KORT | Wilders’ politieke spagaat

En weer stapt een PVV'er op. Ook Stephan Jansen, PVV-Statenlid en persoonlijk beleidsmedewerker van Geert Wilders, heeft er genoeg van. In zijn afscheidsbrief refereert hij aan de inmiddels beruchte 'recente Marokkanen-uitspraken van onze politieke leider', maar er is ook een tweede reden dat hij opstapt: De tweede reden voor mijn vertrek is dat ik al langere tijd grote moeite heb met de linkse koers van de PVV. Met het vertrek van onder anderen Joram van Klaveren lijkt de rechtervleugel van gezond denkende conservatieven het definitief te hebben afgelegd binnen de PVV. De linkerkant van de partij zal de komende jaren het beleid nog verder bepalen. Zoals deze analyse laat zien, heeft Wilders een electoraal gat in de markt gevonden, waar hij van geen enkele andere Nederlandse partij concurrentie heeft te duchten (ook niet van de SP): economisch links en rechts op het gebied van immigratie. Bovendien is een flink deel van het Nederlandse electoraat gecharmeerd van deze combinatie. Ongeveer een derde van de Nederlandse kiezers (pdf; p. 71, tabel 1) valt aan te merken als 'links-autoritair', wat wil zeggen dat zij er economisch linkse en cultureel rechtse houdingen op nahouden. Wilders' probleem, zo blijkt nu, is dat zijn partijorganisatie echter voor een belangrijk deel uit mensen met rechts-autoritaire opvattingen bestaat. En dat botst.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.