Een (verlate) analyse van de verkiezingsuitslag en een pleidooi voor een nieuwe linkse boodschap.
Goede literatuur zegt soms meer in een paar regels (en doet dat beeldender) dan paginalange analyses ooit zouden kunnen. Zo ook de volgende passage uit George Orwells Coming Up for Air (p. 13 van de recente Penguineditie), waar de protagonist George Bowling, een vijfenveertigjarige verkoper van verzekeringen in bezit van vrouw, kinderen, kunstgebit en een huis op afbetaling, het volgende opmerkt:
Merely because of the illusion that we own our houses and have what's called 'a stake in the country', we poor saps […] are turned into [the property developer's] devoted slaves for ever. We're all respectable householders – that's to say Tories, yes-men and bumsuckers. Daren't kill the goose that lays the gilded eggs! And the fact that actually we aren't householders, that we're all in the middle of paying for our houses and eaten up with the ghastly fear that something might happen before we made the last payment, merely increases the effect. We're all bought, and what's more we're bought with our own money. Every one of those poor downtrodden bastards, sweating his guts out to pay twice the proper price for a brick dolls' house that's called Belle Vue because there's no view and the bell doesn't ring – every one of those poor suckers would die on the field of battle to save his country from Bolshevism.