Kunst op Zondag | Architectuurwandeling Almere

Vanwege de voortdurende pandemieproblemen zijn de musea nog steeds gesloten en bied ik jullie nog maar eens een volledig coronaproof kunstuitje aan. Een architectuurwandeling in Almere. Zelf ben ik al heel lang van plan om dit eens in Rotterdam te doen, maar Almere heeft ook heel wat te bieden. Omdat ik daar een tijdje geleden toevallig was, heb ik me daar zeker met deze wandeling vermaakt. Als je door het centrum van Almere loopt wordt je verrast door de hedendaagse architectuur van René van Zuuk, Rem koolhaas, Herman Hertsberger en vele anderen. Almere is derde op de lijst van architectonische plaatsen in Nederland en voert zelfs de lijst aan van "European New Towns".

Door: Foto: The Wave-René van Zuuk foto: Krina van der Drift
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Populistisch meedeinen in de architectuurkritiek

Onlangs publiceerde het NRC een opmerkelijke architectuurkritiek. Interessant, niet om de spitsvondige opvattingen over architectuur, want het ging niet over architectuur. Evenmin wegens de goede kritiek, want daarvoor ontbrak het teveel aan intellectuele integriteit. Maar wel interessant, vanwege de constructie. Niet in beton, maar in taal. De feitenvrije taal van het populistische sentiment.

Het droeg de titel Fuck de Context? Fuck de Koolhaas! Het werd geschreven door rechtsgeleerde Bastiaan Rijpkema, die met zijn expertise in vrijheid van meningsuiting, deze blijkbaar graag eens wilde uitoefenen op een terrein waar hij niets van weet. Dat deed hij samen met Thierry Baudet. Een recent door het NRC aangestelde columnist. Tot het moment dat hij zich als zodanig bewezen heeft, misschien het best aan te duiden als de excuusjongere in het genre.

Een duik in het opiniestuk met de diepte van het papier waarop het werd gedrukt. In het kort beweren de auteurs dit:

De ziel van Rotterdam is verminkt en dat komt door het afval waar modernistische architecten het getroffen stadshart mee hebben volgezet. Dat bracht sociale ellende, culturele kaalslag en droefenis. De Nederlandse architect Rem Koolhaas heeft daar alles mee te maken. Hij is zo’n modernistische architect, die de loftrompet steekt over een modernistische hel als Brasilia, en iets tegen mensen heeft. Zo’n architect die als een amateurfilosoof z’n maaksels in ‘uitleg’ hult, omdat hun architectuur zo lelijk is dat zij niet kan worden gebillijkt zonder ’theoretisch kader’. Zo’n architect die beweert dat de traditionele stijlontwikkeling is uitgeput, dat Amsterdam schitterend is, maar dat nu zo bouwen kitsch is. Terwijl Warschau en Dresden na de oorlog met succes traditioneel herbouwd zijn en Leon Krier ook tegenwoordig nog zo bouwt. Aansluiten bij de traditie hoeft geen stilstand te zijn, nieuwe scheppingen moeten juist verbonden zijn ‘met den bodem’. Koolhaas stelt die koers met zijn drie modernistische Rotterdamse megaprojecten niet bij. Hij zegt Fuck de context, wij antwoorden hem: Fuck de Koolhaas!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koolhaas, Ramadan & de staats-tv

“Het is duidelijk dat ik uitga van een ander soort afrekening. Niet die van goed gedrag jegens fout gedrag, van deugden tegenover niet-deugden. Ik denk dat de afrekening die uiteindelijk voor mij telt, het antwoord is op de vraag: heb je op de wezenlijke momenten je met de wezenlijke processen van deze tijd beziggehouden? Ben je er niet voor weggelopen?”

De Volkskrant heeft zowaar Rem Koolhaas weten te verleiden tot een interview. Het citaat is een onderdeel van zijn verantwoording voor het ontwerpen van het gebouw van de Chinese staatstelevisie: het is een bijdrage aan de geleidelijke transformatie van China.

“Ze hebben een 24 hour news channel geopend. In het Engels. Het betekent dat ze de concurrentie moeten opzoeken met CNN. Dus ze moeten wel eerlijker zijn dan ze tien jaar geleden waren. En spannender, interessanter.”

Is dit pragmatisch idealisme of toch gewoon hypocrisie? Kan Tariq Ramadan niet hetzelfde zeggen over zijn talkshow op Press TV? Dat is immers [url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/6260716.stm]de Iraanse variant van die Engelstalige Chinese nieuwszender[/url] waar Koolhaas het over heeft.

Zelf ben ik er niet uit. Het ligt er ook maar net aan hoe je het doet: voer je slaafs de opdrachten uit van je dictatoriale opdrachtgever of probeer je echt van binnenuit het systeem te veranderen?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.