Slag bij Waterloo-festival: ‘And the rest is history’

In Nederland vindt in de zomer eigenlijk elk weekend wel een festival plaats. Soms zijn dat grote evenementen en soms hele kleine bijeenkomsten. Een voorbeeld van zo'n kleiner evenement is het Slag bij Waterloo-festival in Rotterdam dat aanstaande zaterdag 14 juni zijn zesde editie beleeft. Wat voor mensen organiseren dit soort dingen eigenlijk, hoe komen ze op het idee en wat komt er allemaal bij kijken? Voor een antwoord op deze vragen toog GeenCommentaar naar Rotterdam voor een gesprek met de studenten Frederik Muskens, het opperhoofd van dit jaar en Jurjen Mooiweer, een van de jongens die al vanaf het begin betrokken is. Met de vijf andere bewoners van hun studentenhuis in de Waterloostraat vormen zij de organisatie van dit jaarlijkse gratis festival, waar dit jaar niet alleen diverse bandjes, maar ook straattheater, een openluchtgalerie en diverse workshops voor kinderen te bekijken, te beluisteren en te beleven zijn. JM: Ergens in februari in 2003 vierden wij ons jaarlijkse kerstdiner met al onze oud-huisgenoten. Op een gegeven moment komen twee jongens binnen met Napoleonpakjes aan en zeggen dat ze een belangrijke mededeling hebben. Ze hadden al een tijd geroepen dat ze een feest wilden geven, iets van een barbecue met bier op straat, voor de buurt. Nu kondigen ze aan dat ze het ook echt gaan organiseren en dat iedereen is uitgenodigd. Dat was een soort van point of no return: nu moesten ze! Het feest zou plaats moeten vinden op 18 juni: de dag van de Slag bij Waterloo.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.