Discriminatieonderzoek kapen doe je zo

U heeft het vast, net als ik, met enige schrik gelezen: 'sterke toename discriminatie homo's en Joden' - een persbericht van het ANP (14/9) dat soms wat ingekort, maar verder vrijwel ongewijzigd werd overgenomen door alle nationale media (Telegraaf, NRC, Volkskrant, NU.nl). Ik vond het een verontrustend bericht, en met mij vele anderen. Kamerlid Tofik Dibi (GL) las het bericht ook, en twitterde prompt dat het nog maar eens liet zien hoe hard het nodig was om hatecrimes zwaarder te straffen. In principe had hij daarin niet ongelijk. Het punt is alleen dat het niet waar is: er is helemaal geen sterke toename van discriminatie van Joden en homo's - althans, dat niet een stijging die volgens de auteurs van het onderzoek waarneembaar is in de statistieken die door de politie zijn verzameld. Het persbericht van het ANP staat zo ongeveer haaks op de conclusies die de onderzoekers zelf trekken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hassan Bahara probeert een PVV’er te begrijpen

De volgende bijdrage is van schrijver / columnist Hassan Bahara. Zijn roman Een verhaal uit de stad Damsko verscheen in 2007 en gaat over een Marokkaanse jongen die opgroeit in Amsterdam. Bahara was gastredacteur van Propria Cures. Rapper Appa vroeg Bahara ooit om zijn biografie te schrijven. Bahara is overigens net zo islamitisch zoals Adolf Hitler een geslaagd kunstschilder was.

Hassan Bahara. Foto: Niels 't Hooft.

Anderhalve week geleden riep Tweede Kamerlid Tofik Dibi in de Volkskrant het PVV-electoraat op om het debat met hem aan te gaan over de toekomst van Nederland als multiculturele samenleving. Inmiddels zijn er op verschillende internetfora en op de site van de Volkskrant enkele replieken verschenen waaruit een redelijk coherent beeld gedestilleerd kan worden van een gemiddelde PVV’er. Gisteren las ik een bijdrage van ene Ronald Lermer op de opiniepagina van de Volkskrant. Laten we die brief eens nader bekijken.

Deze Ronald Lermer begint zijn bijdrage zeer sympathiek door Tofik Dibi te complimenteren voor het feit dat het Tweede Kamerlid de moeite neemt om zich direct tot de PVV stemmer te richten.

“Het is de eerste keer dat ik ervaar dat de PVV ter linkerzijde serieus wordt benaderd. Immers links zet Wilders chronisch af als xenofoob racistische maker van een filmpje en PVV stemmers als dikbuikige Tokkies.”

Het is wat onbeholpen verwoord, maar wat meneer Lermer natuurlijk bedoelt is dat de PVV eindelijk eens met het benodigde respect wordt bejegend door iemand van de vermaledijde Linkse Kerk. Normaal worden de PVV en G. Wilders bij het minste of geringste afgezet, maar nu krijgen ze eindelijk de kans om iets terug te zeggen zonder meteen van hun lunchgeld beroofd te worden.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste Geert

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor GroenLinks Kamerlid Tofik Dibi. Gisteren schreef hij een open brief gericht aan Geert Wilders in de Volkskrant. De brief is inmiddels ook al persoonlijk bij hem afgeleverd. Hieronder de brief.

Tofik Dibi (Foto: Arnoud Boer)Ik weet niet of jij er weleens last van hebt, maar ik voel me soms onbegrepen. Toen ik klein was had ik dat geregeld. En dan richtte ik me tot iemand of iets daarboven. Ik putte daar troost uit. Er werd naar me geluisterd en geen oordeel geveld. Ik werd ouder en die persoonlijke gesprekken met God, in mijn geval Allah, bleven mij kracht geven in goede en vooral slechte tijden.

Maar toen gebeurde er iets waardoor alles in letterlijk één klap veranderde. Extremisten pleegden een gruwelijke aanslag in naam van de Islam. Op 11 september 2001 zijn niet alleen vliegtuigen gekaapt, maar is ook mijn geloof gekaapt. Mijn persoonlijke relatie met de Islam devalueerde van de ene op de andere dag tot een veel bekeken youtube-filmpje. En mijn persoonlijke leven werd een doelwit van 1001 vragen. Vragen die mij daarvoor nooit waren gesteld. ?Wat vind jij eigenlijk van Osama Bin Laden?? ?Klopt het dat jullie vrouwen geen hand mogen geven.? ?Als je een zusje had zou ze dan uit mogen gaan of met een Hollandse jongen mogen thuiskomen?? ?Zeg eens eerlijk, er is toch echt iets mis met de Islam??

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige