De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Niet links, niet rechts
Een wijs filosoof zei ooit:
“Our Devil has two wings (both left wing and right)
They carry him far on this anarchic flight”
Okay, okay, het is een songtekst van uit Skyclad’s ‘A Broken Promised Land’. Maar de termen links en rechts lijken een volledige come-back te hebben gemaakt. Tot een aantal jaren terug, waarin het politieke centrum de macht had, leken deze begrippen nagenoeg verdwenen te zijn. Beide zijn inmiddels echter uit hun graf opgestaan, maar worden ze wel gebruikt in de oorspronkelijke context? Van de rechts-extremist tot de linkse landverraders: zeker op het Internet zijn beide termen weer helemaal hot. Maar welke relatie hebben ze nog met de achterliggende betekenis?
De oorsprong
De begrippen rechts en links komen voort uit de indeling van het Franse Parlement, de Assemblée Nationale. Oorspronkelijk zaten zij die trouw waren aan de toen nog aanwezige koning rechts (conservatieven – adel, kerkelijke leiders en monarchisten) en zij die opkwamen voor de rechten van de burgers en voor verandering (lees revolutie) links (de liberalen, nationalisten en anarchisten). Een hele andere verhouding van links en rechts die wij nu gewend zijn.
Na de Franse revolutie verschoven de verhoudingen drastisch. Degenen met een socialistische inslag waren links gezeten en de nationalisten en liberalen verschoven naar rechts. Rechts bestond voornamelijk uit de rijke burger die zo min mogelijk staatsbemoeienis wilde. Weinig belasting en weinig regels. De staat was er enkel voor het noodzakelijke. Omdat hierdoor ook geen rechtsbescherming was voor o.a. arbeiders, was het vrij letterlijk iedereen voor zich, wat leidde tot grote armoede onder de bevolking en een enorme inkomensongelijkheid. Zij die opkwamen voor de belangen van het grote arme gedeelte van het volk zaten aan de linkerkant. Dit is de basis voor wat wij tot voor kort onder links en rechts verstonden. Of nog steeds verstaan?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.