Kunst op zondag met Lego

Is animatie kunst? Ik heb er geen verstand van, maar weet vrij zeker dat het dat wel kán zijn. Immers, toen ik lang geleden een bijdrage leverde aan het controleren van de opleidingskwaliteit van hogescholen, heb ik ook wel eens een animatie-opleiding aan een kunstacademie bezocht. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alle animatie kunst is. In dit geval twijfel ik. https://www.youtube.com/watch?v=DmrkUntwNBw De beste man (Joshua Shawner) die de korte film The Barracuda Heist heeft gemaakt verveelde zich helemaal wezenloos de tering, in zijn huis, tijdens de Covid lockdown. En dus maakte hij een film. Een stop motion film, met legopoppetjes. Vrijwel in zijn uppie. Stop motion, voor de mensen die nog niet op de link hebben geklikt, wil zeggen dat hij oneindig vaak de Legopoppetjes in dit verhaal een minuscuul stukje verzet heeft, elke keer een foto nemend, totdat deze achter elkaar de kwartier lange film vormen. Dus hoewel ik niet 100% zeker weet of dit helemaal passend is voor deze rubriek: alleen al de Herculeaanse arbeid van de maker maakt dat 'ie wat mij betreft de spotlight verdient. De film is daarnaast heel mooi en met de nodige humor gemaakt. Hij heeft zelfs een prijs gewonnen op een lokaal filmfestival. En: een kleine 3 miljoen mensen hebben inmiddels de moeite genomen 'em uit te checken. Ik zou zo zeggen: volg dat voorbeeld, het kan gewoon vanuit je luie stoel en je hoeft er niet eens een museum oid voor in.

Door: Foto: Schermafbeelding animatiefilm The Barracuda Heist op Youtube - Hamster Productions.
Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Kunst op Zondag | Kunst volgens Google

, door

COLUMN - Ik had het beloofd aan de man die deze rubriek nu al meer dan 25 jaar (of zoiets) verzorgt. Ik had P.J. Cokema beloofd hem uit de brand te helpen. Ik had hem beloofd dat ik twee zondagen op rij Kunst op Zondag zal verzorgen. Deze zondag was de eerste. Ik heb gefaald. Althans, ik heb in die zin gefaald dat het mij niet gaat lukken om deze rubriek op een volwaardige manier te vullen. Op een halfslachtige manier gaat het overigens wel lukken. Daar bent u nu getuige van, mocht u nog niet zijn afgehaakt.

Het zit zo. Ik kwam met m’n planning in de knoei. Alhoewel, ik doe eigenlijk nooit aan planningen. Dan kun je er ook niet mee in de knoei komen. Het was dan ook bij manier van spreken. Het komt er in het kort op neer dat ik woensdagavond mij ineens herinnerde dat ik P.J. Cokema had beloofd om op twee zondagen zijn rubriek te verzorgen. Het loopt wel los, dacht ik bij m’n eigen, ik heb nog meer dan genoeg avonden om iets in elkaar te flansen. Maar ik was vergeten dat ik nog een ander stuk moest schrijven. En dat ik de meeste avonden niet in de gelegenheid zou zijn om achter mijn computer te kruipen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

KOZ | Johan Fabricius in de Eerste Wereldoorlog

, door

COLUMN - Eigenlijk had ik hier de Kunst op Zondag van vandaag willen wijden aan staatsieportretten. Dit in het kader van de verjaardag van onze geliefde Koning (driewerf hoera). Echter, omdat ik in het kader van diezelfde verjaardag van diezelfde geliefde koning afgelopen vrijdag tot diep in de nacht aan de boemel was geweest terwijl ik de dag daarop weer om 8 uur naast mijn bed stond om, samen met vrouw en kinders, nog een beetje op tijd te zijn voor het betere spul op de vrijmarkt, een evenement dat naadloos overging in een bezoekje aan een of ander park waar de nodige activiteiten waren georganiseerd et cetera et cetera, anyways, om een niet heel zo heel erg boeiend verhaal niet nodeloos lang te maken: van het een kwam het ander, zodat ik gisteravond, rond een uur of negen, er compleet af lag en niet in staat was om over te gaan tot de geplande werkzaamheden. Ik kwam niet veel verder dan Lucian Freud die Koningin Elizabeth portretteerde en Anton Corbijn die dat bij Koningin Beatrix deed.

Daarom maar een verkapte linkdump: leest allen de ‘longreads’ die VPRO digitaal heeft gemaakt over vijf Nederlanders in de Eerste Wereldoorlog. Omdat dit Kunst Op Zondag is, link ik hier naar de longread over schilder/schrijver Johan Fabricius, die vooral bekendheid verwierf met het boek Scheepsjongens van de Bontekoe, maar in het laatste jaar van de oorlog als ‘Kriegsmaler 306’ het oostfront tekent.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.