Wijnand Duyvendak was een van de stuurders van het geweld in de Vondelstraat. Een wolf in schaapskleren. De man is één grote leugen. Schande dat hij in de Tweede Kamer kon komen. Goed dat hij weg is.
In een ultieme poging om zich bij Duyvendak-bashers Elsevier en Telegraaf te voegen haalt De Volkskrant een citaat aan van ex-politieman Dick Grijpink. Hij schrijft een biografie, waarin veel aandacht is voor de jacht van de politie op Duyvendak.
Klinkt de naam Grijpink u bekend in de oren? Dat kan. De oud-politieman was ook jarenlang directeur van de Taxi Centrale Amsterdam, die er een gewoonte van maakte om in het recente verleden knokploegen op concurrenten af te sturen, en in de kas van de taxicentrale te graaien. Oud-crimineel Steve Brown brengt hem zelfs in verband met Klaas Bruinsma.
Dat een man met dergelijke credentials in de jaren tachtig bij de politie zat, hoeft helemaal niet verwonderlijk te zijn. In die jaren waren actievoerders weliswaar radicaal (sorry, radikaal), maar de politie net zo goed. Bakken belastinggeld werden uitgegeven aan het volgen van krakers, links tuig en demonstranten, bij gebrek aan andere staatsgevaarlijke elementen. Intimidatie, corruptie en het verzwijgen van criminele handelingen was schering en inslag.
Dapper dus van Grijpink dattie een boekje open doet. Maar wel excuses graag. Van hem, van politieagenten, medewerkers van inlichtingendiensten, leden van knokploegen en corrupte huisbazen.
De onderste steen moet boven: IK WIL EEN WAARHEIDSCOMMISSIE!!!