Soms heb je van die bands die bekender zijn buiten hun eigen land dan van waar ze vandaan komen. Dit is ook het geval met Enablers, een viertal dat resideert in San Fransisco, maar toch meer aanhang weet te vinden in Europa. Afgelopen zaterdag traden ze op in De Nieuwe Anita in Amsterdam dat wederom aantoonde een goed gevoel te hebben voor onafhankelijke indie-bands. Het was de aftrap naar een Europese tour die de band moet leiden langs een aantal podia, onder andere in Parijs, Manchester en Madrid. Eerder dit jaar waren ze ook al te zien in Bitterzoet dat op de maandagavonden met Subbacultcha en Amsterdam Underground Collective een programmering neerzet die in de gaten moet worden gehouden. Bij opkomst op het bescheiden podium bleek dat de heren al enigszins op leeftijd waren en ook hun staat van dienst toont een behoorlijke mate van gerijptheid. Zo heeft gitarist Joe Goldring bijvoorbeeld samengewerkt met leden van Swans, June of '44 en Neurosis. Beide gitaristen (een bas ontbreekt) zijn onverbeterlijke tokkelaars, hetgeen duidelijk hoorbaar is in uitgesponnen arrangementen waarbij de gitaren naadloos in elkaar overlopen om het gebrek aan bas op te vangen. De composities krijgen daardoor een sterk wiskundig karakter en leunen ook regelmatig op jazz, ondersteund door de ritmes van de drum. Daar overheen proclameert zanger Pete Simonelli zijn poëtische teksten. Afgelopen zaterdag werd het gevoel van een voordracht versterkt door de gelijkvloersheid van podium en zaal waardoor het publiek volledig kon opgaan in muziek en tekst.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Leuke discussie op Slashdot: Wikipedia-oprichter Jimmy Wales vraagt belangstellenden welke -door copyrights beschermde- werken ze zouden ‘vrijkopen’ voor 100 miljoen dollar.
I was recently asked this question by someone who is potentially in a position to make this happen, and he wanted to know what we need, what we dream of, that we can’t accomplish on our own, or that we would expect to take a long time to accomplish on our own.(link)
Zijn er Nederlandse werken die “bevrijd” moeten worden? De Winkler Prins? Lexis-Nexis? Het volledige oeuvre van Rob de Nijs?
In een zompige kleine zaal van Paradiso stonden gisteren mijn nieuwe helden geprogrammeerd; A Frames uit Seattle. Dat het er bij het optreden van A Frames met de benen uit hing, was toch wel een verrassing voor dit drietal. Het had er dan ook mee te maken dat net daarvoor het uitverkochte concert van the Knife in de grote zaal was afgelopen en velen dachten nog even te gaan genieten van een obscuur naprogramma in de bovenzaal. Dat de muziekstijlen van deze bands toch iets te ver uiteen liggen, bleek al na twee nummers waarna in de kleine zaal eindelijk weer wat zuurstof in de lucht kwam en de helft van de aanwezigen het alweer voor gezien hield. Toch was ook dit geen slechte score voor A Frames want in Nederland zijn ze nauwelijks bekend en wellicht hebben ze er nu een kleine schare nieuwe fans bij van the Knife die toch waren blijven hangen.
Het is te danken aan de Konkurrent (distributie van A Frames in Nederland) dat dit concert überhaupt in Amsterdam plaats vond, want oorspronkelijk stonden ze alleen geboekt in Groningen en dat terwijl er nog ruimte was in hun schema. Het gevolg was wel dat de heren aan het eind van hun tour aan het eind van hun Latijn waren en een beetje futloze indruk maakten (m.u.v. de drummer). Het deerde echter verder niet.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Verkiezingstijd is dé tijd om de kiezer eens flink in het hart te raken. En wat gaat de kiezer meer aan het hart dan televisieprogramma’s. Je kon de klok dan ook gelijk zetten op de ophef en kamervragen over Lingo en De Gouden Kooi. Toen ik gisteren al zappend bij de TMF-awards uitkwam, was ik getuige van de volgende rel. Een stadion vol pubers, broze en kneedbare kinderzielen nog, werd getrakteerd op een optreden van vaderlandse rockers Kane.
Het was een even stuitende als verontrustende vertoning. Zanger Dinand Woesthoff verscheen met twee blauwe ogen ten tonele, ging op z’n bek, goot een fles champagne over zichzelf leeg, verkrachtte Helter Skelter van The Beatles, en riep met het schuim op de mond iets over rock ’n roll.
Tot zover Kane. We weten nu ook waarom Ozzy Osbourne altijd direct even een tetanusshot haalt nadat hij de kop van een vleermuis heeft afgebeten. Maar kan iemand Dinand dat vertellen?
Het publiek reageerde ook enigszins ontsteld. ‘Hebben jullie zin in een feestje?!’, was de retorische vraag die Dinand hen vooraf toeschreeuwde. Nou, dat hadden ze wel. Wisten zij veel dat Kane dit bal der hondsdolheid bedoelde. Een paar rappende straatjongens met bitches en een hoop bling, dat is wat de meeste TMF-kijkers onder een feestje verstaan. Geen delirische Beatles-cover.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.