst en cultuur aan pluriformiteit en identiteit. Kunst- en cultuurinstellingen moeten “goed geworteld zijn in de samenleving, breder publiek aantrekken, nieuwe groepen aanspreken en meer eigen inkomsten genereren”.
Aandacht voor talentontwikkeling is nodig om het evenwicht in deze keten van voorzieningen te garanderen. Het cultureel en religieus erfgoed moet breed toegankelijk zijn en bijdragen aan identiteit en innovatie. Het CDA wil cultureel ondernemerschap en kunstproductie in eigen land bevorderen door in te zetten op alternatieve bronnen van financiering.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
