Closing Time | Stonefruit

https://www.youtube.com/watch?v=dH0ym2ytY40&t=241s Ik word nooit zo door hiphop gegrepen. Het komt wel ‘ns op mijn pad, maar dan valt het mij meestal niet zo op. Op een enkele keer na. Dat ik dan denk, hé, dat klinkt best lekker, de tekst, en de muziek. En dat had ik met Stonefruit van Armand Hammer & The Alchemist. Nee, ik had geen idee wie dat waren, dus zocht ik ze op. Armand Hammer is een hiphopduo bestaande uit rappers Elucid en Billy Woods. En die Alchemist is dus de producer. Ze bleken al hiphopveteranen te zijn, en over de zesde plaat van Armand Hammer las ik: Haram is a visceral spiritual journey, entwined with brooding darkness that slowly crescendos to the surface. Ik bleek naar een ‘Diepgewortelde, spirituele reis’ te luisteren. Nou, dat had ik er niet gelijk uitgehaald, maar ik viel voor hoe de tekst gebracht werd, zo duidelijk, zo precies, met een wat rasperige, rokerige, wat oudere stem. En de tekst zelf heeft wat zwarte humor, en dat vind ik al gauw een plus.  The pavement gave way to a thicket of thorns Where the body lay naked as the day I was born She rocked my teeth in a necklace Gulped blood from a horn, Ruby Woo Facing Mecca, hair disheveled and torn She left what was left in a ditch She dream of the sex She finished on top and howled in the crook of my neck She dragged the bones home and built a bed She drank Rose out the skull but Held it gentle as my living head  

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Under A Stormy Sky

Ik heb iemand gekend die oud klooster- en kerkmeubilair zocht en kocht. Dus de altaren, de kansel, de kerkbanken, doopvont, lambrisering, biechtstoelen – alles ging mee in de vrachtauto naar zijn werkplaats, waar alles bij elkaar kwam, en waar de geur van wierook, boenwas en heiligheid hing. Hij verzaagde en schaafde het houtwerk om er interieurs voor restaurants en cafes van te maken. De kansel werd de receptiebalie, het altaar werd de bar, zoiets. Maar, zei hij, ik maak en verkoop geen interieurs, ik maak en verkoop sfeer.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.