Duopolie | Vergroot het internet politieke polarisatie?

Nieuwsvergaring op het internet wordt maar in beperkte mate gedreven door de wens om een bestaande mening te versterken, volgens een pas gelauwerde econoom. Invloedrijke sociale wetenschappers beweren dat het internet een soort 'echo-kamer' is, waarin mensen elkaar versterken in hun (radicale) meningen en de tegenargumenten links laten liggen. Econoom Matthew Gentzkow deed empirisch onderzoek naar die claim en andere aspecten van de markt voor nieuws. Voor zijn werk won hij twee weken geleden de prestigieuze John Bates-Clark Medal, een onderscheiding die elke twee jaar wordt uitgereikt aan een econoom jonger dan veertig jaar. In een artikel over echokamers, proberen Gentzkow en zijn collega Shapiro de mate van ideologische segregatie op het internet te meten. Daartoe kwantificeren zij eerst 119 nieuwswebsites in de VS op een schaal van 0% conservatief tot 100% conservatief. Zo wordt bijvoorbeeld foxnews.com als zeer conservatief, en nytimes.com als weinig conservatief ingeschaald. Vervolgens delen ze het zoekgedrag van internetgebruikers in een onderzoekspanel in als conservatief of liberal, op basis van de ideologische inhoud van de nieuwspagina’s die de gebruikers bezochten.

Door: Foto: Duopolie

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.