Staatsbezoek: België en Zweden de enige onomstreden landen

Als we alleen naar landen gaan die onomstreden zijn, wordt de wereld wel heel klein en kunnen we alleen nog naar België en Zweden Zo citeert de NOS niet nader genoemde diplomaten, naar aanleiding van rumoer rond het staatsbezoek aan Kenia van onze zijne majesteit met zijne hare hoogheid aan zijne zijde. Er vanuit gaand dat die diplomaten ook Nederland zelf een heel keurig landje vinden zouden er volgens hun opvatting dus maar drie van de 196 (of is het 203?) landen ter wereld zijn waar niets op aan te merken valt. Dat is veel te weinig voor het reislustige koningspaar. Het moet gezegd, eenmaal in Kenia aangekomen vatte meneer de koning het hete hangijzer meteen bij de lurven. Hij las president William Ruto de les: Uw land mag zich gelukkig prijzen dat het kan rekenen op de ideeën en energie van miljoenen jonge burgers. De mensen van Kenia willen, net als die van Nederland, dat hun rechten als vrije burgers worden gerespecteerd en dat hun stem wordt gehoord. https://www.youtube.com/watch?v=LsVYuOwjkOc De hele tekst van het statement bij aankomst leest u hier. Nu afwachten wat ons staatshoofd zal zeggen als hij Kenia weer verlaat. We verwachten natuurlijk een ferm statement over wat het heeft opgeleverd dat hij “tijdens dit bezoek aandacht gaat besteden aan kwesties als mensenrechten, goed bestuur en verantwoording”. Even benieuwd zijn we naar de reactie van de Keniaanse president. Ondergaat hij dit deemoedig? Bekent hij schuld en beloof hij beterschap?  Of laat hij het stoïcijns over zich heen komen en slaat hij er weer lustig op los zodra het Nederlandse koningspaar de hielen heeft gelicht? Terzijde: toen meneer Ruto nog vicepresident was, werd hij aangeklaagd door het Internationaal Strafhof in Den Haag wegens moord, vervolging en deportatie na de presidentsverkiezingen van 2007. Het Strafhof besloot de zaak af te blazen nadat getuigen waren beïnvloed en er onaanvaardbare gevallen van politieke bemoeienis waren geconstateerd. Ruto ontsprong zodoende de dans. Nu nog even terug naar dat diplomatieke smoesje, waar we dit stukje mee begonnen. Leuk dat België en Zweden de diplomatieke Nobelprijs voor de Vrede krijgen. Maar zo’n opmerking leidt af van waar het om gaat: het dilemma wanneer wel of niet op staatsbezoek te gaan. Het kan per geval verschillen welke waarde zo’n bezoek naast de officiële plichtplegingen, culturele uitwisselingen en ceremoniële handelingen heeft. Wat krijgen de bezoekers te zien? Wie krijgen ze te spreken? Welke invloed hebben ze op het programma? Als, zoals vaak, alleen de paradepaardjes van een land bezocht mogen worden, laat dan het bezoek achterwege. Niemand die er dan iets mee opschiet (behalve de gebruikelijke handel). Ga wel als het koninklijke bezoek, al dan  niet samen met de gastherendames “tijdens het bezoek openbaar maken op welke manier de mensenrechten in Kenia verbeterd zullen worden” (Amnesty).

Door: Foto: NOS schermafbeelding staatsbezoek Kenia maart 2025
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | 3 redenen waarom Poetin beter thuis had kunnen blijven

, door

Eerder uitte ik al mijn voorzichtige twijfel over het nut van staatsbezoekjes. Er moet op een dergelijk moment zó een ongemak door het torentje waaien, ik kan de gedachte daaraan bijna niet aan. Maar er zijn nog wel meer redenen waarom Poetin beter thuis had kunnen blijven.

1. Het is zinloos
NOS kopt ‘Rutte en Poetin spraken over mensenrechten’. Wat een waardeloos gesprek moet dat geweest zijn. Uitzichtloos natuurlijk, geen van beide partijen zal na even nadenken zeggen: ‘Je hebt helemaal gelijk, ik ga het helemaal anders doen.’ Sterker nog, het werd in realiteit zelfs een beetje moddergooien. Nadat Rutte de Russisch premier wees op zijn mensonterende homo-wet, antwoordde deze met: ‘Wat je zegt ben je zelf!’ Om vervolgens Martijn en de SGP aan te halen als argumenten. Volgens sommigen een ware diss, volgens mij juist een illustratie voor de fundamentele verschillen die een vruchtbaar gesprek onmogelijk maakten. Waar de Russische situatie juist een uitdrukking is van een beletting van vrijheid, is de Nederlandse situatie een uitdrukking van (wellicht te veel) vrijheid.

2. Protesteren is stom
Omdat Mark natuurlijk giechelend op z’n stoeltje tegenover Vladimir zou zitten, kende Nederland enkele mooie initiatieven om de eigen tolerantie jegens seksuele voorkeuren duidelijker aan Poetin te tonen. Mooie gebaren, ik bewonder het idealisme, maar om eerder genoemde reden is het natuurlijk zinloos, en vooral een actie die voortkomt uit een altruïstisch rechtvaardigheidsgevoel. Omdat ik mijn nihilisme echter aan niemand op wil leggen zal ik mijn probleem met protesteren uitleggen aan de hand van een voorbeeld.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een paar vragen voor Netanyahu

, door

Misschien dat nog niet iedereen het weet, maar op 18 en 19 januari, volgende week dus, brengt Benyamin Netanyahu op uitnodiging van de Nederlandse regering een bezoek aan Nederland. Hij zal lunchen met koningin Beatrix, en praten met premier Rutte en minister van buitenlandse zaken Uri Rosenthal.

Van het gesprek met de laatste twee moeten we ons niet te veel voorstellen. Van Rutte kunnen we vooral beleefdheden verwachten. En Rosenthal belijdt weliswaar met de mond het officiële EU-standpunt betreffende de oplossing van het Israelisch-Palestijnse conflict, maar in de praktijk heeft hij sinds zijn aantreden eigenlijk nog geen enkele kritische opmerking gemaakt over het beleid van de huidige Israelische regering – eerder het tegendeel. Het zal er dan ook vooral op neerkomen dat de banden tijdens dit gesprek nog verder worden aangehaald en nieuwe vormen van samenwerking een impuls krijgen.

Netanyahu heeft echter ook een ontmoeting van de commissie buitenland van de Tweede Kamer. En aangezien die niet uitsluitend bestaat uit leden van de VVD, het CDA of de PVV, komt wellicht een enkel Kamerlid op het idee ook wat kritische dingen te berde te brengen. Welnu, er is keus genoeg:

1) De constatering in een rapport van Vrede Nu van deze week dat de bouwactiviteiten in de bezette gebieden over 2011 met 20% zijn toegenomen, terwijl in Oost-Jeruzalem een ongekend aantal (namelijk ca. 5000) nieuwe wooneenheden in verschillende stadia van planning verkeren. Daarnaast staan ook nog eens 55 wooneenheden op stapel midden in Arabische wijken. Onderwijl lijken de plannen voor de zogenoemde E1 sector die de verbinding vormt tussen Jeruzalem en Maaleh Adumim vaste vorm te gaan krijgen, zodat de Westoever definitief in tweeën dreigt te worden geknipt. En dan staan ook nog eens 11 zogenaamd ‘illegale’ nederzettingen (nederzettingen die door Israel zelf als illegaal worden aangemerkt) op de nominatie om te worden ‘gelegaliseerd’. (Ik heb het verslag van Peace Now samengevat op mijn zusterblog – de volledige versie van Peace Now zelf staat hier.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het gekrenkte ego van Wilders

, door

‘Kwaad’, ‘beledigend’, schandelijk’, ‘onjuist en ongepast’, het zijn overbekende kwalificaties uit de mond van PVV-leider Wilders en zijn volgelingen. Donderdag viel de eer te beurt aan de Indonesische ambassadeur Yunus Effendi Habibie, die het had gewaagd zijn zorgen uit te spreken en het komende staatsbezoek van de Indonesische president wilde heroverwegen ingeval er een regering met Wilders zou komen.

Wilders haastte zich om te melden dat de ambassadeur vrijheid van meningsuiting heeft, maar wat stelt dat voor als hij in dezelfde adem van onze minister van Buitenlandse Zaken eist dat hij de ambassadeur ontbiedt, hem de oren wast en een toontje lager laat zingen? Dezelfde Maxime Verhagen, aldus Wilders, ‘die in een andere positie toch bezig is om vriendschapsbanden te proberen te smeden met de PVV’. Alsof dat relevant is voor de beoordeling van de uitspraken van Habibie door de Nederlandse regering.

Als ik het er niet mee eens ben, en het is namens de regering gedaan, dan vindt ik ook dat de regering, althans dat is mijn vraag, moet zeggen dat daar afstand van wordt genomen en dat helder maken aan die Indonesische ambassadeur.

Dus: omdat Wilders het er niet mee eens is, moet onze regering de ambassadeur ringeloren. Hoezo vrijheid van meningsuiting. Natuurlijk mag Wilders wel alles zeggen, maar niemand mag daar iets van vinden, laat staan consequenties aan verbinden. Vindt Yunus Effendi Habibie echter iets, dan mag hij eigenlijk helemaal niet zeggen wat hij wil, want we moeten er consequenties aan verbinden, we moeten laten zien dat die vriendschapsbanden die we smeden ons menens zijn. Het heeft een hoog gehalte van: ‘wie niet voor mij is, is tegen mij’. Het is de gekrenkte trots van de narcist die vindt dat hij onvoorwaardelijk gesteund dient te worden, ongeacht zijn doen en laten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.