Het Tahrir-frame

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Abhorsen.

In Paul Scheffers laatste, en inmiddels al veel besproken boek, noemt hij onder andere de noodzaak tot een Europese of westerse variant van de Islam. Als we echter de Franse Islamkenner Olivier Roy moeten geloven hebben we reeds dagelijks te maken met een westerse variant van de Islam; alleen niet zoals Paul Scheffer hem voor ogen heeft.

Olivier Roy bepleit dat op dit moment bijna iedereen in het Islamdebat een fout uitgangspunt heeft. De radicale Islam in het westen is niet cultuurgebonden, het is geen traditionele vorm van de Islam die is meegenomen uit het Midden-Oosten. De excessen waar wij in het westen te maken mee hebben zijn onderdeel van wat hij benoemt als het neofundamentalisme binnen de Islam. Deze nieuwe vorm van Islam is juist in het westen ontstaan en zet zich af tegen elke vorm van cultuur. Ook tegen de traditionele Islam zoals deze in het land van herkomst beleden wordt. Tenminste, als men al een land van herkomst heeft! Uit zijn onderzoek blijkt dat deze groep moslims voornamelijk bekeerlingen zijn, in een aantal gevallen zelfs zonder een eerdere religieuze achtergrond.

De aantrekkingskracht van dit neofundamentalisme zit hem in het feit dat deze ontdaan is van cultuur. De traditionele Islam wordt vaak door deze bekeerlingen als zwak ervaren. Men heeft geen tijd voor de diepere theologie, maar geven de voorkeur aan de onmiddellijke “waarheid”. In een interview in Filosofie Magazine beschrijft Olivier Roy deze mensen als volgt: