Politieke impasse in Spanje

De verkiezingen van 20 december in Spanje hebben een meerderheidsregering van één partij onmogelijk gemaakt. Een coalitieregering is nog ver weg. Nieuwe verkiezingen zijn niet uitgesloten. Die komen er vrijwel zeker voor het regionale parlement in Catalonië waar de voorstanders van afscheiding er niet in geslaagd zijn een compromis te vinden. Volgende week woensdag moet het nieuwe Spaanse parlement zich uitspreken over de regeringsvorming. Aftredend premier Rajoy van de conservatieve volkspartij (PP), die ondanks een groot verlies toch de grootste bleef, heeft de leiders van de socialisten (PSOE) en de nieuwkomers Ciudadanos en Podemos gepolst over zijn kansen om opnieuw een regering te vormen. Hij hoopt op een regering van nationale eenheid samen met of gedoogd door PSOE en Ciudadanos. Voorlopig heeft alleen de laatste gehint op mogelijke gedoogsteun. Volgens de PP is de PSOE nu aan zet. Als ook de socialisten zich volgende week van stemming onthouden kan Rajoy nog een kans krijgen. Volgens hem zijn er meer overeenkomsten dan verschillen tussen de PP en de PSOE. Maar juist daarom heeft een groot deel van de Spaanse kiezers nu gekozen voor een van de nieuwkomers. Een samenwerking van de oude partijen lijkt dus een klap in het gezicht van de kiezers die hebben laten weten dat er verandering moet komen in de Spaanse politiek. Die verandering is nog ver weg. Spaanse politici zijn niet gewend compromissen te sluiten, schrijft Koen Greven in de NRC. Spanje dreigt onbestuurbaar te worden. Mislukt Rajoy, dan is volgens De Morgen een coalitie van de linkse partijen PSOE en Podemos samen met een aantal nationalistische Catalaanse partijen mogelijk. Maar ook daar ligt een groot struikelblok: Podemos eist dat een referendum over Catalaanse onafhankelijkheid wordt opgenomen in een regeerakkoord, de PSOE wil daar hoegenaamd niet van weten.

Door: Foto: foto: https://en.wikipedia.org/wiki/23-F

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.