Quote du Jour | EU mist zelfkritiek

De liefde voor jezelf begint met zelfkritiek. Als de Europese Unie iets mist, dan is het wel dat laatste. Op alle terreinen. Zie hoe we de eurocrisis en de daaraan verbonden bezuinigingen en de vluchtelingencrisis hebben aangepakt. Het feit dat de EU daar niet in staat bleek tot zelfkritiek, en daarmee niet tot hervormingen, leidt natuurlijk tot polarisering. Aldus de Duitse econoom Ulrike Guèrot in een interview met het FD naar aanleiding van haar nieuwste boek De Nieuwe Burgeroorlog. Guèrot bepleit een Europese democratie via een federatie van regio's waar nationale regeringen uit zijn gesloopt. In de plaats van het huidige Europees Parlement moet er een volksvertegenwoordiging komen waar via transnationale lijsten het principe van één persoon, één stem geldt. De Europese integratie moet de staten loslaten en gericht worden op de burgers. Guèrot steunt ook het idee van de Franse president Macron voor een parlement voor de eurozone. Dat is slim. Als we werkelijk een begroting plus een minister van financiën voor de eurozone willen, moet duidelijk zijn dat die minister verantwoording aflegt aan een parlement en niet aan de EU-ministers van financiën. Democratisering van het financiële beleid in de EU is noodzaak, wil Europa niet belanden in een Chinees model: een zekere welvaart, maar zonder democratie en zonder vrijheid. Blijft de euro zoals hij is, dan mislukt de Europese democratie. Guèrot realiseert zich dat haar ideeën haaks staan op de tendens tot renationalisering in Europa. Ze houdt vast aan het gegeven dat een meerderheid van de Europese burgers nog steeds hecht aan een democratisch Europa. Het vervangen van de staten als enige spelers in de Unie door de individuele burgers als dragers van de democratie biedt volgens haar perspectief op een politieke unie. Misschien komen we dan in een situatie waarin wat je víndt belangrijker is dan waar je vandaan komt. Ik voel me als Duitse op dit moment misschien meer verwant met een Pool die tegen de Poolse regering demonstreert wegens aantasting van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht dan dat ik me verbonden voel met een Duitser die meedoet aan een Pegida-demonstratie. Misschien kunnen we ons voor het eerst Europese staatsburgers voelen die zich naar politieke thema's organiseren, en niet naar nationaliteit.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.