Kiezen en Delen | Wilskrachtige werknemers

Dat de robots komen om onze banen te stelen is nu duidelijk. In een strip wordt het probleem zo samengevat: Werkgever tegen werknemer: “U werkt één uur per dag en surft zeven uur per dag op internet... we hebben nu een machine die datzelfde kan.” Beetje flauw. Maar in de kern zit een echt probleem dat iedere werknemer herkent: gebrek aan wilskracht. We werken meestal niet zo hard als we denken dat we zullen doen. Als je student bent, of zzp’er, heet dat uitstelgedrag. Je moet vandaag iets afmaken, maar er komt een berichtje tussendoor dat nu even leuker is - morgen maak je die klus echt af. Maar morgen bestaat Facebook nog steeds, en zou je bovendien al iets anders afmaken. Werk je voor een baas, dan heeft dat uitstelgedrag nog grotere consequenties. Niet alleen wordt alles haastwerk, maar het kan je zelfs je salarisverhoging of bonus kosten. En voor die werkgever kost het ook nog geld. Drie economen hebben nu aangetoond dat daar iets aan te doen is. Het uitstelgedrag van werknemers, in dit geval 124 Indiase datatypisten, wordt beïnvloed door het moment en de manier waarop ze betaald krijgen voor hun werk. En nog belangrijker: de werknemers zijn zich ervan bewust zijn dat ze aan uitstelgedrag lijden, en willen daar eigenhandig ook best iets aan doen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

PvdK

Een bijdrage van Jelle van Dijk, docent interactie-ontwerp en gebruiksgericht ontwerpen aan de Hogeschool van Utrecht.

Ik heb ooit in een boekje gelezen dat je echt goede ideeën niet te vroeg met anderen moet delen, want dan wordt het ontluikende plantje direct in de kiem gesmoord. Maar ja, ik heb helemaal geen tijd om al mijn goede ideeën eerst tot volle wasdom te laten komen. Morgen heb ik al weer een nieuw goed idee. Bovendien heb ik veel mensen nodig die mee doen, dus ik kan maar beter gelijk beginnen met reclame maken.

Ik ga namelijk een nieuwe politieke partij oprichten. Deze partij snijdt dwars door alle bestaande tegenstellingen heen. (We zijn niet links, niet rechts: we zijn zelfs niet rechtdoor!). Het is een partij gebaseerd op het idee van kwaliteit. Niet per se de kwaliteit van Robert Pirsig, maar toch, ik kan niet ontkennen dat ik dat altijd een inspirerend boekje heb gevonden: Zen en de kunst van het motoronderhoud. We gaan minstens 30 zetels halen en komen direct in de regering.

Hoe zal ik hem noemen? Partij voor de Kwaliteit?

Of misschien iets hips: Essence’12!

Nu ja, het gaat in onze partij sowieso niet zozeer om de vorm, maar om de inhoud, dat begrijp je.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Snel afschaffen die basisbeurs

Gemotiveerde studentes (Foto: Flickr/MC Quinn)

Nederland kent een aantal subsidies die vooral ten goede komen aan de wat beter gesitueerden. De hypotheekrenteaftrek is daarvan de bekendste. Maar de studiefinanciering is een goede tweede. Het is dus niet meer dan logisch dat de stufi wordt meegenomen bij de zoektocht naar mogelijkheden om te bezuinigen.

Het tegenargument is natuurlijk dat de drempel naar het hoger onderwijs verhoogd wordt. Maar studenten met minder vermogende ouders hebben vanaf het ontstaan van de basisbeurs al moeten bijlenen om rond te komen, of er een baan naast nemen. Voor hen zal nog meer lenen niet de drempel naar het hoger onderwijs verhogen. Dat zal hoogstens gelden voor de groep die naast de beurs door hun ouders onderhouden worden of werken. Maar is het werkelijk een groot probleem als zij wat moeten lenen?

Sterker nog, misschien is de drempel naar het hoger onderwijs momenteel wel te laag. Minister Plasterk constateerde onlangs de het stelsel uit zijn voegen barst. Op naar een stelsel van hoger onderwijs waarin de motivatie om kennis op te doen vele malen zwaarder weegt dan de vrees om een studieschuld op te lopen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Loting geneeskunde sluit gemotiveerde studenten uit

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand stuk is een open brief van Jaron van de Wardt, die graag geneeskunde zou studeren, aan minister Plasterk en verscheen in aangepaste vorm eerder in de Volkskrant

Hooggeachte heer Plasterk,

Om meteen maar met de deur in huis te vallen: ik baal, ik baal als een stekker. Dit ten eerste omdat het mij voor de derde keer op rij niet is geluk ingeloot te worden voor de opleiding geneeskunde, de studie die ik al vanaf het begin van de middelbare school wil gaan volgen. En dit ten tweede omdat er volgens mij op veel punten zaken te verbeteren of aan te passen vallen op het gebied van de numerus fixus, hier betreffende geneeskunde. Vandaar dat ik in deze brief zal proberen duidelijk te maken op welke punten het volgens mij mis gaat en waarom iemand zoals ik het toch echt wel verdient om geneeskunde te mogen studeren. Dit in de hoop dat daar iets mee en ook aan gedaan kan worden. In het volgende gedeelte zal ik deze punten aandragen en uiteenzetten.

Ik heb veel aandacht gekregen voor deze zaak doordat de vader van mijn vriendin, Koen Gerritsen, de Tweede Kamerleden een e-mail heeft gestuurd waarop veel reacties zijn binnengekomen. Hieronder was ook PvdA-kamerlid Angelien Eijsink. Zij tipte ons dat er het beste een brief gestuurd kon worden aan de minister van onderwijs, cultuur en wetenschap zelf. Wel, zie hier het resultaat.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.