Het leven een verdienvermogen

Waar je bij minister van onderwijs Ingrid van Engelshoven kon vermoeden dat ze zomaar in het wilde weg wat aan het hakken is in de universiteiten omdat iemand tegen haar gezegd heeft dat dit nu eenmaal moest, en haar collega Arie Slob vorige week de euvele moed had te suggereren dat hij de leraren meer geld ging geven zonder dat dit waar bleek te zijn, leverde hun collega-minister Eric Wiebes gisteren in het Financieel Dagblad het ideologisch fundament achter het beleid van dit kabinet: “Onderwijs is een van mijn favorieten”, meldde hij, maar dat betekent niet dat de leraren hogere lonen moeten krijgen “want dat leidt niet tot een hoger verdienvermogen van de samenleving”. Zoals hij het ook onzin vond om op scholen nog Frans en Grieks te doceren: “Gaan we daar binnen twintig jaar nog de Chinezen mee verslaan?” De Chinezen verslaan Dat is kennelijk het ultieme doel van ons bestaan op aarde: de Chinezen verslaan.

Door: Foto: Eric Wiebes Bron: Wikimedia
Foto: Metropolitan State University Library and Learning Center https://www.flickr.com/photos/metrolib/3904534463

Suffige waakhonden, wanhopige servicedesks

BRIEF - Uit het leven van de hedendaagse consument. Correspondentie met de Consuwijzer.

De markt moet en zal functioneren. Ik ben niet van dat geloof, maar ik geef toe dat de aanhangers hun best doen om ons niet geheel bloot te stellen aan de grillen van de vrije marktprocessen. Er zijn allerlei waakhonden ingebouwd, die op het goed functioneren van de markt moeten toezien.
De voorbeelden zijn er: vroeger kon je je nummer niet behouden als je wisselde van telefoonbedrijf. Dat werd door de overheid opgelegd.
Met het wisselen van bankier speelde iets soortgelijks: het werd zo moeilijk gemaakt, dat je het wel uit je hoofd liet om van bank te veranderen. Ook hier werd een soort verplichting opgelegd aan de banken: netjes meewerken, als een klant wil wisselen, de overstapservice.

En de nutsbedrijven? In de ruis zit dat je het beter niet kunt doen, want gedoe met rekeningen, overmatige afschrijvingen, etc. is je deel. Om over weinig transparante tarieven en meerjarige contracten maar te zwijgen. Ik durfde het niet aan.
Maar toen er een verkoper langs kwam, die mij overtuigde, ging ik om. Tenslotte had KPN mij al meer dan eens streken geleverd, die weliswaar ruimhartige schadeloosstellingen opleverden, maar veel leek dit bedrijf toch niet met de klant te hebben. Dus ik besloot over te stappen; de hobbels bij het overstappen leken mee te vallen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

De journalistiek redden? Data!

DATA - Kan datajournalistiek redacties redden? Misschien. Maar dan moeten redacties wel hun benadering van nieuws en data veranderen. Zoals het nu gaat wordt het niks. Het expert panel op de tweede ochtend van de School of Data Journalism op het International Journalism Festival 2012 is het opvallend met elkaar eens.

Mirko Lorenz vertelt snel en opgewonden, lijkt zelfs een beetje kwaad. Hij geeft vaak workshops op redacties en is teleurgesteld over de aanpak van datajournalistiek. Hij noemt een aantal tools op waarin je data kunt opslaan waaronder CKAN. “Ik kan heel veel tools opnoemen, maar dat heeft geen zin, niemand zal ze gaan gebruiken.”

Waarom vind hij dit zo jammer? De data gaan verloren nadat ze in een artikel zijn gebruikt. “En als er dan weer iets gebeurt waarvoor het gebruikt kan worden, blijkt het op de computer van de freelancer te staan die er deze week even niet is. Jammer dan.” Data moeten toegankelijk opgeslagen worden, zo mogelijk bijgewerkt en gedeeld. Niet alleen kan het dan het efficiëntst gebruikt worden door de redacteuren, maar ook kan het als een bron voor anderen dienen. Een medium moet investeren in betrouwbaarheid. Als men weet dat betrouwbare data bij jou te vinden is, gaat een medium steeds meer als ‘hub’ fungeren. Goede data zorgt voor veel siteverkeer. “Journalism will be a place where you can find trusted data. With that, you can make money. Not easily, but it can.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 16-02-2022

Oneindige plankruimte zorgt voor omgekeerde filterbubbel

We zitten in een bubbel die onze online belevingswereld steeds kleiner maakt. Die zogenaamde filterbubbel zorgt er voor dat we alleen maar vinden wat we al dachten dat we zouden vinden. We worden nooit meer verrast of uitgedaagd. Volgens dit stuk dat vorige week op Sargasso stond ten minste. Algoritmes achter zoekopdrachten zijn de oorzaak. Maar dit filtereffect werkt juist ook vaak de andere kant op: oneindig veel keuze, oneindig veel klanten en slimme algoritmes zorgen voor interessante zoeksuggesties. Chris Anderson, hoofdredacteur van Wired, schreef een blog en een boek over dit effect: The Long Tail.

Wie wel eens online shopt is bekend met het fenomeen: bol.com die je boeken laat zien die anderen kochten die jouw boek ook kochten en ikea.nl die je ‘bijpassende producten’ toont. Ook in de wereld van de online muziek wordt dit principe ingezet. Op de streamingsite voor muziek Spotify bijvoorbeeld: als je zoekt op een artiest krijg je suggesties voor artiesten die er op lijken. Wanneer je op een van die artiesten klikt krijg je nieuwe suggesties die daar weer op lijken.

Online hebben boeken en muziekwinkels een oneindige plankruimte. Ze zijn niet gebonden aan de tien bestsellers die in fysieke winkels aangeprezen worden. De verkoper kan oneindig muziek en boeken tevoorschijn halen die de klant misschien ook wel leuk zou vinden. Behalve oneindige plankruimte, hebben de winkels ook een (in potentie) oneindig klantenbestand. Waar specialistische boekwinkels op de hoek van de straat op de fles gaan omdat er te weinig mensen in een dorp of stad boeken over modeltreintjes kopen, kunnen klanten wereldwijd online bij die ene modeltreintjesboekwinkel bestellen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.