Software; kennis of product?

Voor het eerst spreekt ICT~Office, de brancheorganisatie van de IT- en telecomsector, zich uit over het actieplan Heemskerk. Het lezen van het vorige week gepubliceerde document (PDF) is een bevreemdende ervaring. ICT~Office beklaagt zich erover dat software een politiek issue is geworden, en dat de 'innovatieve' Nederlandse softwaresector geplaagd wordt door het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) dat hen niet op de radar heeft en een Rijksoverheidsbeleid dat alleen nog maar open source wil. Dat laatste is, volgens ICT~Office, een direct gevolg van de marktdominantie van Microsoft. Het stuk geeft het gevoel van 'Trekschuitkapiteins tegen aanleg spoor', of 'Bronwaterfabrikanten klagen over oneerlijk lage prijzen waterleidingbedrijven'. De gebruikte cijfers zijn curieus te noemen. Zo wordt gesteld dat Nederland een software exporterend land is omdat we 1,7 miljard euro aan software zouden exporteren. In dezelfde paragraaf lezen we echter dat de totale softwarebestedingen in Nederland 6,5 miljard zijn. Ik ben natuurlijk geen econoom, maar als je 1,7 van iets exporteert en er 6,5 van consumeert, ben je volgens mij waarschijnlijk een netto importeur. Dit klopt ook wel met het feit dat alleen al de Verenigde Staten voor meer dan 5 miljard naar Nederland exporteert.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De practische tip van Oom Crachàt

Na een deugddoend en refflektie-opwekkend reisje via de chunnel, vroeg ik me af hoe de hel ik iets kon doen voor Sargasso – uw baken in een schijnbaar oneinige set oceanen van fanatisme, bloed, egofilms en roddelarij.
En kijk, handig en pragmatisch als ik ben opgevoed door mijn vader zaliger, bezig ik voor mijn werk wel eens een tekstverwerker (hu, dat klinkt wel heel 9ties).
Nu ben ik zowizo al een absoluut voorstander van online-werken, al was het maar vanwege het datazeulen van werk naar huis en ander werk en weer naar werkplek 1, maar toen ik dit programmatje tegenkwam wist ik meteen: het soort software waarvan je altijd zal herinneren waar en wanneer je het voor het eerst gebruikte.
De tekstverwerker doet waarlijk alles wat je er mag van verwachten; maar meer – het is volledig op (een onzichtbare) Flash gebaseerd, en steekt visueel met kop en nek kilometers boven de Ouwe Software uit, je weet wel, een pakket dat je met geld en moeite op je pc moet branden. Een esthetisch genot, meneer. Even registreren zodat je je eigen account hebt, en u, die af en toe schrijft en ook jij daar die dat om den brode doet, zal er geen spijt van hebben. Enfin, vooraleer het als een infotorial lijkt: hier istie. Geen dank, my pleasure.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige