Kunstmatige mondiale afkoeling goedkoop?

Er zijn manieren om de opwarming van de aarde te bestrijden. Bijvoorbeeld door kunstmatige koeling. Maar is dat wel zo verstandig, vraagt onderzoekster Monique Riphagen van het Rathenau Instituut zich af. Een paar weken terug stond er een opmerkelijk bericht op nu.nl. ‘Kunstmatige mondiale afkoeling financieel betaalbaar’. Dat lijkt goed nieuws in deze financieel barre tijden. Het klimaatprobleem opgelost en nog voor een schijntje ook, zo’n vijf miljard dollar per jaar. Maar je moet je afvragen of goedkoop in dit geval niet duurkoop is. Nu.nl baseert zich op een artikel in Environmental Research Letters. Hierin wordt gesproken van het afkoelen van de aarde door het in de stratosfeer brengen van zwaveldeeltjes, net zoals een vulkaanuitbarsting doet. Dit wordt ook wel Stratospheric Aerosol Injection (SAI) genoemd. SAI is een vorm van klimaat – of geo-engineering: het grootschalig bewust beïnvloeden van het klimaatsysteem om de opwarming van de aarde te beperken of te voorkomen. Het omvat een breed scala aan technologieën, waarvan SAI één van de meer realistische opties is. Blijkbaar achten serieuze wetenschappers het klimaatprobleem dermate ernstig dat dergelijke noodgrepen wat hen betreft het bestuderen waard zijn.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De stekkerloze koelkast

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Koelkast in de woestijn (Foto: Flickr/moominsean)

Nieuwe techniek en gadgets zijn leuk en aardig, het wordt pas echt interessant als je met nieuwe ideeën en apparaten mensen kunt helpen. Nog beter is het als we de voorsprong in technologische ontwikkeling die we hier hebben kunnen aanwenden om problemen in derdewereldlanden aan te pakken. Eén van de grote problemen in deze landen is het gebrek aan adequate koeling. Ongeveer 1,6 miljard mensen hebben geen toegang tot elektriciteit of fossiele brandstoffen en hebben daarmee geen mogelijkheid om koelkasten te laten draaien. Het hebben van goede koeling voor voedsel en medicijnen heeft een zeer grote invloed op het welzijn van mensen. Met de opkomst van de koelkast in de VS en Europa (jaren ’30) steeg de volksgezondheid door verminderde consumptie van halfbedorven spullen en de verhoogde veelzijdigheid van de voeding (melkproducten, groenten, vlees en vis kunnen nu veel langer bewaard blijven).

Een apparaat voor ontwikkelen voor adequate, betaalbare koeling zonder gebruik van elektriciteit of gas of olie, zodat het in ontwikkelingsgebieden gebruikt kan worden om ook daar de levensstandaard te verhogen is de missie van Adam Grosser. In Februari presenteerde hij zijn prototype op TED, de intermittent absorption refrigerator.

De thermodynamische principes achter de koeler zijn al sinds het einde van de negentiende eeuw bekend. Het gaat hier om hetzelfde soort proces als bij het menselijke zweten: het water op je huid verdampt en wordt afgevoerd in de lucht. Bij dit proces wordt de hitte van het lichaamsoppervlak ook meegevoerd. De eerste koelkast die op dit principe gestoeld is werd gebouwd in de jaren 20 van de vorige eeuw. Deze zogenaamde ‘icy ball’ bleek echter niet stabiel genoeg en had de neiging om te ontploffen. Niet erg duurzaam dus.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.