Oude kandidaten en oud zeer

Wie wordt de nieuwe president van Tsjechië? Tsjechië kiest voor het eerst rechtstreeks een president. De eerste ronde twee weken geleden leverde nog geen meerderheid op voor een van de kandidaten. Dit weekend moet er een keus gemaakt worden tussen de twee kandidaten met het hoogst aantal stemmen: Milos Zeman, voormalig premier en Karel Schwarzenberg, minister van Buitenlandse Zaken. De president van Tsjechië heeft geen grote politieke macht, maar kan informeel wel invloed uitoefenen. Hij speelt als vertegenwoordiger van de natie een belangrijke rol in de buitenlandse betrekkingen. Dat hebben andere Europese landen de afgelopen jaren ondervonden. De huidige president Vaclav Klaus is een notoire euroscepticus. Tijdens het Tsjechische voorzitterschap in 2009 vergeleek Klaus de EU met de Sovjet-Unie. Hij heeft zijn bewondering voor Thatcher en de Britten nooit verhuld en keerde zich vorig jaar mét zijn rechtse regering ook tegen het met veel moeite tot stand gekomen crisispakket van de EU. De nieuwe Tsjechische president zal naar verwachting een ander geluid laten horen. In de campagne moesten de kandidaten echter nog wel rekening houden met nationalistische sentimenten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Guerilla tegen de EU-grondwet

De Ieren zijn van het gezeur af (Foto: Flickr/emvar.lime)

Of het nou uit pure angst was of niet, de Ieren hebben dit weekend ja gezegd tegen de Europese Grondwet die niet zo mag heten. Dat zou dan de laatste significante hobbel zijn. Althans, dat was de bedoeling, want de Duitsers hebben eindelijk hun constitutionele probleem op een oor na gevild.

Of wacht, nee, de Polen en Tsjechen moeten ook nog. Beide landen hebben een regering die graag wil, maar een president die enorm tegenspartelt. De Poolse president Lech Kaczynski heeft al beloofd de handdoek in de ring te gooien als de Ieren instemmen, maar zijn Tsjechische collega Vaclav Klaus heeft het zo geregeld dat een paar senatoren een flinke klacht bij het constitutionele hof hebben ingediend, zodat hij voorlopig niet mag tekenen.

Uiteindelijk zal Klaus ook wel door de bocht moeten, maar als hij er nou in slaagt het tot mei volgend jaar te rekken, dan kan hij het stokje overgeven aan zijn zeer goede vriend David Cameron. De Britse conservatieve leider heeft beloofd dat de Britten een referendum tegemoet kunnen zien als het verdrag nog niet door alle landen geratificeerd is wanneer hij de macht overneemt van Labour.

Met een zeer waarschijnlijk Brits nee en Cameron nog jarenlang in het zadel is ook de surrogaatgrondwet dood. En anders is er wel weer een ander land waar verkiezingen een Eurosceptische regering in het zadel helpen die de guerrilla tegen Brussel kan volhouden – en zo een klein legioen eurocraten gaande houdt om nog weer een nieuwe manier te verzinnen om de EU bestuurbaar te houden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.