De GC Bluf!-bespreking (3)

Er is flink wat commotie over de steunadvertentie voor het linkse aksieblaadje Bluf!, twintig jaar geleden, maar wie weet nog precies waar het over ging? GeenCommentaar bespreekt de publicaties om het geheugen op te frissen. Vandaag deel drie in de serie, met een samenvatting van de vijfde tot en met zevende publicatie. Publicatie 5 in Bluf! 190, 3 oktober 1985: 'Wat is met het gezag?' Sinds 1982 profiteerden de grootste Nederlandse bedrijven van de zogenaamde "gigantenkorting", een korting die afgedwongen was door het bedrijfsleven, omdat de stroom in het buitenland goedkoper was. Deze kortingen waren slechts haalbaar (en houdbaar) met het idee dat er ook in Nederland goedkope stroom zou komen, opgewekt uit kernenergie. Bluf! betoogde dat deze energie alleen maar goedkoop was omdat geen rekening werd gehouden met de opslag en verwerking van het radioactieve afval. In een notitie staat dat als er geen kerncentrales komen er slechts een paar opties zijn, waaronder "het extra verhogen van de tarieven van kleinverbruikers zodat op die wijze a.h.w. een subsidiëring van de grootverbruikers en de giganten wordt gerealiseerd."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.