Deze maand zal het 50 jaar geleden zijn dat het roemruchte Woodstockfestival werd gehouden. Het geplande verjaarsfeestje gaat definitief niet door. Teveel tegenslagen met zich terugtrekkende artiesten tot gevolg. Nostalgisch zwijmelen bij de ‘meer dan complete’ Woodstock (38 cd’s, video, boeken en wat extra’s) is er niet bij, want uitverkocht. Bij de uitgever kunt u wat magerder varianten van dit historisch popfestivalletje verkrijgen. Dat Woodstock vooral bekend is van popmuziek komt natuurlijk omdat de vercommercialisering van dat soort muziek en van het toenmalige hippiegebeuren de bekendheid levend houdt onder een groot publiek. Maar de geromantiseerde idealen van ‘vrijheid, blijheid’ zouden nooit op dat weiland van een boerderij in Bethel zijn geland als niet op anderhalf uur rijden in noordoostelijke richting de Maverick Art Colony was gesticht in, jawel, Woodstock. Nu wil het toeval dat het Mute-label ook met een bijzondere verzamelbox uitkomt. In het najaar mogen we een box met vijf vinylplaten verwachten waarop 58 versies staan van 4’33”, de vermaarde stiltecompositie van John Cage. In augustus 1952 werd het werk voor het eerst uitgevoerd in de Maverick Concert Hall, in Woodstock dus.
Zingen doet leadzanger Milan Fras voor geen meter, maar dat maakt deze versie van Jesus Christ Superstar er niet minder swingend om.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Je moet het maar durven: in Noord-Korea een ironisch marsdeuntje zingen waarmee je klokkenluiders en lekkers als Snowden & Manning bezingt.
U denkt wellicht: ja, dank je de koekoek, een of andere grappenmaker heeft wat concertmateriaal samengevoegd met beelden van een partijbijeenkomst. Maar het betreft wel degelijk een concertregistratie uit de documentaire die regisseur Morten Traavik in 2015 van de trip maakte: When Rock Arrived in North-Korea: liberation day, samengevoegd met beelden van het concert op de Noord-Koreaanse staatstelevisie.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Laibach geeft hier een prima nummer om het oude jaar mee af te sluiten, “with a static scream locked on your face…”
I see visions of outrage
Europe is falling apart
In the absence of war
We are questioning peace
In the absence of god
We all pray to police
De immer lezenswaardige publieksintellectueel Bas Kromhout gooide er vanochtend nog maar een Laibachje in. Right on the money.
Laibach zou Laibach niet zijn als ze zelfs een muziekclipje over de majestueuze kleurrijkheid van religie niet zouden kunnen omkeren in een nachtmerrie over totalitaire systemen.
Het is hun handelsmerk: de band maakte furore met Teutoons-totalitaire parodieën op Queens One Vision en Opus’ Life is Life.
De autoriteiten in voormalig Joegoslavië wisten niet goed hoe ze het gezelschap moesten duiden: waren het echt neofascisten of staken ze eigenlijk de draak met het communistisch regime? Subversief was het hoe dan ook, dus werd de band gedurende de jaren tachtig een tijdlang verboden. Niet dat dit veel hielp, ze ging ondergronds gewoon door.
Het Sloveense Laibach maakte in de jaren tachtig furore met de ontdekking dat je heel veel popliedjes iets behoorlijk fascistisch kunt meegeven als je ze in marstempo brult (liefst ook nog in het Duits). De dame en heren hebben overigens net een nieuw album uit, maar het klinkt tegenwoordig allemaal wat braver.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.