Papa Wojtyla, een echte kerel
Vandaag is op het Sint Pietersplein in Rome paus Johannes Paulus II, Karol Wojtyla, zalig verklaard. Wie mij kent, weet dat ik niet heb zitten kijken. Ik heb het niet zo op pausen of kerken – in tegendeel zelfs. Maar ik wil vandaag toch iets positiefs laten horen over de vorige paus. Ook omdat ik weet dat half Nederland liever leest dat hij pedofielen beschermde. Dat is één kant van zijn verhaal. Er is ook een andere.
Alle Italiaanse politici zeggen wel eens iets negatiefs over de maffia. Veilig vanuit Rome of Milaan hebben ze altijd wel een plichtmatig tekstje paraat over het grootste probleem van dit land, waar ze vervolgens niets wezenlijks aan willen veranderen. Vooral omdat ze er tot over hun oren in zitten, waarschijnlijk.
Papa Wojtyla niet. Dat was een kerel met lef. Hij ging in 1993, een jaar na de aanslagen op rechters Paolo Borsellino en Giovanni Falcone, naar Agrigento op Sicilië en maakte zich allemachtig boos tijdens een openluchtmis:
…die veel mensenlevens op hun geweten hebben, moeten begrijpen dat het vermoorden van onschuldigen niet toegestaan is. God heeft een keer gezegd: niet doden. Geen mens, geen groep mensen, geen maffia kan dat allerheiligste door God gegeven recht veranderen en vertrappen.