Kunst op zondag | Weg met ons

Dienstmededeling: Op zondag neemt Peter u normaliter mee op reis door cultureel en kunstzinnig Nederland. Maar ons bereikte het nieuws dat dit onderdeel zelfs voor Sargassobegrippen te links was. Het is immers 2018, en er waait een rechtse wind. Sargasso vindt het daarom tijd verandering, eens een andere kijk op de zaken. En daarom deze week eens iets anders. Het kan natuurlijk ook dat Peter op vakantie is, en we toch iets moeten. Maar dat laten we in het midden. Laat u dus dit keer bij de hand nemen door Kamerlid Thierry Baudet, van het alom gewaardeerde Forum voor Democratie, die ons langs de kunst in de Tweede Kamer leidt. Of lijdt, dat onderscheid wordt ons in ieder geval niet helemaal duidelijk. https://youtu.be/-CO5aXjrhHo

Door: Foto: Francesca de Freitas (cc)
Foto: dryhead (cc)

De oorlog tegen onszelf

, door

Nu de oorlog tegen kerst voor dit jaar weer voorbij is, en we ons langzaam kunnen opmaken voor de oorlog tegen pasen (#zinin), valt me weer eens op in hoeverre rechts probeert te bepalen hoe iedereen in Nederland de feestdagen, oh shit, sorry, de kerstdagen moet beleven. “Prettige feestdagen” zeggen is een teken van cultuurverval. Nee, je moet “kerstdagen” zeggen. En dan nog iets als “gelukkig nieuwjaar” ofzo, omdat het tweede toch echt iets minder inclusief is dan het eerste. En inclusief is ook al een vies woord geworden, dus vandaar. En bij kerst hoort natuurlijk een kerstboom. Ikzelf heb zo’n stervend stuk hout in je huiskamer al jaren geleden in de ban gedaan, maar tegenwoordig komt je naam ergens op twitter op een lijstje te staan met landverraders als dat bekend wordt. Of een lijstje van mensen waarmee na de ‘omwenteling’ zal worden afgerekend (zwaait).

Ook de koning was hiervoor niet immuun. Hij waagde het om geen doodgaande den zichtbaar in beeld te hebben staan tijdens zijn kersttoespraak (ik persoonlijk zou het een feestdagenvoordracht willen noemen) en werd aangehaald als voorbeeld van het verval van onze cultuur. Neutraal verslaggever Wierd Duk viel het ook op, en de Telegraaf tikte het relletje rustig over in haar kolommen, maar vergat erbij te vermelden dat er al minstens 30 jaar geen boom binnenshuis is te bekennen, bij die koninklijke toespraak. Waarschijnlijk vanwege de naaldenallergie van de gemiddelde gereformeerde medemens, overigens. En die tolereren en accommoderen hoort blijkbaar wél bij onze cultuur.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.