Opt-in, da’s pas slim

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan TNO en de Radboud Universiteit Nijmegen. Het stuk is ook op zijn eigen site te lezen. In 2009 was de Eerste Kamer nog tegen de invoering van de slimme meter, op grond van zwaarwegende privacy bezwaren. Na wijzigingen van het wetsvoorstel is de Eerste Kamer op 22 februari alsnog akkoord gegaan. Zijn we er qua privacy op vooruit gegaan? In de wet zijn de volgende zaken veranderd. De slimme meter is niet langer verplicht, en weigering van een slimme meter is niet langer een economisch delict. Meterstanden mogen niet langer continue worden uitgelezen. Dat mag alleen als dat nodig is voor het opmaken van een factuur, bij verhuizing, en waar noodzakelijk voor technisch beheer. Als je verhuisd naar een woning waar al een slimme meter in geïnstalleerd is, dan kun je verzoeken om de meter “administratief” uit te zetten. De netbeheerder is verplicht dit verzoek te honoreren. Een administratief uitgezette meter gedraagt zich in principe als een traditionele, domme, meter. Dat klinkt hoopvol. Echter, in hoeverre “administratief uit” in de praktijk ook echt “uit” is hangt nog af van nadere eisen die aan de slimme meters zullen worden gesteld.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Meldplicht voor hulpverleners is juist een goed idee

Om kinderleed te voorkomen is een meldcode voor hulpverleners juist een heel goed idee, vindt rechter Paul Vlaardingerbroek in reactie op Paul Frissen en Niels Karsten. Sterker nog, de overheid zou moeten verhinderen dat sommige kinderen geboren worden.

‘Moet er een meldplicht komen voor hulpverleners?’ Op die vraag antwoord ik onomwonden ‘ja’. Inderdaad is er een kans is dat een hulpvrager de zorg zou mijden, indien hulpverleners verplicht zijn om verwaarlozing, mishandeling en misbruik van kinderen te melden. Tegelijkertijd is het overtrokken om te stellen dat elke hulpverlener in een controleur of opsporingsinspecteur verandert op het moment dat de meldcode wordt ingevoerd. Ergens zou ik denken: was het maar zo. Immers, het zou goed zijn indien juist deze mensen leren de ogen en oren open te houden. Maar natuurlijk is het niet de taak van hulpverleners om opsporingswerk te verrichten. Van de andere kant vind ik wel dat wanneer ernstig misbruik wordt gezien, of er vermoedens zijn van verwaarlozing of mishandeling van kinderen, voor een ieder een plicht bestaat om dit te melden. Het gaat vaak om verslaafden waarbij zorgen bestaan over de opvoeding van hun kinderen. Ook bij ernstig verstandelijk beperkte en psychisch gestoorde mensen bestaat er een hoog opvoedingsrisico. In het ziekenhuis wordt door behandelaars een protocol nageleefd. Ambulancepersoneel weet ook dat sommige ongelukken gemeld moeten worden. Bij jeugdige patiëntjes moet worden onderzocht of bijvoorbeeld de botbreuken door een ongeluk of door huiselijk geweld zijn veroorzaakt.

Om iets te doen, werd al voor personeel met een beroepsgeheim een meldrecht ingevoerd. Maar, het recht om te melden volstaat helaas niet. Nog altijd vinden jaarlijks tussen de 100.000 en 140.000 gevallen van kindermishandeling plaats. Deze gevallen blijven vaak verborgen; er kan pas worden ingegrepen als het zichtbaar misgaat. De kinderen hebben dan vaak al ernstige schade geleden. Om te zorgen dat professionals beter op de signalen gaan letten, ze te zien en willen zien, moet buiten kijf komen te staan dat privacywetgeving niet in de weg mag staan van het melden van vermoedens van verwaarlozing, mishandeling of misbruik. Dit zou zelfs zo ver moeten gaan dat melding wordt gemaakt van vermoedens van toekomstig slecht ouderschap.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Internetvrijheid en filters

Staatssecretaris Teeven, 11-4-2011 Minister Verhagen, 11-4-2011 Via de rechter kunnen rechthebbenden straks websites en diensten met illegaal aanbod laten blokkeren die afkomstig zijn uit het buitenland. Dat kan nu al met Nederlandse websites en diensten, maar als deze vanuit het buitenland afkomstig zijn, kunnen ze nog niet worden aangepakt. Een blokkade via de accesprovider kan alleen na tussenkomst van de rechter, als bewezen is dat de betreffende website onrechtmatig handelt en als de websitebeheerder of hostingprovider niet aanspreekbaar zijn. Als Nederlandse ICT-bedrijven de indruk hebben dat uitgevoerde internetfilters dreigen te worden misbruikt voor repressieve doeleinden, doen ze er goed aan samenwerking met de afnemers te staken…
“Bedrijven hebben een bijzondere verantwoordelijkheid om er zelf voor te zorgen dat hun technologie niet in verkeerde handen valt,” aldus minister Verhagen. “Bij activiteiten in het buitenland horen ze activiteiten voor internetvrijheid en vrijheid van meningsuiting te ondersteunen.”

 
Kortom, echte internetvrijheid is alleen voor het buitenland weggelegd.
Lees ook en ook.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Databases overheid met persoonsgegevens – 2

Anderhalve week geleden vroeg ik jullie hulp bij het opzoeken van alle databases van de overheid waar persoonsgegevens in staan. De reacties waren al zeer behulpzaam.
Maar nu merk ik dat ik zelf de bottleneck ga worden bij de verwerking. Dus waarom het crowdsourcen niet gewoon doortrekken naar dat stuk?
In google docs heb ik een spreadsheet aangemaakt waarin de gegevens staan. Die kan iedereen bekijken.
Iedereen die een steentje wil bijdragen aan het bewerken moet even een e-mail adres doorgeven aan privacy at sargasso punt nl. We zullen dit mailadres alleen voor de uitnodiging gebruiken, dat beloof ik.

De eerste twee regels van de lijst zijn uitgewerkt om een beeld te geven van hoe het er uit moet komen te zien. Verder heb ik uit de vorige post en reacties al de nodige begrippen en linkjes geplaatst. Leef je uit, maar let wel goed op als je edit. Check of de database niet onder een andere naam reeds is toegevoegd en let vooral op dat je niet dezelfde database gelijktijdig bewerkt met iemand anders (te zien aan de gekleurde randen om de cellen).

De eerste slag gaf al zeker 23 databases. En dan moet meer dan de helft van de gegeven linkjes nog uitgezocht worden. Een goede start voorwaar.
Let er op dat het alleen maar gaat om databases van de overheid (of agentschappen). Dus iets als een AirMiles database of die van de vereniging voor schuldhulpverleningen hoort er niet tussen. Bij twijfel het opmerkingenveld gebruiken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aanbod

Deze bijdrage van Karin Spaink hebben we van haar eigen blog overgenomen. Het verscheen eerder als column in het Parool.

Bij de Tweede Kamer ligt een voorstel om mensen met uitkeringen die gerelateerd zijn aan de gezinssamenstelling – denk aan kinderbijslag, AOW en bijstand – aan een nadere controle te onderwerpen. De uitkerende instanties mochten al veel: zo kunnen het UWV en de SVB huiscontroles afleggen wanneer ze willen uitzoeken of iemand stiekem samenwoont.

Mensen hebben echter het recht zo’n huiscontrole te weigeren. Dat is vastgelegd in de grondwet en in allerlei mensenrechtenverdragen: zonder een gegronde verdenking en zonder een huiszoekingsbevel mag de overheid een huis simpelweg niet zonder toestemming van de bewoner betreden.

Heel lastig, die burgerrechten, meent de overheid, en trok haar plan. In het voorstel wordt daarom geregeld dat de betrokken uitkeringsgerechtigden het ‘aanbod’ van een huisbezoek krijgen, opdat hun woonsituatie kan worden gecontroleerd. Weigeren mag uiteraard nog steeds – mensenrechten en internationale verdragen kun je immers niet zomaar opzijschuiven – maar al wie zich vervolgens beroept op dat recht, krijgt subiet straf: die wordt namelijk gekort op zijn uitkering. Zulk huisbezoek kan ook worden opgelegd – pardon, ‘aangeboden’ – wanneer er ‘geen aanleiding is om misbruik te vermoeden’.

Het wetsontwerp is ronduit Orwelliaans. Wie gebruik maakt van zijn rechten wordt gestraft, een afgedwongen huisbezoek noemen we voortaan een ‘aanbod’, en we willen de wet zo aanpassen dat de overheid het huis mag controleren van mensen op wie – volgens diezelfde overheid – geen enkele verdenking rust. Met dit voorstel overschrijdt de overheid bovendien een belangrijk principe: burgers moeten nu kennelijk bewijzen dat ze onschuldig zijn, nota bene groepsgewijs, in plaats van dat de overheid een gerichte, individuele verdenking moet kunnen aantonen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alliantie roept op tot Europees onderzoek naar gebruik van biometrie

Londen 31/03/2011 – Een internationale alliantie van maatschappelijke organisaties en personen roept de Raad van Europa in een petitie op om een diepgaand onderzoek te starten naar het afnemen en opslaan van biometrische gegevens door lidstaten.

Overheden eisen in toenemende mate biometrische gegevens (met name vingerafdrukken en gezichtsscans) van mensen op. Deze persoonsgegevens worden opgeslagen op contactloze ‘RFID’-chips in paspoorten en/of identiteitskaarten. Sommige landen, zoals Nederland, Frankrijk en Lithouwen, gaan nog verder en slaan deze zelfs op in databanken.

De alliantie van meer dan 80 ondertekenaars heeft Secretaris-Generaal Thorbjørn Jagland van de Raad van Europa schriftelijk verzocht om de betrokken landen zo spoedig mogelijk om uitleg te vragen of hun wetgeving over dit onderwerp overeenstemt met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en de uitspraken van het Europees Hof voor de Mensenrechten. De secretaris-generaal heeft deze bevoegdheid op grond van artikel 52 EVRM.

In de petitie naar Straatsburg stelt de alliantie: “Het is van vitaal belang om een overzicht te krijgen van de ‘lappendeken’ van verschillende nationale wetten, die dit gevoelige en belangrijke onderwerp reguleren. Er dient een diepgaand onderzoek te worden ingesteld of de mensenrechtengaranties en criteria met betrekking tot de noodzaak (evenredigheid, subsidiariteit en veiligheidsgaranties) die het EVRM eist, ook inderdaad worden gerespecteerd.” In een recent rapport (zie C5) van diezelfde Raad van Europa wordt dit sterk betwijfeld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende