Laat Europa het asielvraagstuk nu eens echt grondig aanpakken

Europa kan de humanitaire crisis in de Middellandse Zee niet langer negeren. Als het de dood van nog meer vluchtelingen wil vermijden, zal het haar asielbeleid moeten repareren, haar aanwezigheid op zee moeten vergroten, en een sterkere rol in Libië moeten spelen. Er is iets fundamenteel mis met Europa’s benadering van irreguliere migranten. Na de scheepsramp op de Middellandse zee, waarbij meer dan 700 migranten omkwamen, heeft de Europese Commissie een 10-puntenplan van aanpak over migratie onthuld. Dat bevat een aantal goede punten, maar het kan slechts het begin zijn. Ten aanzien van migratie en asielbeleid loopt er een breuklijn tussen Noord en Zuid door de EU. Onder het verdrag van Schengen (waar het VK en Ierland geen deel van uitmaken) zijn alle leden verantwoordelijk voor de veiligheid van de buitengrenzen van de Unie. De veronderstelling is eenvoudig: in een gebied met vrije beweging zonder grenzen zijn de migratieproblemen van één lidstaat de problemen van de Unie als geheel. Maar de EU heeft al twintig jaar geen gemeenschappelijk migratiebeleid.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.