Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne (deel II)

Crachàt, Michiel Maas, Mark, Jorn, EIEI, Carlos, S’z, Larie en ik staan een kek kwartiertje later bibberend in de grot van Marcel van Dam. Er staan twaalf tuinstoelen opgesteld in rijen van drie. Op een stenen verhoging torent een zetel boven alles uit. De zetel is bekleed met een tijgervelletje. Op een van de tuinstoelen zit Steeph, te turen naar zijn laptop op schoot. ‘Steeph, altijd bezig met nieuwe visies en artikelen die nu eens echt onderbouwd zijn. Met argumenten! Nou, dat had je niet in mijn tijd bij de VARA. Vera stond dat niet toe. Denken is niet voor mannen weggelegd, vond ze. En dan moest je bij haar in de redactiekamer komen. Iets met straf, en zo.’ Marcel maakt een wegwerpgebaar. ‘Jij, vrouwpersoon. Warm mijn tomatenbonensoep op. Daarna kan je jezelf nuttig maken door te notuleren. De rest; zit. Ik zal weldra mijn commerciële plannen voor Sargasso onthullen.’ Ik loop naar de open keuken en roer door de soep. Terwijl de donkerrode substantie langzaam begint te borrelen, gaat Marcel van Dam op de zetel zitten. Hij zet een leesbril op, schraapt zijn keel en begint van een A4 papier voor te lezen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: georganiseerd daten met vrouwen uit Oekraïne

‘Schuif eens op, man.’ Mark port met zijn rechterarm in de zij van Michiel die strak voor zich uit blijft staren. ‘Ik zeg, schuif EENS OP, man.’ Priemende blik. ‘De naam is Maas, Michiel Maas. En ik schuif voor niemand op, mafketel. En nou ophouden met dat geduw of ik eis dat we nu deze auto omdraaien en rechtsomkeert naar de kaasmarkt in Gouda gaan alwaar ik een schitterend verslag kan maken van de tweejaarlijkse Gouden Stremsel Wielerrit, begrepen?’ Mark doet zijn mond wat verder open en door de Dodge klinkt het in koor: ‘BINNEN houden die boer!’ Mark kijkt verbaasd en staart naar buiten. De koeien langs de snelweg kijken loom terug. Met een slakkengang van vijftig kilometer per uur rijden we naar een geheimzinnige meeting.

‘Big time…ik denk dat we de jackpot binnenhalen met deze kanjer. Ik voel het gewoon aan mijn sokken!’ Carlos klinkt opgewonden door de telefoon. ‘Steeph kreeg een tip via de geheime tiplijn, volkomen underground. Nergens terug te vinden, weet je. We mogen onze ogen niet sluiten voor deze moderne Chinese politiestaat, waar het kraken van panden gezien wordt als misdaad en de taart van rechts komt. Hoe lang nog moet het regenwoud gebukt gaan onder onze laksheid, terwijl de koffiebonen gaar zijn! En..’ Ik onderbrak hem enigszins bruusk. ‘ja, het is goed, Carlos. Rustig nu. We nemen dus de Dodge Journey en gaan met z’n allen kennismaken met deze potentiële sponsor?’ ‘Dat is inderdaad het plan. Kittekat, neem de asbestvrije schoudertas mee. Je weet maar nooit! En trek je meest moderne kleren aan. Ik zie je zo onder de appelboom bij de moeder van Mark.’ Klik, tuut tuut.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: het koffiebeleid

Vrijdagmiddag, tien voor twaalf. In het redactielokaal van Sargasso heerst een gespannen sfeer. ‘Kan er misschien een raampje open?’ Rembrandt kijkt Steeph vragend aan. ‘Hoezo, wil je nu beweren dat ik degene ben met stinksokken of heb je soms problemen met je concentratievermogen sinds Lowlands en is dit een zwakke smoes? Nou, Rembrandt?’ Rembrandt duikt een beetje in elkaar op het rotan stoeltje. Ik steek mijn hand op. ‘Voorzitter, zal ik notuleren?’ Carlos knikt en reikt mij een loodvrij notitieblok aan. ‘Gebruik deze maar, Kittekat. Sinds dit je eerste redactievergadering is van Sargasso heb ik een verrassing voor ons allemaal. Ik dacht, laat ik eens lekker losgaan in de keuken.’ Carlos laat een mand met groene koekjes rondgaan. ‘Heerlijk voor bij de Brazilliaanse koffie. Met dank aan Grobbo, fijne vent!’ Grobbo trapt met zijn kisten tegen de tafel. ‘GRRRR! IK! GROBBO!’ ‘Goedzo, jongen. Goedzo. Jij, ja. Grobbo!’

Carlos kijkt verheugd de groep rond. We zitten met zes man in een kring. Tegen een van muren staat een onopgemaakt eenpersoonsbed. Het oogt groezelig. In het midden van de kring staat een gietijzeren ovale salontafel met glazen spiegelblad. Erop een NRC Next, de Groene Amsterdammer, een sudoku puzzelblaadje en een Panorama uit 1989. De kraan van het wastafeltje aan de rechtermuur lekt. Boobelino de Soto steekt zijn vinger op. ‘Gasten, kunnen we vaart maken, de vorige keer zijn we een uur bezig geweest om de bonnen te tellen van ons vorige personeelsuitje en uit te zoeken wie wat betaald had. Die lapdance voor jou, Steeph, staat nog open trouwens. Ik weet niet hoe je het regelt, maar ik wil dat je de rekening voldoet. Mijn personeel weet van wanten. Ik geloof dat niemand nog kennis heeft gemaakt met de vuist van de portier?’ Rembrand duikt nog wat dieper weg.