Paars, toen en nu

Sinds VVD en PvdA in 2012 samen zijn gaan regeren, is vaak een vergelijking gemaakt tussen Paars toen en nu. Daarbij valt overigens op dat we dit kabinet niet paars noemen, ook al is het dat in zuivere vorm: het mengen van blauw en rood leidt immers tot de kleur paars. De kiezers Hoe dan ook: die vergelijkingen zetten ons aan het denken. Zo schreef politiek commentator Tom-Jan Meeus in maart van dit jaar in NRC Handelsblad dat samenwerking tussen links en rechts in Nederland misschien wel per definitie  tot weerzin van de kiezers leidt. De kiezer wil het misschien wel gewoon niet. Punt. Paarshaat, noemt Meeus dat. Hij stelt dat dit gevoel leidde tot de verpletterende verkiezingsnederlaag van de paarse partijen in 2002. Die openbaarde volgens Meeus 'hoe paradoxaal, een diepe weerzin tegen de professionals: tegen politici die moeiteloos samenwerkten hoewel hun partijen, PvdA en VVD, elkaar sinds de jaren vijftig naar het leven stonden'.

Foto: BlackburnPhoto (cc)

Bruggen slaan: opmaat voor een goed huwelijk?

COLUMN - In het regeerakkoord getiteld Bruggen Slaan wandelen de verschillen tussen VVD en PvdA broederlijk naast elkaar. Opmaat voor een goed huwelijk?

Jaren geleden zat ik op zwoele zomeravond een duveltje te drinken op een terras in het Vondelpark. Naast mij zat een jong stel. De liefde was nog uiterst pril. Zij had dreadlocks en een T-shirt van een of ander alternatief bandje. Hij ging casual gekleed, maar wel netjes. Zij bespraken van alles en zo nu en dan kwamen geopolitieke zaken ter sprake. De jongen verbloemde zijn bewondering voor George W. Bush, die niet lang daarvoor Irak was binnengevallen, niet. Vond ze niet leuk. Hij sprak zijn bewondering uit over Israël, enig democratisch baken in een dictatoriale zee. Vond ze niet leuk. Ze had geen weerwoord. Maar aan haar gezucht hoorde je dat ze vond dat ze wel íets moest doen. Op een gegeven moment ging zij over op een andere tactiek. Zodra de jongen iets zei wat tegen haar overtuiging inging, pakte ze hem op zijn bek. Ze zoende zijn rechtse praatjes weg. Ik sluit niet uit dat de twee nog steeds heel gelukkig samen zijn. 

Waar twee geloven slapen op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Zo luidt het gezegde. Maar juist een huwelijk waarin twee geloven samen komen, kan een gelukkig huwelijk zijn. Zolang beide gelovigen elkaars geloof maar respecteren, niet moeilijk doen over de verschillen, elkaar vrij durven laten, zo nu en dan moeite doen om zich in de ander in te leven en geen moeite doen om de ander te bekeren. Als de respectievelijke families ook niet al te veel problemen maken, dan kan dat tot vele jaren van vreedzaam samenzijn leiden. Tenminste, dat denk ik. De realiteit zal ongetwijfeld wat weerbarstiger zijn. Eva Jinek en Bram Moszkowicz zijn ook uit elkaar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.