Blije kip

Er bestaat niet zoiets als een blije kip. Mocht u de afgelopen dagen de discussie over nog eens 6 miljard aan bezuinigingen met angst en beven gevolgd hebben omdat uw broekriem reeds tot het laatste gaatje aangesnoerd is, dan kunt u uw gedachten altijd nog laten uitgaan naar wezens die er nog beroerder aan toe zijn, zoals daar zijn het Afrikaanse weeskind met hiv, Gordon, het varken of de kip. De ellende van de laatste soort -  en dan met name de subspecies in plofvorm – moet zeker niet onderschat worden. Zitten wij pas enkele jaren in een dipje, wellicht een rimpeling die met het verstrijken van de tijd vanzelf gladgestreken wordt en onopgemerkt zal blijven voor toekomstige generaties – de kip kent al decennialang een bestaan dat zijn weerga als het gaat om uitzichtloosheid niet kent.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geluk in de legbatterij

Ergens in de Australische woestijn ligt de University of Sidney, waar Dr. Jeff A. Downing onderzoek verricht naar kippenstress. De professor/kippenliefhebber verricht hier onderzoek naar de stresshormonen van kippen. Nu wordt in het algemeen aangenomen dat de scharrelende kip een stuk relaxter in het leven staat dan zijn soortgenoot in de legbatterij. Downing onderzocht daarom de aanwezige hoeveelheid van het stresshormoon cortison in het eiwit van de batterijkip en de scharrelkip. Wat bleek? De batterijkip is niet angstiger of meer gestresst dan zijn vrijere soortgenoot. De scharrelkip leeft immers eveneens in een omgeving met meer temperatuurverschillen, meer kans op parasieten en ziektes of opgegeten te worden door een roofdier. Downing: “If they have no cover, they are constantly in fear of attack by predators. You can see it. A shadow comes over and they are completely startled.”

Dat was in 2007. In 2011 werd op het Impakt Festival in Utrecht eindelijk de gelukkige batterijkip op film getoond, gemaakt door StudioSmack.

Is de ‘keuze’ van de kip opvallend? De meeste mensen kiezen liever voor een opgestapeld leven in een verwarmde flat met magnetron, dan voor het vrije bestaan als oermens die naakt onder de boom slaapt en de godganse dag op zoek moet gaan naar besjes en noten.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.