The most Wuthering Heights day ever

Vroeger was ik best wel fan van Kate Bush, haar album “The Kick Inside” staat in de kast en ik kan hem van A tot Z meezingen. Ook haar latere werk is van hoge kwaliteit. Sinds 2011 heeft ze echter geen werk meer uitgebracht en haar laatste optreden was in 2014. Volgens eigen zeggen geeft ze nu prioriteit aan haar familie. Jammer, maar de wereld is haar gelukkig niet vergeten, en heeft zelfs een speciale dag gewijd aan haar allergrootste hit. Ik kende het fenomeen niet, maar er blijkt zoiets te bestaan als The most Wuthering Heights day Ever. Wereldwijd komen groepen mensen, gekleed in rood en zwart, samen om te dansen op het wereldberoemde nummer. En dat vond dit jaar plaats op zaterdag 13 juli. Het wemelt op YouTube van de filmpjes van de afgelopen jaren (het bestaat sinds 2013), waarvan ik er behoorlijk wat bekeken heb. Je zou denken dat dit een typisch  meisjes- en vrouwending is, maar er doen ook behoorlijk wat mannen mee, soms compleet met pruik en rode jurk aan (hoewel de still van onderstaand filmpje anders doet vermoeden, zijn dat zeker niet allemaal drags!). En het is aandoenlijk hoe ongelooflijk slecht het synchroon dansen gaat, maar dat lijkt ook niet echt de bedoeling te zijn; in een van de filmpjes hoor je de choreograaf zeggen “the messier the better”. Het gaat echt om de lol, en dat spat er dan ook vanaf.

Door: Foto: CC: wikimedia Philip Chappell aka squidney

Closing Time | Kate Bush – Kite

, door

Ik loop al dagen met Kate Bush-nummers in mijn hoofd. Gek genoeg is het niet steeds hetzelfde nummer, maar popt er iedere keer weer een andere op. Wel van dezelfde cd, want daar gaat deze Closing Time over: The Kick Inside. Haar latere werk vind ik ook best goed, maar ja dat zit niet in mijn collectie.

De keuze welk nummer ik hier zo plaatsen vond ik dus nogal een dingetje, want ik vind de hele cd geweldig. Bij mijn gewoonlijke check op deze site of er al eens eerder iets van Kate was geplaatst, kwam ik trouwens nog deze oude post van mezelf tegen: The most wuthering heights day ever. Leuk, was ik helemaal vergeten! Er is natuurlijk wel meer over haar geschreven, ook hier, maar ja het is dan ook een topartiest.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Placebo

, door

Vanuit het niets rende Kate Bush niet alleen meer de heuvel op, maar ook de hitparades weer in. Een nieuwe generatie ontdekte haar nummer dankzij de hitserie Stranger Things. Maar ik ben niet die nieuwe generatie. Ik ben van een tussengeneratie die kennis maakte met het nummer door de cover van Placebo. Een cover die ik stiekem dus beter vind dan het origineel. Change my mind.

Closing Time | Peter Garbiel ft. Kate Bush – Don’t Give Up

, door

Dit nummer begon ik vandaag spontaan te zingen. Geen idee waar dat opeens vandaan kwam, want ik heb ’t al heel lang niet meer gehoord. Maar het is wel toepasselijk nu. In deze angstige tijden kunnen we allemaal wel een hoopvolle boodschap gebruiken. Nu is dit pareltje van Peter Gabriel en Kate Bush ook wel een zwaar nummer, de ellende van de mannelijke hoofdpersoon in dit verhaal spat ervan af. Maar Don’t Give Up gaat niet alleen over wanhoop maar juist ook over hoop.

Closing Time | Cloudbusting

, door

Kate Bush meets folk; liedjesmaker Martin Newnham – afkomstig van The Isle of Wight voor ’t geval dat u zich afvroeg waar dat accent toch vandaan komt – flikt het gewoon.

Zelf dacht ik, naar aanleiding van de fraaie clip waarin Donald Sutherland een eigenzinnige uitvinder speelt, dat Bush een soort kinderverhaaltje had bedacht, maar dat blijkt niet zo te zijn.

De tekst is geïnspireerd door Peter Reich’s memoire A Book of Dreams uit 1973, over zijn tijd op Orgonon, het onderzoekscentrum van notoire kwakzalver Wilhelm Reich.

Closing Time | Jig of Life

, door

We blijven nog even bij het magistrale album ‘Hounds of Love’ van Kate Bush, waarin deze laat zien niet enkel gebruik te maken van de modernste technologie, maar ook thuis te zijn in de wereld van de traditionele muziek, zoals deze Ierse volksdans.

Closing Time | Hello Earth

, door

Kate Bush’ meesterwerk Hounds of Love blijft ook na meer dan dertig jaar nog boeien. Bush had volledige creatieve vrijheid in haar eigen studio, die ze aan huis had laten bouwen.

Met de op dat moment nieuwe computer en synthesizertechnologie weet ze een innovatief dubbeldik album neer te zetten, waarvan elk nummer uitnodigt tot (her)luisteren.

Opvallend is het veelvoudig gebruik van samples, zoals uit de Britse horrorfilm ‘Night of the Demon’ (1957) en hier een deel van de koorzang uit het Georgische volkswijsje Tsintskaro. Bush kent haar horrorklassiekers, want hetzelfde fragment figureert in Werner Herzogs ‘Nosferatu: Phantom der Nacht’ uit 1979.

Closing Time | Mother stands for comfort

, door

Wie eens Fritz Langs ‘M’ (1931) – een film over de klopjacht op een pedofiele lustmoordenaar – heeft gezien, krijgt het getroubleerde gezicht van Peter Lorre, terwijl deze bekent hoe hij wordt uiteengetrokken door zijn onverbiddelijke aandriften enerzijds en zijn schuldgevoel anderzijds, niet meer uit het hoofd.

Kate Bush slaagde er op haar album Hounds of Love in een lief wijsje over moeder te verbinden aan die innerlijke overleggingen van een soortgelijke maniak, al laat ze heel listig achterwege wat zijn misdaden precies zijn.