Framing crime and punishment

It is “interesting” how discussions of crime and punishment vary based on the social classes of offenders. Take this example, for instance, by Laurent Mucchielli, regarding financial criminality: Despite recurring complaints from the financial world (and especially in the context of the 2008 financial crisis), economic criminality is hardly the target of out-of-control justice systems (in France and, I would add, in the US). When the justice system goes after financial criminals, it hits on the margins of that world (see Bernie Madoff). And when such criminality is discussed, it is in surprisingly understanding and soft terms: questions are raised regarding the effectiveness of the laws in place in terms of punishment; concerns are raised as to whether the state overreaches and whether punishment really fits the crime (who was hurt, after all) and one ponders the effects of excessive punishment on social regulation (will anyone EVER want to be a trader again if they get sanctioned?). More than that, in times where the slightest act of deviance from the projects raises the specter of out of control youth and gets helpfully hyped and overreported in the media, such is not the case on elite deviance:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.