Brief aan Jolande Sap

Geachte mevrouw Sap, Afgelopen week was ongetwijfeld een van de turbulentste weken uit de Nederlandse parlementaire geschiedenis. Niet alleen viel deze week het kabinet, maar de scherven die dat opleverde, werden nog dezelfde week weer geplakt. Ik kan me niet voorstellen dat dat al eens eerder is gebeurd. Dankzij kordaat optreden van Jan Kees de Jager, Alexander Pechtold, Arie Slob en u, staan we er opeens misschien wel beter voor dan een week geleden. De Kunduzcoalitie, tot voor kort een naam met een zure bijsmaak van mislukking, veranderde en passant in een geuzennaam. Hulde! Laat ik beginnen te zeggen dat het goed is dat er een akkoord ligt. Ongeacht de inhoud. Na al onze grootspraak ten opzichte van landen met een te hoog begrotingstekort zouden we natuurlijk episch voor lul staan als we zelf de boel niet rond zouden krijgen. Bovendien zou het wel eens het verschil tussen trippel A en dubbel A kunnen zijn, wat weer een hoop rente op staatsobligaties scheelt. Wát er precies in het akkoord staat, doet veel minder ter zake. Critici hebben volgens mij gelijk als ze zeggen dat de houdbaarheidsdatum ervan, 12 september is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.