Er was eens, lang lang geleden, een jongetje dat zat te glunderen in de schoolbanken. Tijdens de lessen geschiedenis en maatschappijleer kreeg hij te horen welke unieke ontwikkelingen het piepkleine koninkrijk waarin hij woonde allemaal doormaakte. Tegen de grote boze buitenwereld in verwierven de mensen vrijheden op zaken die jarenlang taboe waren. De grote boze kerkmeneren konden niet langer tegenhouden dat beschikking over het eigen leven, abortus en zelfs een stukje drugsgebruik vrij gegeven werden. Het gebeurde niet zonder slag of stoot en er gingen eindeloze discussies aan vooraf. Maar uiteindelijk kwamen er dan toch wetten, regels en afspraken waar men uitstekend mee kon leven. En in die strijd weerstond men de druk van het grote conservatief christelijke buitenland om de wetten toch vooral niet door te voeren. Kijk, dat was nou eens kracht tonen! Het jongetje groeide op, werd man en ging meehelpen om het kleine landje nog beter te maken en te zorgen dat alle vastgeroeste waarden ter discussie gesteld werden zodat nog meer mensen een gelukkig en gezond leven zouden kunnen leiden. Maar op een zekere dag keek de man verschrikt om zich heen. Terwijl hij nog bezig was met het vechten voor een nieuwe, betere samenleving, waren ze achter zijn rug al een tijdje bezig om alle bereikte zaken weer af te breken. Een smoes was voldoende. Een suïcidaal Frans meisje was genoeg om de paddo's te verbieden. Verkeersdrukte aan de grens kon gebruikt worden om de coffeeshops aldaar te temmen. De nabijheid van scholen werd gebruikt om de coffeeshops in de steden uit te dunnen (niet de tabakswinkels). Een paar aanslagen in de wereld en twee in Nederland zijn gebruikt om de privacy en de vrijheid stevig in te perken. En nu gaan ze ook nog eens zitten morrelen aan de regels rondom abortus.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De passage in zijn te verschijnen boek waarin GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak toegeeft te hebben deelgenomen aan een inbraak in het Ministerie van Economische Zaken brengt GroenLinks schade toe, zo heeft Femke Halsema gezegd. Ja, dank je de koekkoek, maar wat betekent dit voor het functioneren van Duyvendak als Kamerlid? Kan iemand met een verleden als dit Kamerlid blijven?
Natuurlijk, rechts Nederland omschrijft milieu-activisten per definitie het liefst als terrorist en vindt dat hij moet aftreden. De achterban van GroenLinks en SP schijnt – in een onderzoek van Maurice de Hond, dat wel – de inbraak te billijken vanwege de idealistische achtergrond en ziet blijkbaar geen bezwaar. Moet een Kamerlid per definitie van onbesproken gedrag zijn? En wat betekent dat dan? Geen strafbare feiten hebben begaan? Geen feiten hebben begaan die wellicht ooit tot een veroordeling hadden kunnen leiden? Niet op familiefeestjes met z’n aangeschoten klauwen aan z’n schoonzus hebben zitten? Volgens mij zijn dat geen bruikbare criteria. Zelfs niet als iemand een strafbaar feit heeft begaan en daarvoor in de gevangenis heeft gezeten. Na het uitzitten van je straf word je immers geacht je schuld aan de maatschappij te hebben voldaan. Of een partij dan nog met je in zee wil, is een tweede.
‘There is no doubt the West is suffering from a dangerous moral disorientation. It is not clear that we value the very idea of the West any more. Enlightenment values such as genuine inquiry and reason, which ought to flow like blood delivering a vibrant pulse to the Western project, have been dislodged by the noxious intruders of unreason and fear. If talk about the Enlightenment sounds like some quaint historical curiosity debated by poseurs in the ethereal world of academe, think again. The determination to quash inquiry and reason infiltrates just about every aspect of our lives.’
Janet Albrechtsen in the Australian over de westerse moraal. Naar aanleiding van een discussie-avond met Ayaan Hirschi Ali.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.